Alle inzendingen over Vrouw

Gelakt haar nagels, gekamd haar haren, geblost haar wangen en gestift haar lippen. Mooi om te zien, zon in het water, verleidelijk wezen, zo volmaakt. En onder dat chroom afgunst en jalouzie, een sluipend bederf, een rottende hoop, wandelend graf, verachtelijk ding.…

Gelukkig zijn in Holland alle vrouwen.…

Het druppelt en klinkt kalm de stem van mijn binnenste goede mens zeldzaam schoon en teder bezit ik je Nu spreken we met rauwe tongen woorden die voor niemand bedoeld zijn rollen als knikkers van een houten trap verdwijnen in echo niemand te beschuldigen niemand te vergeven de enige waarheid is alles is een leugen Weet je dat als…

Tegelijk met de sneeuw neergedaald Tegelijk met het kerstkind geboren Zacht gegleden in ondiepe voren Lang naar wittebrood heb ik getaald Tussen gloed, dennennaalden en licht Vreugde nu na een lange tijd rouwen In mij honderden, duizenden vrouwen Op het matriarchale gericht Kind aan herberg ooit, Bethlehemstal Voel ik hoe ik totaal samenval…

De aanblik van z'n mooie ogen maakt de reeds gestresste vrouw nog meer gespannen bij deze vent dan bij de meeste mannen. Ze trilt, als hij d'r volle lippen raakt. Ze voelt 'm lang. Tenslotte zijn ze klaar. Ontspannen hoort ze 'm zeggen: 'Spoelt u maar'.…

De and're sekse is z'n lust en leven en bij een vrouw plaveit de man gedreven, wanneer-ie wil, de snelweg naar de sponde. Hoe gaarne ziet een vrouw zich als z'n bruid. Jan Wout heeft bedgenoten bij de vleet. Z'n geest en lichaam werken als magneet. Hij trekt 'r aan en zij d'r kleren uit.…

Mijn vrouwtje roept me: " O echtvriend, hoor!" En fluistert zachtkens Mij iets in 't oor. Een zoet geheimpje Lispt zacht haar mond, Het doet haar blozen Als de ochtendstond. Zij stamelt weiflend, En durft het nauw*, Van dokter, baker En wiegetouw*. Het zoet verhaaltje Doortrilt mijn ziel, Of er een straaltje Der zon op viel.…

vragend geen antwoord starend geen blik wat moet ik wat kan ik doen? "koffie zetten" zegt ie…

jij kon niemand tegen de haren instrijken het voelde altijd als een verrijken van de persoonlijke kant waar stekeligheden opdoken kon jij hun scherpe kanten benoemen kregen zij na verloop van tijd het patina van zoenen jij maakte geen onderscheid in mannelijke en vrouwelijke zijden door die te benadrukken raakte je hen beiden…

In de donkere krochten van de metrogrot mensen over elkaar heen struikelend daar tussenin een vrouw met bruine strengels haar en witte schoenen met blauwe veters een vuilnisbelt van geluiden over haar heen gestort toen ze plots 'zacht' zei.…

Er was eens een tuinman zo'n oude, bejaarde Als hij zijn vrouw eens water gaf Had dat heel wat voeten in de aarde…

verleden heeft een gezicht onder vele vage haarscherp gesteld jouw ogen dwalen mij tegemoet oren in luisterstand je mond vertelt het verhaal van jouw wedervaren je vingers schrijven de brieven die ik kreeg in de afgelopen jaren en niet meer kreeg wel verwachtte beiden hebben we het hekwerk van onze eigen werkelijkheid op slot gedaan de vrouw…

iedere stad een eigen vijgennmat gerezen namelijk de vraag naar fruitig sap uit man dagelijks uit tap schuimend in kraag ingebracht door het ledenbestand dat prikt tot het klikt en de bol knikt: het is mooi geweest…

Wel, dan draagt moeder de broek, moeder de vrouw met de broek. 't Is geen zicht zou je denken, welja, dat hangt ervan af welke kleur de broek heeft.…

de oorlog trekt een macaber gezicht vileiner dan hij ooit eerder vertoonde in de geschiedenis van het geweld vrouwen en meisjes worden strategisch verkracht opstandelingen royaal beloond met jonge kinderen als speeltuig de rebel vergrijpt zich brengt het voortbestaan van complete gemeenschappen in gevaar plaatselijke milities of VN-vredesmacht…

