Alle inzendingen over Vaarwel, lieve Frank

De jaren Zijn geteld De Anne Frankboom Is geveld De natuur heeft Zijn eigen wetten Dat de boom Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten Het regime Had zijn eigen wetten Dat Anne Frank Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten De jaren Zijn geteld Anne Frank Is nog steeds Een held…

Het is een ieder wél-bekend Het Forum uit het oude Rome Moest ooit in Gronings centrum komen Al kost dat ook een rooie cent Caesar Franks* Stad dreigt echter te bezwijken Want Brutus' Ommeland gaat over lijken! ------------------------------ * Wethouder Frank de Vries…

die paar uurtjes als ik vaarwel zeg tegen wat is geweest 'k zal nog best weleens terug denken maar jouw liefde doet me nog het meest Lieve jongen , wees niet bang voor wat gaat komen ook al doet het afscheid daar best pijn maar je weet dat ik voor jou gekozen heb en dat ons leven samen een feest zal zijn Lieve jongen, 'k heb mijn hart…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

Deez' linde zal me uw lieve naam bewaren - lk dank u, dat ik, lieve! u lieven mocht! ------------------------------------ uit: Mathilde (1882)…

Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan, Vaarwel en reik mij nog de hand; Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan, Wat ik niet vond in 't Vaderland; Wanneer ik u voorheen verliet, Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!" Thans luidt de groet, die ik u bied: "Vaarwel, zo 'k nimmer wederkeer." Goênacht, vaarwel! - Goênacht, vaarwel!…

Zinloos draai ik in mijn gevoelens Alle emoties afgetast Maar niets doet me gloeien naar Een onweerstaanbaar samen zijn Te ver van wal geraakt Er is geen terug keren meer aan Maar het doet me pijn Om te constateren Dat het vaarwel zal zijn…

Gisteren achtergelaten gezichten, snikkend Vandaag verloren illusies verdwenen in tijd Ogen stromen tranen naar vergetelheid Morgen aangebroken schuifelende voeten `n Laatste aards vaarwel brengt hemelse groeten.…

Ei, zie van ver nog wordt het woud Zijn groet aan ons niet moe, Daar 't wuift met tak en twijgen, Die duizend stemmen stijgen; 't Roept ook vaarwel ons toe.…

Vaarwel mijn liefste.…

schipperend tussen beemd en boot schrapend aan de kade roeiend met riemen die ik niet had laat ik los…

Het geluk ons toelachend Op weg naar ons nieuwe huis Vaarwel huis met de bittere tranen We komen nooit meer terug Want daar was ik nooit thuis.…

Nu zeg ik jou vaarwel, ook al blijf je altijd bij me. Ook al was jij mijn bestaan. Vaarwel.…

Je doet of je me haat, Dus nu zeg ik vaarwel.…

voorgoed leek je mijn lief toen ik jou die eerste maal op het avondstrand in donkerende ogen blikte maar ‘t moet eruit, mijn lief: nog even tijd slechts om kalm elkander los te laten vaarwel voor mij, uit verwarring gekomen om met jou mijn droom te beleven vaarwel voor jou, je was er, maar ook niet de bitter wordende band moet verbroken…

Vaarwel zusje, kleine meid, vaarwel papa en lieve moeder. Door de zucht naar 't witte poeder speelde ik m'n leven kwijt... In Parijs, onder een brug lag een jongeman te sterven. Geld en goed zou hij verwerven maar hij kwam nooit meer terug.…

woorden zoeken waar geen woorden zijn…

Vanmorgen uit bed getild. Een dikke, brutale verpleegster ordonneerde: meekomen. Ikke, in de ambulance in kapotte slofkes, oude badjas Alweer, werd ik misbruikt, de vieze geile pervert. Hij belde prompt de flikken, zijn ontbijtje stond niet klaar Ach, hij is van een zeer goed jaar; Een zeer gekend psychiater stond me te woord Dit keer legde…

Vaarwel mijn schat, hoe ik je soms ook nog steeds, ontzettend, mis.....…

Ik moet, ik zal, ik wil ik ga Ik wil, ik moet, ik ga Ik moet Ik gá!…

Mijn koffers stand-by Klaar om te gaan Nu al zo dodelijk eenzaam Ik ga nu en zeg vaarwel Mijn kus op je voorhoofd Ik hoop dat ik zo veel goed maak Iedere gedachte van mij zal aan jou gewijd zijn Ik weet dat je zult wachten op mij Maar…doe dat nou niet De tijd om te gaan is gekomen Sluit je ogen en kus mij vaarwel Denk gewoon aan de…

Tot volgend jaar Dan komen mijn vrienden daar. Ik ben helaas aan het sterven Alles aan mijn lijf is aan het bederven. Ik lig hier op de grond Met water in mijn mond Mijn huid schilfert af Je ziet mijn aders van mijn lijf. Ik blijf er rustig bij Mijn leven is goed geweest Ik wiegde mee met de wind Werd door de zon verblind Heb de nacht…

Eindeloos was de lijdensweg die je moest gaan. Jouw pijn is nu wel weg, wij hebben nog een lange weg te gaan, moeten we rechts of juist de andere kant. Ik weet het niet want: jij was het die de weg aanwees. Nu je daar ligt stil koud en sereen mis ik je zo verschrikkelijk want: waar moet ik in vredesnaam heen! Ik mis je zo mijn lief…

Al ga ik zeer ver weg, wil mij getroost beminnen, het is geen ander ik dat op een steven staat om onder feller licht een leven te beginnen met dromen die gaan bloeien voor een nieuw gelaat. Mijn ogen blijven thuis; bij u blijven mijn handen. Naast u is rust genoeg voor hen, zelfs avontuur; want beter dan wie ook weet ik dat vreemde landen niets…

Het enige wat rest is: Vaarwel.…

Vaarwel, zo als zo vaak en weer gaat ze verdwijnen in woorden waar in waarde maar waar in haar? Vaarwel, zoals zo velen het was me een genoegen…

Vaarwel, jij lieve straal die mij verlicht jouw geur, jouw jeugd, het evenwicht... Dit geluk gaat voorbij, het vlucht!…

schikgodin die levensdraad begon Een in het lager stralende ster aan de horizon Betaalde het gelag met het licht van haar luister En stempelde een blos op Hitler's doem en duister Zij die met tegengif nieuw leven blies In wat in de kiem ontsmoort nog door Miep Gies Haar te kort geslepen pen verzon En als bij toverslag tot het bladgoud Van "Lieve…

(elfje) wezentjes mooi fladderend frank en vrij in buik op hei vlindertjes…

van de goede, lieve leertijd…