Alle inzendingen over WK-finale

We zijn gereed, want alles is in huis: De toeters, bellen, petten, bosje penen Het juichpak en de klapmuts, jubeltenen Volmaakt ontspannen bij de voetbalbuis Voor mij is ’t hoogtepunt altijd verbaal: Het diepte-interview met L. van Gaal…

In mijn buurt zie je echt geen afrikaan, geen Oost-Indische kers staat hier te bloeien, net als de goudsbloem laat ik die niet groeien. Ik wil zelfs elke keizersmantel slaan. In deze tijd ben ik die kleur goed zat: oranje komt niet in mijn habitat!…

Om 't WK-duiveltje te wassen moesten wij 12 miljoen versassen. Toch schonk ons verbond niet echt een Vuitton. Of zat nog wat IN die tassen ?…

- the sunny shores of Salvador - Het "tijdperk Louis", eerder vers dan verleden, heeft in Brazil tot successen geleid, onder zijn hand werden punten geslepen, velden veroverd en doelen bereikt. Tot zover geen nieuws, alles is toch bekend - tenzij u 't geheim van de smid nog niet kent: maar weinigen kunnen tekort camoufleren wanneer hun…

onrustig bewegen kleine voortekenen die schrijvend de wind al de weg wezen van licht tot matig naar krachtig en stormachtig daarboven verliest de mens zijn levensrecht dan is het spel gespeeld worden fiches ingewisseld voor het laatste heel zoekend in de chaos blijkt vrijwel alles kapot maar ergens klinkt toch de finale…

lege letters rijgen zich als kralen aan een koord langzaam ontstaat wat ik je zeggen wil: het laatste woord.…

Er rest mij soms maar deze éne behoefte, te rusten, en met een bloem tussen mijn tenen en een ring van zonlicht op een knie niets te zijn.…

Zonovergoten plas glitterglans glasgeblazen verstilling stenengooiers testen het draagvermogen in sluiers duiken bomen in de verte Zon op de plas de rietkraag kraakt en ruist feërieke finale van een bewogen jaar De reiger krijst als een feniks op zijn nest roept om nieuw leven ontsteek het vuur en dans…

Afdalend in het voorportaal van de eeuwige vrede waar een enge ziekte mij verhindert het leven nog langer te vieren en met de dood in mijn ogen tover ik een laatste glimlach om mijn mond op weg naar de finale.…

Ik sprak tot U, maar dronken, tot U, die in mijn armen lag: ‘de wrange wereld ligt verzonken en nimmer, nimmer meer, de dag! Ik ben van U, nu ik U kus voor U en U alleen en al ons dromen en ons doen was dus dat ik met U, werd één! O deze nacht, o deze nacht een tijdeloos verblijven, de viering allerschoonste pracht in twee verwonde…

eindeloos lijkt mijn straat in gezichten herken ik lichtjes die vallen als regendruppels tegen mijn raam er bestaan geen regels voor dit hier dit bestaan geen naam kan ons helpen op weg in een baan die wetten en instanties begeleiden langs gangen vol regels ik tel mijn dromen nooit meer die tegels die ik schilder in elke willekeurige kleur…

Wanneer je beelden van Oranje ziet, Als wéér een tegenstander is verslagen, Begint het in ons hele land te dagen: Ultieme glorie ligt in het verschiet! Dus hoe en wat, dat is niet relevant, Maar breng de wereldcup naar Nederland!…

altijd gerend stilstaan is voor de zwakken, gewend te vallen en weer op te staan, alles op zijn eigen manier uit te vlakken, hier kom ik dus ruim baan. Nu is de snelheid eruit en besef gekomen, nu is er niets meer om voor te knokken, geen doel meer geen dromen, geen fantasie om op te gokken. Voorbij nu want ze laten hem vallen, voorbij…

Kantelt nu de zomer naar een roestbruine herfst ouderdomsvlekken kruipen door een sproetengezicht purperrode neuzen, kil-rilgevoelens. Gorgelende radiatorgeluiden schemerlampenromantiek op een vroeg aanvangsuur een rappe vleermuisvlucht dringt door het laatste avondlicht. Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten…

we dansen niet meer -nooit meer- samen toch is de laatste dans voor jou: tot het touw stil hangt als het doek valt is het poppenspel voorbij…

