2314 resultaten.
winterbekoring.....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 290 dwarrelend betoog
van dansende bladeren
geelbruine kleur
hun stervensbeeld
waar het lied der bomen
tot klaagzang vergaan
door striemende regen
verdriet behelst
in tijden van leegte
die eenzame nachten
waar dagen heersen
in duisternis
zal het lied van de merel
op stormen gedragen
in de stilte erna
de winter bekoren…
ruimte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 281 ik sta tussen
verre groene wanden
daarachter paarse golven
ik hoor niets
dan de wind fluisteren
in de eeuwige bomen
onder de wijde hemel
duizend eeuwen geleden
deden stormen en zand
hier in ijzige koude
een spel
zwevend in ruimte en tijd
voel ik de levenskracht
ik ben deel van
een grootse schepping…
ik drink het najaar
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 239 wolken verwaaid in vlagen
de zon waterverft eindeloze kleuren
immer korter nu de dagen
steeds grondiger de geuren
de wind waait mij
in scherven uiteen
storm staat mij bij
ik ben alleen
ad fundum drink ik mijn glas
wachtend op warm wit winterdek
niemand maakt mij gek
ik weet wat er eens was…
Een krantenfoto
netgedicht
4.0 met 51 stemmen 1.525 Alle beschutting weggehakt
geen luwte voor de felle wind
een achtergebleven huilend kind
in het stille oog van de tornado
die alles reeds had afgepakt
berooid, maar wel in leven
schuilend onder wrakhout
wachtend op iets,
dat licht en liefde terug zal geven
niet wetend dat de storm
steeds terug zal keren
om steeds harder overleven
aan te…
Levensgolven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 287 ik voel me al lang
geen stuk drijvend zwerfhout meer
zwalpend in een verdelgende zee
ik hoef me niet langer meer
vast te klampen aan woorden
als reddingsboei
niet meer sinds jij er bent
geruisloos bijna
kwam je in mijn bestaan
vormde de windstilte
na jaren lang storm
nu rest ons samen
vaste grond en warme nabijheid…
Op zoek
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 519 Zoals een vogel vliegt
over pieken en ravijnen
en scheert over bossen
dalen en rivieren
op zoek,
tussen storm en regen,
naar 't eigen nest.
zo
Zoek ook ik, in deze
verdwaasde wereld,
voorbij het gehaaste
wegvervoer, en
de zwartberoete wegen
naar die ene, stille plek
ontdaan van elk streven
waar ik toch kan leven.…
in avondlijke stond
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 756 in avondlijke stond
ligt open naakt naast mij
jij, en wij op ‘t strand
van een nog onbekend land
met achter ons een storm
lust en passie
zout lik ik van een wond
en vind je dagelijks nieuw
laat mij weer in jou vallen
de geur van algen en koralen
begeleidt mij tot jouw grond.…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.170 Even stopt de storm
van het dagelijks leven.
Even is er geen haast
geen zin om door te gaan.
Even staat alles stil
behalve mijn hart.
Lang ben ik alleen.
Lang zal ik alleen zijn.
Lange tijd zal ik verlangen.
slechts verlangen.
Zelfverminking, krankzinnigheid.
Zelfmedelijden en totale schijt
aan de wereld om je heen.…
Angst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 370 De donkere wolken stapelen zich in hoog tempo op
de wind wakkert aan
de regen striemt tegen alle ramen van auto's en huizen aan
de storm kondigt zich in volle hevigheid aan.
Mijn lichaam
mijn lichaam
roep ik in doodsangst
en niemand luistert
ik blijf ontluisterd achter.
Ik ben weer dat kind
dat de hand van zijn moeder niet vindt...…
Euforie
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 164 de woorden
gezonden over golven
van zand
verwaaien zeewaarts
in stormen
van nachtelijk geweld
zinken zij weg
de dageraad
met wazige vingers
schrijft zinnen
van opgediepte letters
uitgeademd
in liefdevol gezang
vleugeldragend
de hartenklop
grasduinend in gevoel
raakt me
verblijd overspoeld
in euforie
zwemmend in oceaan
van geluk…
Hemeltranen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 275 de storm rukt
het vale herfstblad
rolt over hobbelige keien
tussen de
hongerige honden
hun valse tanden
in gescheurde lompen
likken ze
etter en bloed
uit wonden van de bedelaar
zittend aan de hemelpoort
de zon
houdt zich schuil
achter sinistere grijze wolken
terwijl hemeltranen
het land teisteren…
onzeker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 191 niettegenstaande het droge geschrijf
hakkelen woorden door huiver
over torens naar het nieuwe
in stadse stappen
door schemerig geruis
waar toekomst de straat is
met soms nog wat losse tegels
waar het onzekere licht
uitbreekt door de holtes
van het laatste verdriet
waarin onze harten razen
in de storm van volwassen liefde…
Orkaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 366 Hoge golven op woeste zee
opgezweept door razende stormen
met schuimende branding
langs kusten hoge rotsen
beukend op het weerloos land
bulderend over dichte wouden
vergrijpend aan vlakke velden
over akkers gebroken graan
wervelend met loeiende krachten
getekende onrust in menselijk bestaan.…
Een moment in tijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 416 Een moment in tijd
Niets meer dan alleen een in moment in de tijd
Gedreven door leegte in secondes van strijd
De stille storm vreest een nietszeggend krijsen
maar de wereld leert de mens te zwijgen
De wereld is een moment in de tijd
in zeurende minuten van helderheid
Tot levenloos dwalen naar uren van rust
in momenten en tijden van spanning…
Hun chaotisch bestaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 zij wiegen niet meer
als bloem op de wind
laten hun bladeren vallen
de een nog sierlijk
de ander theatraal
zij verpieteren allemaal
het verdorren van stelen
kan hen niet meer schelen
zij wortelen al in het verleden
vrezen de storm
zijn bang voor de knak
morgen is hun enig houvast
het onkruid tiert welig
in hun chaotisch bestaan…
Herfstcompositie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 102 Mijn gedachten zweven
als herfstbladeren in wind
kleuren mijn woorden
in zwierige maat
tollen en draaien
met klankrijke akkoorden
van storm tot zacht bries.
