Alle inzendingen over Van koud naar warm

en warme douche naargelang de werkelijkheid mij spiegelde en herijkte alles zover de hitte het mij dat toeliet, gister gedurende een haast ondragelijke klimatologische roes…

wint warmen hen sloten of pannen vol hete chocolademelk en erwtensoep naast roggenbrood met katenspek en als de zon valt in de duisternis gloeit verwachting als haardblokken in vele harten en hoofden de hoop op morgen weer zo een winterdag…

Eindelijk thuis, wordt ik goed verzorgd, een kop koffie is m’n deel al lijkt ‘t weinig, ‘t zegt heel erg veel de rit is vergeten, de kou eveneens, ik zit prinses-heerlijk in de warme zon te genieten van de koffie, op ‘t balkon!…

De houtkachel snort ons behaaglijk warm, buiten voelt het koud en guur. Het is de Mistral die waait uit het noorden, met een belofte van vorst en sneeuw. Na een veel te hete zomer wordt dit wellicht een koude winter, misschien de koudste van deze eeuw. Het stadse van nu is hier nog niet doorgedrongen.…

Koude handen, stille nachten, warme handen, mooie nachten. Ik mis je je warmte je gezelligheid je uitstraling je....…

is de dag van intens verlangen naar samenkomen en omarmen naar het aanwezig zijn bij elkaar het is de dag van de verklaring voor wat affectie ons betekent als bron van het bruisend leven het is de dag van de ervaring dat koude dagen warm blijven waar passie zich vlammen laat het is de dag van zeker weten dat elke pad geluk rapen laat waar…

Voeler van inhoud: koud water, warm water, kokend heet water, stoom en damp. Laat mij je aquanaut zijn, je H2O-heraut, badbewoner, regendanser - geen vijver voor vissen maar enkel voor jou. Lief rimpeloppervlakje op elk maatbekerbakje, zodat ik altijd weet hoeveel je wel niet bent.…

Wel gefluisterd, tijdens het eindeloze roeren in de kopjes, dat onze koude harten warm werden van elkaar en dat we elkaar wilden beminnen als Romeo en Julia op hemels niveau.…

Het wordt koud en warm in mijn hart er rest alleen een vurig dankgebed voor hem die de sterren liet stralen, de maan liet lichten en morgen weer de zon stralend aan de hemel zet.…

in ontheemde staat ik zag je witter worden stiller in grote druppels die mat glinsterden geluiden zijn verdwenen als in watten verpakt zo voelt buiten aangesloten op nat niets ontziend snerpt kou de miezervlagen zo lang huid en haar dat nog kunnen verdragen koude leegte trekt warmte uit het lijf dat langzaam in ontheemde…

koud is mijn bestaan en ook mijn vingers oud en afgedaan en zonder slingers? zooi in het verschiet, 'k wacht ongedurig dooi treed in; ik hoopte het al vurig warm wordt het, ik voel het langzaam komen arm of rijk, we worden bij de hand genomen…

De lente gestart De kou voorgoed verdwenen Mijn zon dat ben jij…

Als witte dagen langer duren en langzaam grijzer worden, grauwer, het buitenwit keihard en kouwer, bouw ik mij warme binnenmuren.…

Er ligt sneeuw op de daken van Amsterdam! Het zal er maar kort liggen want Amsterdam is hot! Februari-winter 2012…

Stilte die niets vraagt of bedwingt dat niet kan dwalen in eenzaamheid of gevonden geluk van een man die zijn koude herinneringen aan de vroege dood van zijn laatste liefde vergeten wil, zolang de warmte van zijn gedroomde nacht hem slechts de wens om weer te ontwaken als een vertrouwde doodgraver ontneemt.…

Heeft men zich door de nieuwsbrij heengegeten Dan komt luilekkerland: het weerbericht. Luim, kijkersfoto’s, steeds een blij gezicht. Nooit kijkt zo’n weerman strak of afgemeten. Maar stiekem denkt hij: “Wat een hondenbaan. Weer windkracht 4, ik snak naar een orkaan.”…

Het huilt buiten, koude tranen ‘t giet de ganse dag ‘t regent nu al dagen morgen ook, zoals ik zag Op ‘t nieuws! Het plenst buiten, koude tranen vermengen zich op mijn gezicht met de warme die van binnenuit stromen naar benee, qua gewicht Van mezelf.…

, maar warm zoals het was.…

Nadat zijn pootje moest geamputeerd Zong onze Django, ooit een echte jager, Als kater ongewild een toontje lager Maar kijk hoe trots hij daar weer paradeert De mussen raapt hij nu op zijn gemak Ten prooi gevallen rechtstreeks van het dak…

En of het koud is 'k Dacht het wel Koud tot op het bot Een natte kou Zweeft in de lucht Een kou waar 'k niet van hou Ik breide mij Een warme sjaal Zo dik als warme deken Ik zwaai hem Driekeer om mijn hals 'k Zag dat er Naar mij werd gekeken...…

Dicht afgesloten van de koude wereld... Veilig in de warme kamer. IJsbloemen, nu op de ramen. Moeder is dood.... Ik voel me koud! Niet veilig en geborgen meer.…

jij was zo mooi jij was zo warm ik was verliefd jij lachte maar een zomer lang hield ik van jou ik hield je vast jij liet me maar nu is het herfst 't is koud op straat 't is net zo koud als in mijn hart eens was het mooi eens was het warm ik zong een liedje voor mijn lief…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

Welke hand wordt een werkende welke traan verbergt intens verdriet. Wat oogt en is zonder zonlicht verloren wordt zonder regen niet geboren. Het kan verwonderlijk schijnen zelfs onwaarachtig klinken want waar de een nog wel zelf loopt kan 'n ander ondersteunt enkel hinken. Hoeveel soorten van verdriet bestaat er ongezien wel niet. Welke…

Koude ijsbergen Drijvend naar een warm klimaat Kille frustratie…

het klinkt afgezaagd er wordt een boom koud gemaakt voor een warme haard…

Het koude water maakt warm en stil omdat de zee meer minnen wil…

ik brand mijn kaarsje en koester het warme licht in koude dagen…

als geblazen glas een baarmoeder van sneeuw en ijs warm en koud gelijk…

De zon is warm, maar anders warm dan hij. Ik kan het niet beschrijven, ik wil zo graag nog bij hem zijn. Ik voel alleen een koude pijn. Zal dit ooit verdwijnen? Ik denk het niet. Alleen wat blijft, is verdriet. Dus warm ik mij maar aan de zon. Ik weet dat hij zal blijven, in ieder jaargetij. Om mijn gevoelens op te schrijven.…