Lege windgeslepen ogen dromen zal ik ooit meer vrouw worden of voor altijd meermin blijven.…

bizar en onmogelijk Maar ik heb mijn ex-vriend op marktplaats gezet Ik heb hem geplaatst in de categorie vrije tijd Hoop er nog wel een leuk bedrag voor te vangen Maar hoe dan ook ik moet hem zeer snel kwijt Dus ben je nog vrijgezel doe gerust een bod op m'n ex Hij zal na de aankoop wel enige tijd uit zijn doen zijn Maar hij houdt van vrouwen…

ik zag het bewegen zelfs de wind was niet tegen in een zacht warm wiegen de vlaagjes accentueerden het rond vrouwelijk schoon dat als droom zomaar passeerde haar aura trok veel bekijks kleurde in lach en vrolijke ogen een zonnetje open in weerbarstig grijs dit gebeuren gaf de magie van lentegeuren al prijs in een flow…

luisteren naar wat ze zwijgt kijken naar wat ze droomt je hand op haar hart voelen wie ze is…

Respect heb ik voor je worsteling, maar niet om wat je droeg Want al die vrouwen en vriendinnen, zíj droegen je last waar je zelf zo hard naar zocht En waar je zelf nooit om vroeg De schuld is niet meer, is wat er nu toe doet Je rust nu. Zacht hoor ik dat je zwijgt Stil maar Ischa, alles is al goed…

Als je nou kijkt wat daar los loopt aan vrouw dan wil je wel naar huis. Naar die van jou. ------------------------------------------------------ uit 'Voor de goede orde' van Anton Korteweg…

Eén keer in de maand Weet ik me geen raad Huilen doe ik zomaar tranen staan al klaar Bij liedjes of bij films op tv dingen die men zegt voel me niet okay Ook boosheid uit zich dan te snel emoties springen uit mijn vel Elke keer rond deze tijd ben ik mezelf behoorlijk kwijt Ben ik echt niet in m'n sas een keer in de maand wenste ik…

Dus vriend van mij en echtgenoot, zeg nou even, zeg nou zelf, passen we bij elkaar als 't dak bij de goot, als de deksel bij de pan, als de vrouw bij de man?!…

Lieve Hemel, hoor mijn beden, Geef haar zachtheid, stille trouw En die duizend kleinigheden, Die zo lief staan in een vrouw. Kleine zonden, teedre nukken, Die een gloeiend hart verrukken, Liefdes dartle poëzij; Geef haar wat zich de engel denken En uw rijkste gunst kan schenken, En dan – Hemel, geef haar mij!…

Zo brengt de Nederlandse vrouw haar tijd in bed het liefst lezend door, terwijl de Belgische vrouw de voorkeur geeft aan het bedrijven van de liefde ……

Slecht geslapen vannacht, slechts aan één vrouw en haar pijn gedacht. Duizend gedichten vlogen door mijn hoofd, Hadden ze me verteld dat ik zo invoelen kon ik had het niet geloofd.…

Zie hoe hier de vrouw de man Van achteren vastpakt, kijk die Schim daar eens, op die gedroogde treden, Waar iets waars op het toneel lijkt te staan. Saturnus staat voor de poort met gordijnen om zijn schouders. Dit alles daalt neder als een troostend beeld: Het azuur dat boven het oordeel uitstijgt.…

Ik moest wel blijven staan Want haar ogen hadden de mijne in hun greep Klampten zich vast, wanhopig op zoek naar steun en hoop Een oplossing of een uitweg Gevuld met de geschiedenis van miljoenen vrouwen duizenden jaren Ogen van ongeloof en niet-begrijpen waarom Kapotgeslagen vertrouwen Maar glanzend van kracht Huiverend wendde ik mijn hoofd…

Vrouwen kunnen niet goed inparkeren, Terwijl hun auto’s meestal korter zijn; Het mandje op hun fiets is vaak te klein, Dus blijven ze de wagen maar proberen. Geen wonder dat ze ieder paaltje raken: ‘Zo’n spiegel is toch om je op te maken?’…

Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw, dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw. Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost, haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost. Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed. Te nacht komt mijn dode en sust mijn leed.…