Een compositie die dagen
vult met leven en warmte
een fuga zwellend in toon
afrollend naar cantate
geïmproviseerd door sonate
en weer terug naar rust
van het zwevend herfstblad.…
Jas van onverschilligheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 Het najaar nadert
Met forse schreden
Herfstwind die het
Overneemt van milde
Zomerbries - stormen
Zullen ongetwijfeld komen,
Ik trek mijn jas van
Onverschilligheid aan,
Doe de knopen dicht
Die niets meer van dit
Leven moeten hebben,
Slippen die meewarig
Het zielloze leven
Om zich heen bezien,
Ik zet de kraag hoog op
Die alle…
Plaatsvervangend (plv.)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 98 een storm van feitenrelaas,
die van roerend mee eens
de kraters van acne,
open deur, zonnevlekken
maskeren, Men Moet.…
Golvende vlinder
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 208 het duinenkind
blijft houden van de zee
de opdringerige meeuwen
vindt parelschelpen
op een verlaten strand
hoort de wind
de vliegende storm
vangt op haar hand
het stuivende zand
het duinenkind danst
op de levenslucht
de schenking van het tij
zonder hersenspinnerij
is enkel blij
-
och
kon ik haar weer zijn
een golvende…
zeedieren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 net overgestoken
over het zebrapad
troffen mij en
mijn zwarte paraplu
keiharde windstoten
paraplu binnenste buiten
een merkwaardig staketsel
van verwrongen aluminium
tegen het zwart van het doek
wapperend in regen en hagel
betrapte mij er op dat ik dacht:
zeedieren zien er zo uit eigenlijk
getroffen door een zware storm
leven…
Met scherp venijn
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 231 ik zag
de bui al hangen
dreigend donker
het regende nog niet
maar je ogen
bliksemden
lippen vormden
stormen vol verwijt
je stem
sloeg in als
donderslag en siste
na met scherp venijn
ontlaadde met
een furieuze kracht
je had het helemaal
met mij gehad
toen de tranen kwamen
ben ik gegaan omdat
er na een bui weer
zon en regenbogen…
Spinsels in onze kop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 107 Een frisse storm steekt op.
Hersenpannen worden geopend.
Spinsels waaien uit onze kop.…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 hij slaat zijn vleugels uit
en vliegt hoog op
om te stranden tussen duinen
en groengrijze golven
tijd om alle zintuigen
op scherp te stellen
onder een gesloten hemel
de kustlijn volgen
samen met de kwelling
en de winst van het loslaten
trekken de stormen in zijn hoofd
gestaag naar het water
een nieuwe dag
gezet in glanzend…
Amen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 177 Ik hoor kille stormen razen.
Ik geloof in Uw heilige intuïtie,
die al Uw, onze zintuigen leidt.
Mijn, ons aller God.
Amen…
Veluwe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Onder hemelsblauw
wiegen smalle berken
in het wuivende gras
wit in geelblond
een gehavende den
staat eenzaam op afstand
het tafereel te aanschouwen
hij mist zijn familie
allemaal verwaaid
met de vele stormen
ik loop tussen
wat de natuur
te bieden heeft
elk seizoen
zit vol met charmes
als je er oog voor hebt…
nauwelijk verhuld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 330 schalen bloemen
bloeien zomer
manden fruit
verrijpen geel
maar ik ben kil
bevroren
door de winter
ijskoud stil
de rode morgen
parelt dauw
hitte trillend
op het lijf van jou
je verdween
in stormen schuld
je naaktheid
nauwelijks verhuld
ik schreeuwde
je nog terug
de hemel was verloren
je had me op mijn rug…
Vlinderlicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 vlinderlichte
wervelende klanken
vullen de leegte
een melodieuze melodie
laat de snaren trillen
van het universum
majestueuze muziek zorgt
voor het wijken van de nevelen
stormen liggen rustig
in de armen van de wind
bomen begroeten
hun bloesem
op de lieflijke tonen
van hemelse muziek
een nieuw begin
voor natuur en mens…
Lobke
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 Kus mij met gelijk,
kus mij met geduld,
kus mij met de stilte,
kus mij met het gedicht,
dat ons zachtkens bemint,
kus mij met de avond,
kus mij met de morgen,
kus mij met de storm,
kus mij met de engelen,
kus mij met de talen,
kus mij met de vrede,
kus mij met de overwinning,
kus mij met de trouw,
kus mij met de stilte,
kus…
gespaard van wat wind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 375 gedachten
geven me vleugels
gespaard van wat wind
hoop
zal me dragen
naar waar ik je vind
ik reis
door de dagen
door morgen geboekt
graai
naar beloften
die de tijd me vergoedt
met jou
wil ik zweven
me helemaal geven
jij bent
de lucht waarin
ik eindelijk vlucht
met een lachend
gebaar blaas je
mijn storm uit elkaar…
Tijd voor een frisse wind
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 113 Het was een zeer onstuimige week
Storm Poly bracht veel schade
Veel bomen vielen om
Ook het kabinet is gevallen
Wat viel mij dat toch goed
Al viel het hen vies tegen
Voor mij valt het wel mee
Ze zullen niet weer opstaan
De hoogste tijd om echt te gaan
Tijd voor een frisse wind
Die het vertrouwen van de burger terugwint…