We gaan de finale halen We gaan stunten Bij verlies: balen Bij winst de euforie Brazilië 2 doelpunten Maar wij hebben er 3.…

WK bood stof voor twintig snelsonnetten En dat is inclusief dit exemplaar Voor onze lezers vast een mer à boire Dus reden ons hierna te gaan resetten Tja, een of twee of drie: too close to call Der Mannschaft won net wél die wereldbol…

Toen was daar jouw finale verbijsterend mooi zoals je ging en puntgeslepen scherp jouw blik de laatste akte schetste de wereld draaide door terwijl een ogenblik van o zo waardig zijn zich kleedde zoals je was geweest niet één keer keek de tijd nog om maar snelde voort in het tumult van veel te schelle stemmen de dag kromp stilletjes ineen…

Met achtentwintig benen – niet met één - staan we met Nederland in de finale. Nu vol erin na deze generale. De borst vooruit, met het gestrekte been. Ik ga ze helpen om de strijd te winnen. Mijn pils en chips werk ik ‘vol gas’ naar binnen.…

het schijnt me soms toe de keuze is een mond in de einder om er vaagweg in aan te belanden maar naargelang de monding met spaarzame passen uitdijt in een meanderen van het oeverloze naarmate het gewicht van hetzelfde water toeneemt word ik steeds minder bijna drijvend naar de afloop minderend als de loop van een kanon steeds meer kantlijnen…

lethargie van teveel info zij schermden af konden de conclusies niet meer behappen omdat zij te erg voor woorden waren in vreselijke existentiële pijn zonder kans op verlichting of mogelijke escape zonder delen en troosten want de dood is nergens van op de hoogte enkel het gebeuren rouw en passie van binnenuit treuren in deze finale…

Ach, dacht men in die Engelse praktijk Wij geven een prothese aan wie mank is En of zo'n onderbeen nu zwart of blank is Dat is voor de patiënten toch gelijk? Maar zwarte medemensen weten beter: Die blanke benen lopen voor geen meter…

Wij winnen het WK niet, ben ik bang, Want ik dacht dat die sportbeoefenaren Inmiddels al genoeg geoefend waren, Maar niks, ze oefenen nog tijden lang. Nee, als ons elftal het nog steeds niet kan Dan bakken ze er straks ook weinig van.…

Het WK Sauna is geëscaleerd Want bij een alsmaar stijgend aantal graden Leed Ladyzhenskiy (finalist) veel schade Van al die hitte is ie gecrepeerd En zo werd Ladyzhenskiy een legende In deze tak van dwaasheid en ellende…

In de jaren 50 beschreef tekstdichter Jan de Cler in de pauze van Holland- Belgie de wedstrijd in de vorm van een lied waarvoor hij ter plekke en in grote haast de tekst had gemaakt. Dit is ter ere van. Daar staan dan 11 leeuwinnen voor het volkslied opgesteld De paardenstaart op oorlogssterkte veilig vastgespeld En in hun blik kun je de overwinning…

Een toespeling op het snelsonnet van Wim Overweg, waarin de absurdistische frase voorkomt van het ausradieren van de bezetter. Met name dat laatste heeft mij ertoe aangezet om maar weer eens een gouwe ouwe uit de kast te halen... _______________________________ SANS RANCUNE Ook lang nadien heeft menigeen gedacht Das war einmal, nie wieder,…

De wedstrijd die in juni wordt gespeeld Wordt op de televisie voorbesproken En ook daarna zal men ons lang bestoken Met alsmaar weer deskundigen in beeld Diezelfde ‘specialisten’ gaan daarna Weer voor- en nabeschouwen op ’t WK…

Qatar heeft het WK dus toch gekocht En woningcorporaties blijken dieven Fred Teeven liegt ons voor al naar believen Er wordt nog naar oranjekoorts gezocht De dagen worden elke dag maar langer En houdt u vast want; Annechien is zwanger!…

Zoals dat in corrupte landen gaat, Men had geen boodschap aan de Lage Landen, De Russen kregen het WK in handen Door fraude, sjoemelen en door verraad. Het was mij al veel eerder opgevallen: Bij voetbal draait het enkel om de ballen.…

Een shirtje trekken: lichte overtreding een knietje, duwtje, alles voor de eer een elleboogje - ach, wat overreding hoort bij 't moderne spelinzicht, meneer! Tenslotte mag u zich wel eens bezinnen: het allerbeste voetballand moet winnen.…