Alle inzendingen over Verbeelding

zo mooi heb ik je nooit eerder gezien vreemd -jouw onbuigzame lijnen- een glimlach of verbeeld ik mij dat maar je handen bidden niet zij houden elkaar…

geen vlees en geen vis verbeelding stilt honger naar zeeën vol geluk volle manden brood en vrees haar liefde te verliezen…

Ik kan me verbeelden een geduldig landschap te zijn, dat in de winter wacht op andere tijden. De werkelijkheid is anders. Het is meer een stervend landschap in de herfst, dat een strenge winter wacht en dan moet lijden.…

smalle straten en steegjes verbeelden een sober en trager verleden verstilde hofjes binnen bemoste muren ademen een wereld van verschil…

ik zoek mijzelf met strakke lippen de handen sluiten steeds meer de vingers in behoef ook geen woorden meer uit mijn verbeelding te knippen ik bemin de dode zin…

majesteitelijk snijden schrijnende tonen door een wankelende ziel een gevoel te groots om te benoemen rakend in fijn en pijn waarmee ik in verbeelding nog even een kan zijn…

m'n verbeelding gaat met mij op de loop op het Plateau de Larzac bij het gehucht Cantobre zie ik een man met een vaag gelaat wang aan wang met een vrouw…

Je was een vriend genoot mijn vertrouwen Moeizaam verworven met huiver gedeeld Je hebt een deel van mijn leed helpen dragen Waar ben je mijn vriend of heb ik ’t me verbeeld…

'k Zie een ruiter Op een blinkend Paard door mijn Gedachtengangen Gaan En verbeeld me Dat ik die ruiter Ben die in ' t Volle licht ieder Verslaat die hem Naar het leven Wil staan…

Kan ik me niets meer herinneren waren misschien dwaze verbeeldingen over trouwe liefde die zo op de tocht van de straat, in drift en onbeholpen bezield denkend aan jouw armen met een ander om de eerzucht vocht.…

Vragen vervagen het antwoord blijft hangen in het luchtledige Angst om te weten Bikkelhard, de waarheid of is het verbeelding Vastklemmend aan dromen bang voor gevolgen Als illusie bedrog wordt.…

al sta ik vroeg op de zon is me al voor het warme witte licht lokt alles binnen naar buiten kristalhelderheid de verbeelding verbleekt bij zoveel licht ik vind geen zinnen van beheersing…

Het homohuwelijk in de VS Is wettelijk nog niet als recht verkregen Maar toch reeds aan een utopie ontstegen Men springt hiervoor al bijna op de bres Verbeeld je dat 't màg van die regering Hoe heerlijk die vernederlandisering…

nu het laat is en de nacht valt over zee en de golven niet meer zijn dan een geluid zeilt het schip van mijn verbeelding uit ik zoek de drenkeling die jarenlang vermist misschien nog ergens op het laatste wrakhout drijft die nooit de reddingsboeien greep omdat hij wist dat hij niet geboren was voor deze tijd ik zoek de vrouw die tegen…

ik heb je tot wachter gemaakt in mijn verbeelding net als het beloofde woord laat ik het ongeschreven om dan te dromen in het meervoud je vormen zwijgend toe te dichten en dan als vlinder – vrij in alle vergezichten…

weet me bij volle maan gedragen door het mysterie naar een wereld waar ik spelend met verbeelding word verder gedreven naar een intimiteit zoveel mooier dan de woorden die men eraan besteedt…

het duister wekt verbeelding tekent een schaduw die zich schroomvallig en teder rondom mij beweegt zo zacht spelend bezit van mij neemt dat ik in zoete extase het leven verder zweef…

De wereld van haar onthoud ik haar kinderen rennend in het gras De kinderen van hen onthoud ik het dromen de weidse wolken Voortaan drink ik geen zuiver water meer, dorstig kind van verbeelding…

De man denkt de vader Die hij nooit gekend heeft, Die alleen in zijn Diepste dromen Zijn vader heeft Kunnen zijn, Droombeeld van Werkelijkheid en Verbeelding waarin Het verloren gegane Aanraakbaar dichtbij komt…

luister, een vliegend doorwaakte uil met nacht als sprakeloze schemer het doorbreken van gemis tot woordeloos vervoegen overal klank en verbeelding, nergens betekenis bij wijze van spreken…

Door haar verbeelding wordt haar wereldje steeds groter terwijl ik dat allemaal bemerk kijk ik naar die kleine koter rijk aan fantasie is zij onze kleine lieveling haar kennis is gelukkig nog beperkt…

in de droomzee valt de korstigheid van de woorden ze snorkelen vervormen worden nieuw ze weten niet minder ze weten op een andere manier in de droomzee een leven van licht in vloeiende verbeelding uit as herrezen…

Zie de foto van zijn kunstwerk, mijn gevoel toen ik er naar keek als volgt verwoord: Als regenbogen zich zouden kunnen verbeelden dan roept dit buigende beeld zoveel kleuren op waarover je je mag buigen!…

Van jou krijg ik vleugels dan vlieg ik verder dan ver verder dan de horizon ik wou, dat je voor altijd in me kon.…

- Wij smaakten het genot reeds In de armen der verbeelding, Wanneer wij nog verlangen. Maar, na het vrij genieten, Wanneer, door al de vreugde, De snaren der verbeelding Geheel zijn overspannen, Dan heerst in onze ziele Een sombere verwarring. Dan geeft het droevig denkbeeld: Wij hebben reeds genoten! Der ziele een matte houding.…

Ze bestaan Alleen in de verbeelding en vergaan.…

het kind in mij blijft lezen om de verbeelding van het woord heeft dan telkens weer te vrezen dat het lezend wordt gestoord dus de legger heeft het nodig om te wijzen waar het las of waar de schrijver was gebleven toen hij aan het schrijven was…

Zijn verbeelding voelde kleuren die waarheid glans geven diep verlangend naar de passie van contrast Maar de schilder ademde realisme en koos lichtgrijs voor het schetsen van zijn eigen stil leven…

de liefste dat ben jij dit leven niet van mij niet todat het vuur uitwaait niet todat de lust bedaart niet tot de waarheid komt hier op aard de mens door de helft verdeeld nog niet maar bijna geheeld openbaring verbeeld…

Het is niet het beeld maar de verbeelde ander die ik wil strelen. Mijn hartekreet wil jou tot in je hart raken met mijn tederheid. Het zou heerlijk zijn nu al je stem te horen roepen: ik kom.…