Alle inzendingen over Twaalf

Huiverig, rillend tegen de windmacht Stormkracht twaalf, scheepsverkrachter Staand op de pier, hoopvol kijkend Zee natstuivend in mond, neus en ogen Vuurtorenflits, gierend tegen de kracht Van de waai, doch stevig staat de wachter De roodwitte gigant, een enak gelijkend Schuilend in zijn luwte, hoopvol onvertogen De zeemansvrouw, wachtend…

Snotterige twaalf graden en alleen maar regen Aquaplaning op straten alsook in mijn luchtwegen De eerste drie maanden die een Nederlands jaar sieren oogt Holland fraai hoog water en brede rivieren De eerste drie maanden zijn gelukkig voorbij We leven weer in april En mijn vriendin is ook blij want in mijn luchtwegen is het ’s nachts…

in nevelen gehuld trap ik de dauw met loden schoenen de dood wacht er is niets nieuws onder de zon nu ik beschutting zoek de dood lacht rond middernacht een Happy Hour in café 't Vage Vuur ik word verwacht met hemellichamen bedekt, sterf ik wel duizend doden in de nacht…

Het is al bijna vijf voor twaalf en de jonge César zei, net als zijn vader, dat om twaalven de zondvloed komt. Hij komt. Klein maar wijs, heeft de jonge knaap in een heilsput de soep van 2012 gekookt. En de muze zingt: Bedenk voordat u wandelen gaat, dat de aarde beweeglijke armen heeft.…

de tafel droeg een lepel, bonen en een bord jouw handen droegen niets slechts leegte tussen vingers een verloren woord hing in je ogen ik droeg jou en wie je was gaf mijn weten opdracht in jouw nood de hand te zijn, die leven bond machteloze happen pap verdwenen in jouw weggedwaalde mond…

De Twaalf Artikelen van het Algemeen Ongetwijfeld Sint Nicolaas Geloof Ik geloof in Sinterklaas, de bisschop van Myra. En in zijn zwarte helper, de enige echte Zwarte Piet. Die geboren is in donker Afrika, ontvoerd door de V.O.C. Die geleden heeft in het donkere scheepsruim. Die doorgaat voor dom en onnozel.…

niet zo goed verdroeg De tegels van hun wijsheid liggen in scherven aan hun voeten Balancerend op het vinkentouw loopt ze - zichzelf trouw - een stukje met de maan en laat het gaan Eén voor één laat ze haar veren vallen genietend van de lichtheid van het moment De hemel weet ze vol met diamanten Op aarde is het vijf voor twaalf…

Donderdagavond, ik moet aan de bak Nog even snel een snelsonnetje maken Voordat mijn inspiratie op gaat raken Gedaan, ik voel me weer op mijn gemak Oh nee, twee zinnen bijna glad vergeten Dat wordt dus met gemak nog uren zweten…

Lig je echt hier, onder het zand? Ik kan het niet geloven Voor mij ben je daar boven Waar het lichtje altijd brandt Lig je echt hier, aan mijn voeten? Zonder adem, zonder praten Moet ik je nu echt hier laten? Jij zonnetje met zomersproeten Lig je echt hier in dit gat? Ik sta te huilen in de regen De kou, het donker; staat me tegen Ik…

De drinkschaal geeft passerende wolken weer en morgen misschien wel twaalf vale gieren speurend naar dood en eetbaar.…

toe In deze bange enge tijd, met hun eigen Kleine meid, want wat is nou twaalf jaar?…

En ook vrees ik voor schade aan mijn oren, Dus wil ik geen twaalf klokslagen meer horen.…

Leipzig, De hete zomer Van 2003 - Tien jaar al weer, Of twaalf, ik weet Het niet meer - De tijd heeft Zichzelf ingehaald Sindsdien, En mij daarbij Over het hoofd gezien…

Neem nog een oliebol op 't zalig uiteinde van dit Oud Jaar Acht-Negen-Tien-Elf-Twaalf: champagnekurkgeknal! Nu wordt het Nieuwe gelukkig en waar.…

