Alle inzendingen over Tijd en tij

Een Schiedamse schipper met kater schrijft ware historie voor later in nachtelijk tij slaapwandelde hij in de haven over het water…

Tijd is gratis, je kunt het nergens kopen. Tik, tak,tik, tak de klok loopt door. Waarheen, waarom, en vooral waarvoor? Wannneer zal het tij gaan keren? De tijd, die zal het ons leren! 7/4/2002-9:25 uur pasten de puzzelstukjes in elkaar.…

het dragen van emmertjes water naar zee en oceaan voor warmte aan de vissen geeft heden een ozonkater zont straalt ongebroken aan celsianen hebben uitgewezen het zoute water is gerezen smelt maakt steeds ijs vrij de pool krijgt zelfs eigen tij tijd voor de greep uit ons vriesvak naar ijsblokjes voor in de koelzak als druppels op een…

komt van je eigen kracht De kracht in jezelf Die het Universum voedt Om opnieuw in jou te ontwaken Sterker dan ooit Keert het tij Deze fase gaat voorbij…

een stervensvloed vergaan en hij jammerde een traan nog als een handelaar in dromen die niet wist dat ingenomen hem de tijd ooit zou verslaan…

het is tijd dat het tij keert ik heb weer veel geleerd de stenen die mij lieten zakken naar de grond zijn weg ik brul het uit naar jou en de rest kijk mij dan gaan mijn gezicht die tanden en die blik zo scherp als een mes nu is het mijn regie en niet de jouwe maar het wachten was het waard ik ga voorwaarts met een frisse wind nu…

Bij het raam ontdekken dat de verte groter is de hemel je eigen kathedraal is de luchten je kasteel Bij het raam ontdekken: de rivier dat ben jij opkomend en afgaand tij alles gaat voorbij Bij het raam ontdekken woeste wind steigerende storm flitsend vuur Bij het raam ontdekken de rivier stroomt door het land en door de tijd…

Hier keert het tij en maakt slagzij de maan schuift aan en huilt een traan Een schip vertrekt armen zwaaien harten vol heimwee zee blauwe dagen Een vogel neemt een bad en strijkt zijn veren glad de dag tast blind een kind doet de was De natuur komt nader de tijd verdampt langzaam maar zeker steven we af op een ramp.…

De mens zijn geest geënterd door piraten steeds beïnvloed door een onvoorspelbaar tij. Doorsnijdend steeds die enterhaken zo blijft zijn ziel een beetje vrij. Vindt hij dan een veilig haven luwt de storm, bedaart het tij. Wacht daar de schoonheid van het leven . Blijft die dan ook steeds bij mij?…

ik heb mijn vloot verbrand; wat leugen en geen waarheid was mijn verse wonden spoelen schoon in deze zoute plas het tij tilt mij zeewaardig…

Het leed is weer geleden De maand is weer voorbij De strijd is weer gestreden Gelukkig keert het tij Wees welkom februari Wees welkom nieuwer licht Vaarwel voor januari Die deur gaat lekker dicht De nieuwe maand komt binnen De kortste van het jaar Tijd om ons te bezinnen Het piekeren is klaar Tijd voor een nieuwe lente…

Sigaren draaiend in de blakende zon met nu reeds vergeeld de tijden van weleer tijd van de roker tanende, steeds meer Roken echter, vangt tijd in vele jaren sterken nochtans pakken ze subiet terug draaiend sigaren, werk'lijk vingervlug De enthousiast sigaar-draaiende Cubaan zal misschien net weten te ke- ren het tij (want een tevreden roker…

belang de leugen slechts heeft gepredikt; dit ten allen tij- de, voor eeuwig zal blijven doen…

, zeer spontaan in de liefde ingewijd Binnen echter afzienbare tijd sloeg ongenadig het barre noodlot toe De tijd toen absoluut geen enkel respijt sloeg hard op mij in Gebroken wijzers hebben toen het tij gekeerd daar tijd e- voceert…

hoe ik water naar de zee draag blind zo gedreven hoe mijn lijf in droogte bezwijkt verhit naar water tast het stromend tij gewillig keert…

