Alle inzendingen over Strijd

de geknakte woestijnpalm laat in schroeiende hitte haar getergde oren hangen een andere bezweek onder haar eigen last in dit oord verdwijnt het leven onder zand in de verte trekken weerbarstige palmen ten strijde tegen de goden van de wind in de wolken wordt historie geschreven van bloedige confrontaties op de grond…

Het is een raadsel, vaak met strijd. Niemand heeft er woorden voor en niemand weet zijn dood.…

heb de trollen begraven ze spookten door mijn nacht hun vuren laaiden hoger dan ik de werkelijkheid ooit zag zij smidsten donkere dromen zodat ik dacht te komen in jouw tijd maar in iedere zonsopgang werd ik afgerekend op wederzijdse eerlijkheid heb ze begraven hun vuren staan lager de nachten zonder strijd…

Lezend op haar steen ‘Geven is ontvangen’ wat zij deed na jouw lijdensweg zelf te zijn gegaan tot na haar einde om weer bij haar jongste kind te zijn. Verdriet tot as verteerd - moederlijk verlangen…

indringende kijkers verliezen je geen moment uit 't oog er zijn geen woorden nodig omdat zij van ver komt en beter weet dan weg te kijken hou haar hand vast en vertrouw de weg…

Tussen weemoed, strijd en hope Vliedt het leven snel voorbij: Waakzaam, werkzaam Wachten wij Dat het Raadsel zich ontknoope Wat ons korte leven zij.…

een land met blauwe luchten en goudgele akkers vervuld met hoop samen strijden de makkers hebben veel te duchten ze hebben hun hart aan blauw en geel verpand hun hoop echter is niet al te teer maar nog veel te hard het zou zo zacht moeten wezen en zweven als een veer maar voorlopig spreekt hun hoop nog jammerlijk ongewild wreed…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

ik hou me vast aan halmen aan het strand, aan zee ze buigen, breken af de wind voert me mee mijn voeten schuren een spoor in het zand de wind lijkt te winnen trekt me over het strand ik hou me vast aan halmen een nutteloze strijd hoelang nog sporen trekken eenzaam door de tijd…

Je moet een keuze maken, maar dan is er die strijd je stelt prioriteiten, die een ander je verwijt... Een keuze gaat ten koste soms over andermans rug, maar er is geen dilemma; je weet je keuze vlug... Toch wordt jouw keuze niet altijd gewaardeerd, en dan ontstaat er wrijving, omdat de ander niet anticipeert...…

De tijd bleek mijn beste vriend hand in hand met mijn geduld Je voelde het gemis nu echt van de leegte die ik had gevuld Het vergelijk nam de overhand in deze, voor hem, ongelijke strijd Ik vertrouw op mijn gevoel en heb hém nooit benijd De cirkel wordt weer compleet dit keer zonder mits of maar Nooit meer zonder jou maar voor altijd bij…

Een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z'n tweetjes even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets Ja, een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

Een knuffel kost helemaal niets ja een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd !…

Een knuffel kost helemaal niets, ja één minuutje van je tijd, maar het geeft je zoveel kracht, om weer door te gaan in de strijd!…

Een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z'n tweetjes even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets Ja, een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

Het is, zover ik, ontwaak een droom ik geloof herinner, de ogen het vuur, mededogen de strijd, over leven de macht, het vergeven van zijn kracht, ontdaan ik zie, oneindig zo, dichtbij kan ik niet, blijven waar, ik ben voorbij, gelegen voor, het wezen achter, zijn waar, ik was om, het even bij te blijven wat, te weten wat, te zijn…

De oorzaak van de strijd, dat gezicht van mij, zal ten slotte, dat weet ik, mij tot dichter maken. Waarom dan, o waarom heb ik toch steeds dat stuurs gezicht? ---------------------------------- uit: 'Gevecht met spiegels', 1998.…

