Netgedichten

netgedicht (nr. 69.059):

Als het winters warm en koud wordt

Welke hand wordt een werkende
welke traan verbergt intens verdriet.
Wat oogt en is zonder zonlicht verloren
wordt zonder regen niet geboren.

Het kan verwonderlijk schijnen
zelfs onwaarachtig klinken
want waar de een nog wel zelf loopt
kan 'n ander ondersteunt enkel hinken.

Hoeveel soorten van verdriet
bestaat er ongezien wel niet.
Welke tranen van intens verdriet
ervaart menige buitenstaander niet.

Kan het zingen je af en toe weken vergaan
kan een mens echt alle stormen doorstaan.
Wanneer is een tijd van tegenslag verstreken
wat mag in geen enkel leven echt ontbreken.

Kom, welke hand wordt gevat weer een werkende
welke traan herbergt gedroogd toekomstmuziek,
wat kan en mag echt in geen leven ontbreken,
als vat kracht, moed, geloof dit gedroomde teken.

Als ik uiteindelijk alles loslaat, er een siddering blijft
deze wind nastormt door mijn hart als iets uit mijn lijf,
laat ik alles los, vertrouw met of zonder die siddering
put moed en enorme kracht uit die droomherinnering.