Twaalf kleine eekhoorntjes Zaten op twaalf kleine takjes. En deze twaalf kleine doorntjes Bestelden twaalf grote cognacjes. “Hoe is het, Jaap? Net uit de winterslaap?” Hij trok zijn bek wijd open. “Wat is er Piet?” Piet is er niet, Hij is al weggelopen. De praatjesmaker Kwam hier wel vaker.…

streel zachte krullen speels warme handen doen twee olijke kijkers stralend glanzen liefde geeft blozende wangen zelfs na twaalf en een half jaar doet hartstocht nog immer branden zij is de bruid hij is de gom twee kleine meisjes volgen dansend 18-12-’97 18-06-2010…

Op vrijdag wordt Marietje twaalf jaar, Een dag die heel het huisgezin zal vieren. Haar ouders zullen dan haar stoel versieren En zij de stoelen van het ouderpaar. Want het wordt ook een feestdag voor hun beiden: Ze mogen immers eindelijk gaan scheiden.…

Het maakt me niet uit Of ik er alleen voor sta, 'k Laat mijn geweten spreken, Mijn laatste steun en toeverlaat Die bij mij blijft als alles En iedereen mij heeft verlaten - Elk mens, hoe rechtschapen ook, Wordt geregeerd door het vooroordeel Dat onmerkbaar in hem geboren is, Dat zijn denken buigt en stuurt - Ieder mens heeft zijn…

de nacht klokt twaalf uur geen mens voor hem met hem hij alleen met z'n kroketje uit de muur met stoppels op 't gezicht in 't neonlicht verdwaalt in zichzelf zweeft zijn 'ik' in wanhoop…

Twaalf keer koekoek eentonige sfeer zij leest haar boek. Terwijl het gewicht traag beweegt naar omlaag gericht. Zwarte Woud nostalgie zwaartekracht rond middernacht.…

ze wrijft grijsheid uit haar ogen terwijl de klok twaalf slaat krult de fauteuil om haar heen vergroeid, één met het heden spint er in haar schoot een lapjes met wie ze lieflijk de tijd dood…

Volwassen vraagstukken op kinderen plakken is vergelijkbaar met een bloem in de knop knakken…

heftiger heen en weer Mijn toekomst duurt een dag wel twaalf hele uren steeds bewuster en intenser wil ik inhaleren, snakkend naar zuurstof voor nog een leven…

Kind van twaalf is bijna al volwassen stelt zich op als allesweter ik was twaalf en speelde nog want mijn ouders wisten alles beter. Elke generatie heeft z'n kinderen jong geleerd is oud gedaan 'k zou toch best nog eens als toen met mijn ouders aan hun hand meegaan.…

verstoken blijft van elke steek of achterklap als je mij dan herkent in die kleine wereldkamer waar je nu woont, dan denk ik, word je op deze manier beloond voor een leven van hard werken, in een kamertje van twaalf bij acht meter, gedeeld door acht personen, die niemand meer weten te boeien?…

Het is een jaar geleden het was vrijdag 13 sept. 2019 het was precies twaalf uur wilde het tv-nieuws zien kreeg de heer Martin Meiland u weet wel van t chateau "Wijnen, wijnen, wijnen!…

Wij namen ons dit jaar het beste voor maar renden na twaalf slagen van ons uurwerk naar buiten met een kapitaal aan vuurwerk en joegen dat er in een half uur door. Het voornemen, om strakker te begroten is zo de eerste dag al afgeschoten.…

Twaalf boeken schreef de wijze, Heeft hij zich dus vergist, Die ons het pad zou wijzen?…

voor linde meisje met je blonde krullen dansend aan mijn hand op de maat van verre klokken twaalf uren in de middag bim bam bim bam een glimlach in de regen zon in mijn hart…

Op twaalf augustus is het weer gedaan. Geduldig hoop ik dat het goed blijft gaan.…