Alle inzendingen over Sterretjes

In haar mandje korstjes brood opwinding kleurt haar wangen rood, oogjes glansen van driftige spoed, klamme handjes in haar bonte schoot vertaalt de sterretjes in haar regenboog.…

Jouw leven in sterretjes in mijn ogen helder als kristal langs mijn wang breekbaar wanneer het de grond raakt. Een genoegen dat ik je heb leren kennen deze zegen draag ik mee voor mijn leven elke gevallen traan die dat gevoel losmaakt.…

Deinend water tegen de kade watervogels dobberen in silhouet omringd met sterretjes op het water. Mijmerend op een zomeravond met als decor een oranje gloed en mijn muze als geestverwant. Nergens anders is zij daar weer op het toneel in het blauwe uur als een oprecht mens in dit theater.…

druppels vallen zomaar uit het niets ze glijden over m'n arm omlaag strelen mijn gezicht liefkozen mijn huid en vermengen zich met de stroom van tranen hier in het diepe groene bos dans ik op een open plek omringd door bomen en hoog boven me een groot groen bladerdak waardoor de zachte druppels naar beneden komen zweven als tinkelende sterretjes…

Toch weer ergens reikend naar het firmament sierlijke tooi Tig sterretjes me leidend naar hogere sferen, hemels mooi. Me veel meer waard dan briljantjes, ongenaakbaar rein Geluk zwol aan heftig vuurvol intens - voelde me ook klein -.…

handen ooit gegraven waar akkers en bossen louter stilte baren vroege vogels het zonlicht uitbundig begroeten en bezingen terwijl de bonte specht met veel tamtam de beuken kastijdt, zo vurig gemutst langs stammen en kruinen scheert zoals ik hier gedurig naar verre einders tast, nog heimelijk de geuren snuif van paddenstoel en sterretjes…

ze hopte en ze schuddelde Ze danste rond met een gemak waarvan je ogen bubbelden Omhoog, omlaag van links naar rechts, schoot zij het danseresje heen en weer; van dansen werd ze toch zo blij van ophouden wilde ze niet weten Verlangde al naar volgend keer En zwaaiend zwierend ging ze door: het ritme, de muziek ging voor Ze danste sterretjes…

Vluchtig leeft hij in ruige bloemenvelden, spreekt uit tere elfenmutsen tussen dicht gras of sterretjes, over de grond verstrooid: "Fijne bloei bergt de moed der krijgshelden: lange strijd voor het schone, dat spoedig wàs. Mijn ware pracht verdwijnt gedwee, maar sterft nooit."…

Maar weer tig sterretjes aan onze hemel geteld Knalzwart hoog bruisend temperament doe me maar firmament. Bruinogige schat dicht in de omgeving, hondstrouw zo wauw Contrasterend met jouw kijkers oh, zo hemelsblauw.…

Mam, is het echt waar, stopt papa elke nacht sterretjes in mijn hart? Ja hoor schat, zo is hij altijd bij je en zijn jullie nooit apart!…

De sterretjes openbaren zich dan aan mij als vlinders, openend hun mantelpracht bestikt met juwelen. En als de lampjes geverfd door God in blauw, melkwit, groen als de sepia, en diep en dieprood, bloedschreiend in de nacht. Ze zijn zo ver weg, de sterren. Ach waarom staan jullie zo ver weg!…

verdomd het is een cirkel, kijk maar, rond, begin noch einde een verdwaalde traan veegt ze weg uit haar ooghoek voor dat hij de kans krijgt zich te vermenigvuldigen weer neemt zij een slok bekijkt plots alle hoeken, rechts van haar, aan vier kanten ziet zij zichzelf spiegeltegels, nog ongebroken tonen haar ogen, waar de zeskantige sterretjes…

nijdige rimpeltjes met daaronder een paar boosdonkere ogen kijken haar hevig verontwaardigd aan licht huiverend draait zij zich half om en fluistert haast even zacht ik wil even weten of de boom alleen maar prikt of dat ie ook pijn kan doen en terwijl de donkere ogen veranderen in stralend kleine sterretjes weet ze het nee toch maar…

nijdige rimpeltjes met daaronder een paar boosdonkere ogen kijken haar hevig verontwaardigd aan licht huiverend draait zij zich half om en fluistert haast even zacht ik wil even weten of de boom alleen maar prikt of dat ie ook pijn kan doen en terwijl de donkere ogen veranderen in stralend kleine sterretjes weet ze het nee toch maar…

