inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.382):

finaal

het schijnt me soms toe de keuze
is een mond in de einder
om er vaagweg in aan te belanden
maar naargelang de monding
met spaarzame passen
uitdijt in een meanderen
van het oeverloze
naarmate
het gewicht van hetzelfde water toeneemt
word ik steeds minder
bijna drijvend naar de afloop
minderend als de loop van een kanon
steeds meer kantlijnen om me heen
op het werkvlak van zwijgen
alsof er een oude stiel is
bewaker van een leeg bed
en op de rand van het bed
het sprekende afgeschoten
de oneindig definitieve finaliteit
onuitsprekelijk oneerlijk

Schrijver: Emiel Warswater, 23 december 2018


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 101

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Iniduo
Datum:
24 december 2018
Tandvlees van tijd; bestemming als mond in de einder. Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)