Alle inzendingen over Ton

ik snij een stuk van mijn hart daar waar jij tot dusver vertoefde dat stuk zal langzaam afsterven daar er geen ruimte meer is voor jou er zit nu een litteken dat na verloop van tijd zal helen op de tonen van de wind…

De radarbeelden tonen geen raket, Maar kijk nog maar eens goed naar deze gaten, Dat kan maar één conclusie overlaten, De radar was nèt even uitgezet. Er is bewijs, maar dat zit hier niet bij; Die beelden geeft Amerika niet vrij.…

het zien van diepte het vangen van de rinkelbel het ervaren van traagheid het zetten van de toon het koesteren van laatste resten het dragen van het onverdraaglijke het verjagen van kwade geesten het regenen van spaarzame tranen…

Een Schotse whisky uit Musselkanaal Beleefde men in Groningen als beving Het proeven grenst aan een geloofsbeleving Meer dan een ton, dus niet voor Jan Modaal Wat zou ik wel niet waard zijn na mij dood Gezien wat ik allengs naar binnen goot…

Dans tes yeux de pénombre une pluie de mélancolie flotte ton être tzigane vide et mélancolique en do dorique de tes yeux sourds et vagues une larme en chute larmoye et raie mon coeur de ton ultime parole: CREVE!…

Patent op twijfelkonten allen naar ex terug Gelukzoeken of tijd'lijk vermaak stééds weer over MIJN rug Ben optimistisch typje maar eens raakt ook dat op Verliefd worden en gevoel tonen?…

Het is een vlakke vlucht in kleurloze tonen.…

Toon ons de aard van mensentaal, taal die om de tuin kan leiden. Om de tuin van Eden. Taal die mensen vervreemdt, van hun aardse paradijs. Vervreemden van elkaar. Waarom we kwaad willen spreken. Waarom een dichter dichten kan. Toon ons dan het misverstand, van dat we geen dieren zijn. Dat we niet beseffen. Wat pijnlijk is.…

is mooi van kleur en alleen om de motieven is ’t de moeite waard; langs de kaaien is het echt, de schepen als hoofdzaak met water en lucht, een fijn grijs, en in ’t algemeen vind ik het wel waar wat men van Antwerpen zegt, dat de vrouwen er mooi zijn: lichtere tonen in het vlees, lila tonen in de kleren – alsof ik tien jaar…

rust van het weten vinden van wegen tot kennen begrip kunnen begrijpen van mensen die lijden helpen en delen met velen mijn ziel stem ik af op tonen van wijsheid ballast en grijsheid verwerp ik en kies voor open en nieuw…

Uw benen zijn wat ze zijn, toon ze, laat ze vrij.…

Bedek het blauw Met smetteloos wit De regels zien simplisme Elke letter speelt verhit Zijn trillend spel Niets verlet de tonen van stilte Een onhoorbaar begin In donkere kilte…

Betoverende ballen aan een stok tonen hun kleuren in het heldere licht Zij zweven door de lucht en dansen op en neer; het lijkt zonder gewicht Dan prikt een punt in 't midden en spat een droom in mijn gezicht…

Nu, je lippen onbewogen En je ogen wit en wijd Zo zie ik de stormvloed dalen Buig mijn hoofd en toon mijn spijt Laat mij met de zonde varen Of verdrinken in de stad Maar geef mij nu geen bezwaren Die je vroeger ook niet had…

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

Metronomen tiktak tonen bladmuzieken heuvels Golvende orkesten spelen paukenslag orkanen. Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

Dus excellentie, toon beleid en durf En tooi u met een olifantenslurf!…

Als zwarte sluier gevangen slaagt ze hele tonen aan Handen doen haar werk vingers springen over witte en zwarte balkjes Maar haar gevoel is bij ieder van ons elke week weer Als zij de aanslag pleegt…

het rood van mijn tong speelt op tonen uitslijtend in een stem van uitgeknepen poëzie het zijn de oude woorden klinkend in de kelken van oude wijn sommigen zijn gegaan, gedreven door zinnen en door de golfslag van het bloed…

schoten bommen en scherven ze verbergen de mens steeds meer tonen in fel rood de martelaarsdood gezichten verdwenen in een hoop schroot we keren horen bij passeren allah is groot…

apekool toch wel ik heb moeite met de tussen-n behalve bij siliconenborsten aan elkaar geschreven natuurlijk denk ik dan aan lekkende spellingkwesties nochtans bij de uitspraak leg ik nooit de klem- toon op borsten…

draag mij naar klanken melodieën van innigheid wanneer mijn hart dreigt te gaan dansen op tonen van kraaienzwart echo een beminnelijk lied als ik verdwaal afdaal langs het pad van stilte, het verdriet…

Daar stond je dan In jezelf gekeerd De toon in je groet was voor mij voldoende Afkeer volgde tegen mijn wil in Het had zo mooi kunnen zijn Maar donkere wolken En je harde stem Deden het fragiel verband Onmiddelijk breken Niets is meer wat het leek Je bent niet meer wie je was…

in rode schijn gevangen door de lage zon tonen bladeren hun afscheidsgloed doen zich een laatste maal tegoed aan licht en warmte in dit teer moment kort voor de val geeft herfst zijn stervensgroet…

Hij gaat gezamenlijk met TON proberen, Als DPK het tij alsnog te keren, En wil de neuro als de nieuwe munt. De naam klinkt in de verte wel bekend. Was ik daar niet eens tegen ingeënt?…

Van een omroep die zich afficheert als Max Verwacht je alle inhoud uit de kan Grijp ieder genre wat je grijpen kan En toon het aan je fans van nu en straks Maak kringen in de somberzwarte plas Een gouden glimlach op het kijkbuisglas…

Te tonen dat de luistervinkerij Echt nut heeft voor het land en jou en mij…

je brak in glas de tranen kwamen later een barst nog niet gezien maar ons kristal hoorde de tonen al en nee niet vals geen scherven om te lijmen jij blijft gewoon de mijne omdat ik je niet barsten laat…

Gezocht voor Koning aan de telefoon Een man of vrouw met deze hoofdkenmerken: Discreet, verfijnd, bereid tot overwerken Met leuke humor en de juiste toon Niet een die door de porseleinkast davert Een baan geknipt voor Sander van de Pavert.…

wederom raakt zij jou alleen ditmaal met zuivere tonen tot het diepst binnenin zomaar onverwacht staat hij daar geraakt geroerd vertwijfeld verstild in een tijd die hopeloos achteruit draait…