Wanneer is liefde, geluk en blijheid en niet in strijd met de werkelijkheid, omdat wij het aaneen breien, door de onduidelijkheid van onze taal.…

luchtige slagen storten neer op warmteverlangend vandaag onvermoeibaar en gestaag vormen plassen rivieren ondanks dijken van verweer flitsen tekenen het licht omarmd door aanzwellend gedonder opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder ooit met daglicht te hebben gespeeld verlaat de strijd zonder gezicht…

In mijn zoektocht tussen dromen en werkelijkheid pluk ik sterren die mijn pad verlichten in het duister raap ik maangedachten en nestel mijn zilveren lijf tussen dons en lakens deze nacht sterf ik mijn duizendste dood voelt mijn ziel niet langer de strijd voorbij eenzaamheid geef ik mij over aan het grote lege niets…

nadat het land is leeg geroofd het levensvuur is uitgedoofd bomen massaal zijn gekapt de rivieren zijn afgetapt en aarde is verzand wordt aan het werk van mensenhand de duurzaamheid ontnomen geduldig wachten de kiemen van bomen op een mensloze tijd slaan dan hun klauwen uit en komen als overwinnaar uit de strijd Cambodja 2007…

met zonnestralen door scholken en schomen leert een kind eten vertrokken vijf uur gelaafd aan de goudse markt met xochomilco voor de eerste dag iets moois en licht verteerbaar mexicaans kookboek duitse littekens van een praatgrage spanjaard de oberkelner duiven en meeuwen in een strijd om de restjes met de straatvegerkar…

lieve jij, Jij hebt je strijd gestreden, Na alles wat je hebt meegemaakt En hoe je hebt geleden. Je bent er niet meer... mijn gevoelens zijn eindeloos, gedachten zo troosteloos. Wat is de zin van het leven? Waarom is het jou niet gegeven? Waarom zo kort, waarom zo jong? lieve jij, nooit ga ik jou vergeten!…

De strijd met mijn gevoelens nog één keer aangaan? Of wordt de pijn dan alleen maar meer? Zonder jou kan ik nog niet. Mijn gevoel, dat alles anders wou. Maar mijn geweten, dat het anders ziet...…

dit is niet een schilderij bekijken doch eerder een confrontatie liefde en lust strijden uit alle macht om de gunst van de kijker je moet wel erg sterk in de schoenen staan om niet geheel in het kunstwerk op te gaan…

Ze zetten grote ogen op de huizen witgepleisterd met hun rode kruinen Ik wierp steelse blikken in hun tuinen waarin onkruid streed met kruid een strijd zo ongelijk Want zon en regen maken tuinen rijk aan groen dat welig tiert zich slingert naar het licht licht in aller ogen.…

het is de slang die ik moet volgen maar veel liever mijd zij glijdt in onmogelijke bochten door het aardse slijk de wrede ogen maken geen onderscheid zij bijt altijd het gif van hebzucht is genadeloos in een levenslange strijd zij bood mij de appel aan symboliek voor macht hoogmoed heeft de eerste hap gedaan het paradijs…

Lieve Henk, Elke dag toonde je liefde en zorgzaamheid saamhorigheid, genegenheid de andere 23 uur vocht je in jezelf de strijd met die tegenstrijdigheid In een inktzwart beleven stond jouw leven aan de binnenkant van je ziel beschreven in jezelf geleden in jezelf voor ons gestreden voor ons te vroeg uit het leven gegleden…

zie je ogen afscheid nemen van de werkelijkheid zij zoeken schaduw voor even weg uit de hitte van de strijd voorbij de scherpe contrasten die al verwonden in gedachten ondanks het gestook van de felle stemmen in je hoofd om te blijven loop je langzaam naar je eigen vertrekken jij bent de baas en niet die gekken…

de wilde struik is weer gesnoeid en staat nu braaf te zijn tussen de andere borderplanten van dertien per dozijn hij groeit snel de kleine bloempjes zijn intens en fel laat zich gaan door overwoekering van alles in zijn strijd om het bestaan hij heeft nog één kans gekregen om naast saai weer extravagant te leven…