Alle inzendingen over Strijd

De hitte van de strijd verleidt tot daden, alsmaar grootser. Met elke treffer, elk raak schot dan wordt de blik ook alsmaar doodser. Maar bij de held, die feestelijk is ontvangen blijft daarna die éne vraag maar hangen: ik heb mijn hart en ziel gegeven maar hoe moet ik nu verder leven?…

de juiste woorden te vinden lijkt een onmogelijke opgave nu jouw stem stilvalt beantwoordt de zon de meest onzinnige vragen niet hult ook zij zich in stilte de lijster ja, zij zingt luidkeels ' jij was zo mooi, jij was prachtig maar jij hebt strijd nu gestreden '…

Samenwerking wint het van de strijd.…

Ze stonden in gelid erekruizen en medailles sierden hun uniform zo goed te zien een dierbaar bezit bijna in de strijd waren ze bezweken God inspecteerde groette ze allemaal wat waren ze fier op hun bevochten vrijheid O ja trots was Hij ook maar had ook naar hun verborgen littekens gekeken een heel andere norm…

afschuwelijk toch het kind als wapen in de strijd zo nare scheidingsproblemen oplossen blijkbaar moeders beleid laten wij vurig hopen dat het voor hen spoedig aanbreekt het twaalfjarig verjaardagsfeest op naar een kindvriendelijke verstandige kinderrechter zij mogen eindelijk kiezen voor hem/haar verdriet angsten GEWEEST…

Tijd zal het leren, zegt niets in dit duel, slechts Strijd der Illusies…

Het zegent de handen van hen die werken aan genezing in het overwinnen van een ziekte in de strijd. Zonder angst kan een lijder erop vertrouwen dat zijn lijden wordt doorbroken mettertijd. Want diegene die angst heeft voor het lijden dat hij vreest is nog nimmer onder handen van al die beoefenaren in de medische professie geweest.…

treft jezelf straks geen zelfverwijt en kom uiteindelijk dan nog het minst geschonden, uit de strijd…

labberton pro-duits als de engelse roos - wat zegt een naam duitse literatuur wordt in de strijd geworpen een groot sint jansvuur alliëren en associëren een vuur van stro midden in een brief komt een oorlogsverklaring uit de lucht vallen in de loopgraven weglopen kan niet onder de laars…

De vrijheid lief te hebben te gaan en staan waar je wenst of wil De vrijheid lief te hebben woord te voeren, zin te zeggen als avondval en ochtendgloren De vrijheid lief te hebben lippen op elkaar .....stilgezwegen De vrijheid in te kunnen ademen ooit -in 5 jaren durende strijd- .........verkregen.…

in ieders belang hebben ze gestreden ook zij waren bang toch hebben ze de strijd niet gemeden samen met een ‘vriend‘ die hun vriendschap niet had verdiend een broedermoord dichtbij het heilige land nadat ze samen een valse godin Isis vloerden waren ze weer in oude verhalen beland en het was voor het laatst dat er duiven koerden…

ik heb al te veel stukjes zien sterven te snel omdat er in de laatste ademfase geen adequate hulp meer was niet om de processen te keren maar om de pijn van het flamberen van leven te nivelleren het gaan dragelijk te houden zacht is de troost van het samen lijden in een strijd die al verloren was maar die de conceptie van…

Subtitel: Booster Booster, boostert, allemaal geboosterde De mens' strijd tegen COVID-variant Het tuimelvirus niet aan onze kant Spaart ook geenszins, niet altijd, de noestere Zowel griep als COVID, 't zijn echt twee kwaden Zij, de loodje-leggers, laten zich niet raden...!…

Laatst lag een zilvermeeuw in het zand Niet eens aangespoeld, maar toch dood Strijd verloren tegen een soortgenoot Misschien slachtoffer van een hond Niet aangelijnd, dus zonder band Of het kwam hier vredig rusten Eén enkele vleugel stijf omhoog Weggespoeld, straks, na de vloed En dan: vergeten, voorgoed.…

