Alle inzendingen over Talen

1909 Wat was er een blijdschap in het land Toen zich de maar' deed horen Er is in het oud Oranje-huis een koningskind geboren een dochter die de naam ontving Der eedle heldenvrouwe Die voor ons land haar zonen gaf: Juliana van Nassouwe 1927 En wederom viert Neerland feest Nu God een reeks van jaren Het veel geliefde Koningskind Voor…

Ik roem uw vrije blauwe luchten De vette weiden van uw polderland Uw zeekust, waar de blonde duinen rijen En de oude toren blikt op het brede strand Ik roem uw hofstee in ’t geboomd verscholen De blanke zeilen op het spiegelend meer Het vredig landschap met de oude molen De bongerd met zijn bloesems, fijn en teer Ik heb u lief mijn land om uw…

In de tijd van nooit Was het dat ik mezelf Was kwijtgeraakt - nergens Meer een spoor te vinden Van hem die ooit ik was - En toen ik dan tussen De dagen was gevallen Vond ik iets van mezelf Terug tussen varens aan een Zacht kabb'lend beekje Waar de rust zichtbaar werd Gemaakt door ragfijne dauw Die in druppels de Spinnenwebben…

DER TALEN.…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een stugge…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een…

Misschien zijn we hier ooit gestrand op de hellingen van deze bergen tussen de witte toppen en het lage land Zeker hebben we woorden bedacht om dat verhaal te vertellen en zijn we de wereld in getrokken met dat antwoord op de vraag Waar komen we vandaan? Uit de buik van de boot als beeld van onze Moeder Aarde, die geboren is waar ze…

Mijn matineuze mediowissel Marchandeerde meerdere malen Met mammons Marginaal markante manuscript Manoeuvrerende manifestanten Maakten machiavellistisch Malafide malversaties mogelijk Meer manco maar minder maniakaal Moesten mannequins Mantelwetmatigheden Manu propria memoriseren Minutieus minuscuul Memoreerde men mij Modus vivendi mijn…

wat weet men van het leven vanwaar eigenlijk weten de mensen dat er vrij weinig is als zekerheid? -heeft gisteren de leegte zich gedragen? ze doet het met ons. verward maar overzichtelijk, dit ongevraagd voortduren. (tussen haakjes) het is tijd voor wat zich aan ons niet voordoet maar terug doet slaan als troost, warmte, vergeten etc…

Taal een mombakkes. Klaterende klanken strelende woorden harmonische zinnen die de chaos bedwingen. Daarachter de donkere krater - tong- en tandeloos de huig weggerukt de amechtige blaasbalg - waarin ik zwijgend schuil. Weer es een andere hij treedt op in weer een andere taal.…

Je zei We spreken niet dezelfde taal Maar volgens mij doen we dat wel Ik kan me vergissen maar volgens mij hebben we hetzelfde dunne vel…

Hoe zet ik het accent áigu op de á - è - í - ò - ú streepje links of rechts gezet heb vroeger niet goed opgelet. Allen die spreken in dialect zetten de klemtoon incorrect maar de Groninger weet weer goed wanneer hij ij of ei schrijven moet. Hij slikt woorden in en knauwt het klinkt alsof hij snauwt ook heeft hij moeite met die en dat,…

. ------------------------------ uit: 'Taal en teken', 1956.…

Niet dat ze slecht zijn of versleten omdat de aarde anders draait de meeste klanken zijn vergeten zijn onnodig vaak verfraaid Gewassen zijn de asfaltwoorden vol van onverwacht geweld als de doden ze nu nog hoorden was hun grafgang uitgesteld Dromen van dichters in elke tijd visioenen van onwerkelijkheid.…

De taal behoort aan de vogels ík ben te mens om te vliegen ik sta als een huis op de wereld gebouwd en dik uit aarde ik ben ongeveer degene die schuilgaat binnen de muren en uitvloeit achter de ramen van de blauwe achterkamer het geurt er naar mest en naar liefde er staat een plant in een kooi de taal behoort aan de vogels de mens schuilt…

Omgangstaal soldatentaal diplomatentaal dieventaal schuttingtaal digitaal geheimtaal dode taal brutaal bouwvakkerstaal mannentaal VROUWENPRAAT…

zo wil ik mijn taal lichtzinnig van zinnen door mijn angsten overwonnen getemd door mijn mannelijkheid en mijn woorden indrukwekkend opduikend in een poëzie die wetten breekt ondanks plaatselijke gebruiken zinnen die voorbijvliegen als een zwaluw die lente maakt in het venster van alle seizoenen en al cirkelend haar sporen nalaat…

Het meest verlang ik weer de taal te horen. De taal van Holland, altijd om mij heen. Hier leef ik, half verheugd en half verloren. De taal van mijne liedren spreekt niet één.…

Welke taal. Het lijkt mij zoals met alles: zonder het een is er geen ander.…

Buiten mijn moedertaal en die der nachtegalen wist ik naar diepe zin geen klare talen en vaak heb ik bedroefd naar ’t wonderboek gekeken waarin geschreven stond wat andere landen spreken.…

Jij vertelt over de lente terwijl regensluiers kindergezichten verbergen achter schampere schijn van schuldig verlangen hink, stap, sprong, hink, stap, sprong, laten hakken op grijze stoeptegels klakken een touw draait gevlochten bochten en als inspin nogmaals de grond raakt vertel jij weer over de lente maar nu over onschuldig verlangen…

De Nederlandse taal wat is het toch moeilijk allemaal is het nu met een d of met een t misschien wel met alle twee ik ben het echt verleerd het is de computer die het corrigeert soms onmzeil ik ook een woord dat klinkt misschien gestoord of ik vraag om raad omdat het er toch wel vreemd staat en als ik wel een taalfout heb begaan sorry,…

waar handen lijken te dansen en woorden zich vanzelf verenigen overwinnen stilte en terughoudendheid en kleuren als blijk van literatuur het leven, metaforen komen, metaforen gaan en als niemand met mij praten wil dan spreek ik tegen mezelf als in een bede en het wordt een salade van punten en komma's het prachtige wonder van kletsen…

We spraken dezelfde taal Alleen niet dezelfde woorden, Wie kon voorzien in het abstraheren Dat onze taal heeft verstomd.…

Vloeken is gebrek aan woorden. Pesten is gebrek aan begrip.…

uit de ronding van het water brak de lip de hand brak de woordgreep braken beelden. uit het spoelen uit het vloeien brak een eerste zin zich naar de oppervlakte. -------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

ik besluit niet te buigen voor te dunne woorden (tussen haakjes) van de taal om vorm te geven aan een omgekeerde wereld waar letters betekenisloos zijn geworden...…

Spreken is zilver vloeken is lood toch heeft de mensheid aan beiden een broertje dood.…

De Nederlandse taal op zich is al lastig genoeg, maar dat er met vuisten en wapens wordt gesproken, is ons nooit op school geleerd.…

We praten amper en als er geluid uitkomt, is het barbaarse onhoorbare taal, bijkans vloeken. We communiceren niet meer, de taal van de handen ogen, lichaam en wapens spreekt boekdelen. En toch was ooit taal, het hoofdvak op school, maar we spreken elkaars taal niet meer, luguber toch?…