Zal 'k op tijd realiseren, want gevolgen zijn zeer groot, dat het tij niet valt te keren en ik dus moet accepteren: M'n geboortedag word m'n dood!…

Zicht op jou Op jou en jouw strijd met de tijd die 24/7 jouw aandacht eist aangezien de tijd gewetenloos blijft tikken Hier is niets tegen te doen.…

de tijd dat ik nog sprong en zong lijkt ver nu achter mij toch is het nog maar kort gelee' dat'k vrolijk was, nu keert het tij... dan is het leven, overleven toch ben ik goed van zin ik zal mij niet gewonnen geven melancholie, het brengt mij geen gewin...…

Er gaapt een afstand, de tijd is weer in tel, in in goede luim geland vaarwel de oude keurs, vertaal mij uw nieuwe noden in taken, tekens en geboden, besloten in één unieke code, als mossel hangend in een rij, de kost verdient als schaaldier, zich geduldig voedt met een ander tij, en zich opent zonder enig plezier zich voelt als vis op…

Een zich steeds herhalende beweging, het tij der seizoenen doet ons leven en dat echt jaar in jaar uit. Zo verstrijken opeenvolgende jaren, schuiven wij allen wat op in de tijd en dat echt jaar in jaar uit. Wij lopen trager waar jaren versnellen, de fleur vergaat de geur raak op en dat echt jaar in jaar uit.…

Het regent buiten 'n storm gaande in m'n hoofd Hoe kan ik dit uiten als ik het zelf niet geloof Denken met je hart maakt het leven pas verward Toch weet ik pas echt als jij er ook voor vecht 'Ons' was echt niet voor niets is waar ik nog steeds voor kies 'Wij' zo moet het zijn Ja dat is pas fijn De tijd zal het leren of het tij…

Maar ik zal altijd blijven, ik heb de tijd van eindigheid bevrijd. Alle dromen voeren met mij mee, onvindbaar, daarom ben ik de zee.…

unieke jaren zijn voorbij stil vervaagd uit mijn bestaan gezonken in het wassend tij yuppenschool in deftig zuid mijn plaats onder de zon nog heug ik mij het belgeluid als 't eerste uur begon stemmen die ik nog kan horen in vage dromen van weleer uit tijden die mij sterk bekoren maar antwoord geven zij niet meer…

De klank van mijn oude vleugel wordt zwak en schril: er is iets versleten in hem, diep van binnen. Er valt niets te herstellen, er valt niets te beginnen: tegen een doodlijk euvel kan men niets beginnen. De arme zwakke klanken zullen ijler stijgen, (waar bleef de sterke, volle klank van hun jeugd?) tot ten leste komt het verlossende zwijgen…

Het blad valt af, roest op de stille aarde, vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde: elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur. En altoos is, tussen de tijd van sterven en het opkomen van een nieuw geslacht, een verbeiding, iets als een stille wacht op de anders zo drukke en volle werven.…

Gedachten zweven door heel het leven Het zij bij zonnig of somber tij Ze blijven met licht en donker verweven Komen nooit van emoties vrij.…

hoger worden de golven wanneer het tij oprukt springen durfallen zo hoog als ze kunnen tot de onderstroom ze tackelt en de oerkracht het geruisloos wint ©Lady Love…

aan de zuidzijde van de Punt van Reide slaat de regen putjes in het slik zoet regenwater spettert op zout water vermengt zich en wordt dik opkomend en afgaand tij houdt de uren bij duwt zich traag omhoog en valt daarna weer droog keer op keer hier lag eens het dorp Tysweer maar dat is voorbij opkomend, afgaand tij schuurde het dorp…

na het tij keerde ik weer en hurkte neer. Niets dan onwetenheid in het rulle zand.…

Vloed in mijn hart Golven van verdriet Stromen met kracht Breken in mijn ziel Ontelbare druppels Zilte zoute tranen En ik kabbel voort Tot het tij zal keren…