Ik mag jou nie lief hê en 'k kan jou nie haat nie, ik mag jou nie hou en ik kan jou nie laat nie, O, leer mij die bittere strijd te volstrij!…

ik zie hem nog voor mij zoals hij daar, aanvallig, ligt met licht gezicht, ogen dicht maar zo godvergeten voorbij nog immer niet uit het zicht, duivel uit het hoge noorden die trachtte woorden te vermoorden, het wordt tijd dat jij wordt ontwricht ik begraaf de bijl, die leidt naar strijd en wens jou, en mij, vergetelheid…

geëtste lijnen vervagen in loodgrijze randen van verloren tekens die scherp snijden in een voortgezette levensschaduw uit ogen schreeuwt de angst om het maagdelijk zaad dat zonder een later zich uitspreidt over lippen van verloren strijd waar schaamte loopt langs het kwaad van onuitwisbaar lijden…

De regering heeft ons land op paaspauze gezet om het woord lockdown voor de derde keer te mijden hoewel wij met ons allen tegen het virus strijden blijft voor de boosdoener altijd en overal opgelet maatregelen blijven gelden na tweemaal vaccineren onze familie en vrienden van op afstand te inviteren…

Moest jou zeggen hoe ik verloren had de strijd. Maar in een gang vol koffers met gestold verdriet trok je even aan mijn broekspijp voordat ik je voorgoed verliet, nog even als altijd. O, in het weekend als het van je moeder mag kunnen we elkaar nog zien ook doordeweeks en anders steeds misschien.…

een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met zijn tweetjes even niet alleen een knuffel kost helemaal niets ja, een minuutje van je tijd maar het geeft zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

Drie eetlepels tranen een snufje verdriet klein beetje woede (maar dat proef je niet) Neem het flesje innerlijke strijd Voeg twee kleine druppels toe Meng het met wat eenzaamheid (wat ik altijd doe) Laat alles zo lang stoven tot je eindelijk iets hebt Iets, om in te geloven (dat is mijn recept)…

Jouw bloed van slag geraakt lijkt te strijden met zichzelf onder zachte dwang stroomt nu het oude weg voor vers dat stap voor stap zijn loop aanvaarden leert een eigenwaarde vindt zich in het gangenstelsel van dit nieuwe leven hecht dan herboren kloppend voor mijn deur zal staan…

de smaak van speelse liefde trompettert in mijn mond ik voel de stem van engelen daar beneden op de grond mijn weten is vergeten als hartstocht ontvlamt de hitte is niet te meten het denken is verlamd het nu van alle woorden in ruimte en in tijd het mooiste der akkoorden ben jij in liefdes strijd. 1973.…

Mijn zak is goed gevuld met ontzettend veel geduld ik neem bewust de tijd ook al geeft dat soms een strijd je kunt allemaal maar één ding tegelijk dat is hoe ik het allemaal bekijk ook al wordt er meer van je gevraagd ik zorg dat ik niet word opgejaagd blijf rustig en kalm ik hou mijn vast aan deze strohalm.…

verdrink niet in de strijd van mijn persoon wandelen door mijn hoofd wanhoop te koop met beleid geschreven wandelen door verhalen rustig de geest vertalen samen rollen in een dubbelrol de rol in mijn binnenkamer daar gaat de film spelen de film speelt zich af binnenkamers van onbegonnen zelfvertaling…

Ooit eens onverveerd Trokken zij ten strijde. Jonge knapen waren zij, De wereld aan hun zijde. De lansen scherp gericht Op alles wat mocht lijken Niet te willen wijken Van de deerne in het zicht. Nu, wat jaren later En meer desillusies rijk. Blijven zij bedrogen achter, Onttroonde koningen gelijk.…

zo er iets is dat wringt dan is dit het wel het jeukt schrijnt en 't bijt als bij een ongelijke strijd altijd het zwarte kwaad gelijk het gapende gat waar bij Vladimir het hart zou moeten zitten…

Het lukte je niet om gelukkig te blijven, De ups en downs werden je teveel, Je had geen zin meer om te strijden En nu is alles stil.…

ik klamp me vast aan de ijzeren poort en voel mijn grenzeloze onmacht besloten is zonder een enkel woord dat we niet samen mogen zijn vannacht ik kan het knarsen van het sluitend slot nog horen het sterven van stemmen en stappen op het grind ik heb de strijd gestreden en verloren ik heb de pijn geleden maar bemind…

schrei mijn allerlaatste groet het was veel te vroeg voor het divergeren van onze wegen onbillijk de gevoerde strijd die je uiteindelijk verloor loop nu leeg en verdwaasd in de wereld die leven heet koester onze herinneringen terwijl het nevelt voor mijn ogen ~* Voor Patty die haar beste vriendin verloor *~…