Kronkelt zich in alle mogelijke bochten, geniet ten top Ziet fonkelende sterretjes aan de hoogste hemel, overgave. Meis, me best nu niet verlaten, spirituele heldin Jouw voelsprieten zijn me heilig, vet dik min. Mevrouw Melancolie wat bemin ik je Zo lief integer prachtig... Kattebeest…

vele keren ga ik vroeg uit de veren om te wandelen langs weelderige bospaden daar ben ik kind met een verborgen spel ik leef dan in fantasie ongelofelijk wat ik zie een boom wordt mens met ogen, neus en haren in dit sprookjesparadijs met zijn hemelse geuren een specht oefent subiet op een kloppend lied het mos sprankelt sterretjes…

mooi lief en zacht als het prinsesje waar jij van droomt dat ben jij - benthe mooi, lief en zacht als je lacht zeker en natuurlijk ook als verdriet pruilen laat mooi, lief en zacht is ook het eindeloos geluk dat als twinkelende sterretjes in jouw oogjes lacht mooi, lief en zacht gemaakt van fluweel breng jij gezelligheid met jouw…

In de grote nachtelijke hemel tussen die vele witte sterretjes wordt ze een van hen. Niet meer dan een eindig klein wit sterretje onder vele andere verweg witte kleine sterretjes. Hangend in de eeuwigheid. Haar sterlicht als een kleine maagdelijke sleep van een bruidsjapon.…

stralende lach op je gezicht ogen die fel staan maar ook kunnen verwarmen 'n blik starend in de verte gericht Gedachten die heden en verleden omarmen Af en toe een rimpel op je voorhoofd 'n peinzende rimpel wel te verstaan eentje die je stralende lach verdoofd waardoor de blik somberder kan staan Maar dan komt er weer die glans die sterretjes…

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos.…

Ik marcheerde op de verkeerde maat met de verkeerde criminelen langs de verkeerde stroom op de verkeerde draad waarbij ik verkeerde lijnen moest delen Ik kreeg de verkeerde klappen met de verkeerde kracht zag de verkeerde sterretjes in de verkeerde nacht Het was op de verkeerde bladzijde van het verkeerde boek met het verkeerde ezelsoor in de…

Het kind staat sterretjes te branden en neemt slissend door tekort aan tanden de plaats in van degene die de donkerste der drie wijzen was. Ik op mijn beurt zie er met mijn ruwe handen uit als de ideale timmerman. Met schapen staan we oog in oog en een os is vast niet ver zodat deze kerststal alleen nog maar op Jezus wacht.…

straten en huizen sliepen onder een witte deken vijvers en grachten lagen wekenlang dicht bevroren ’s nachts twinkelden sterretjes aan ‘n vrieshemel en heldere klanken vielen uit ’n verre klokkentoren ieder huis had zijn eigen versierde kerststal staan een echte dennenboom met wenskaartjes en ballen de kinderen mochten op kerststallentocht…

De hele grasmat is één slagveld, ze schoppen elkaar half dood, enkels moeten het ontgelden; onverhoeds krijg je een stoot van een ellenboog op de ogen, kermend lig je op de grond duizend sterretjes te tellen, terwijl een ander zwaar gewond Door verplegers per brancard van het veld wordt weggedragen, bloedend, met een hersenschudding,…

Tevredenheid ook gewetensrust dienen verdiend, niet steeds evident Steeds geloofd in Krachten en Machten, zon, maan, ook sterretjes. Zo moeilijk, maar neen; plichten nakomen dag per dag Straks weer de hort op, hoog gehakt, nageltjes fraai gelakt.…

Als hij komt de nacht Maakt hij de hemel open, En veel sterren en sterretjes komen zacht Op gouden voetjes gelopen. Ze zijn nieuwsgierig, en naar benêe Zouden ze heel graag komen; Maar ze zijn bang, voor de grote zee En voor de hoge bomen. ’t Is boven ook donker… maar zij hebben licht.…

Ze hadden van die ouderwetse sterretjes Maar straalden zelf nog meer of beter Tinteling in de ogen van nieuwjaarfrisheid Met de beste voornemens en wensen Niets dan hartelijkheid en warmte, cool Zelfs zonder omarming voelde je de schouder Van die ander, die andere naaste Nederlander Maar toch overheerste de bescheidenheid?…