53469 resultaten.
Het Ware Leven
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.478 De kat
Spelende
Het
Ware leven (In afwachting)
N.a.v. 3 werken van de schilder Balthus…
aan een stervende
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.273 engelen verlangen jou
nu het leven in je sterft.
je mag naar verre verten,
waar leven eeuwig is
waar zielenpijn langzaam vergeten is...
vergeven is
nieuw leven is.…
Te gedicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Ware biologen weten
van het ware leven niets.
Ware biografen beseffen
dat ze fictie schrijven.
Socrates wist heel zeker
dat hij eigenlijk niets wist.
Nog steeds tasten filosofen
in het duister.
Ware theologen geven toe
dat zij God niet kennen.
Boeddhisten begrijpen
dat in ieders ware leven,
Boeddha schuilt.…
waar lichtwezens
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 170 ragfijne zilverdraden
parelen schoonheid
om me heen
nemen me
warm innestelend
steeds hoger mee
waar leven
schoonheid mediteert
zo intens
dat ik mezelf
durf leiden
naar een nieuw begin…
wachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 326 een blad valt
naar de aarde
terug waar leven
in sterven
wordt geborgen
tot aan de
terugkeer van
het licht
winter wordt
wachten waarin
een stil verlangen
het land bedekt…
Gespleten eenheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 432 Zichtbare deining
beroert het oppervlak
waaronder de stilte
van een onpeilbaar diep
Waar leven wordt gebaard
in ontelbare diversiteiten
die als eenheid verwekt
elkaar al eeuwenlang bestrijden
Deze sluier van vergetelheid
bedekt het kalme weten
van Leven dat IS
maar aan hebzucht blootstaat…
Noordelijke wouden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 127 Zie ik drijven naar een horizon,
waar mensen moedig worden.
Waar nieuwe wouden zijn.
Waar vrije vogels zingen,
als violen in een bos.
Waar leven opnieuw begint.
Ooit begon.…
Mensen van de dag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 28 Precies daar, gelukkig maar,
speelt zich ons ware leven af.
Daar, waar u zich nu bevindt.
Vanuit hier, waar ik nu ben,
stuur ik u mijn glimme lach.
Fijne aanwezigheid wens ik u,
in de momenten waarin u leeft.
Wie of wat u ook denkt te zijn.
Waar u zich ook bevinden mag.…
geboortetranen
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 4.940 geboortetranen
diep bemind
de eerst kreten
waar leven begint
even verloren
dat veilig gevoel
maanden geborgen
liefde gevoeld
zoekt naar dromen
in zachte ogen
zijn eerst traan
verdwijnt in een lach…
Slagveld
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.151 Decor van eenzaamheid dit landschap
waar leven sterft in de strijd
waar groen het bloed verhult
de maan de nacht
de zon het licht dat dooft
een warme stem zingt van het lijden
van de dagen zonder brood
van betere tijden
soort van vrede
geen andere zekerheid
dan slechts de dood…
Een nieuwe start
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 845 Wat liefde en geluk moest zijn
werd vooral immens veel pijn
Zodoende slechts na een paar jaar
gingen wij moegestreden uit elkaar
En nu de knoop dan doorgehakt is
merk ik dat ik je nauwelijks mis
Want nu je me niet kunt domineren
voel ik het ware leven terugkeren…
Het Verdrinkingsleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Dat is de énige, Goddelijke weg,
die tot ons ware leven leidt.…
Wolkt lucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 in feeërieke
kleuren wolkt
lucht voor je uit
waar je ook gaat
wordt positieve
energie geladen
zij die jou
raken ervaren
de tintelingen
die het begin zijn
van een nieuw
bewustzijnsniveau
waar leven zich met
liefde in alle facetten
bij neer zal leggen
daar waar de lach
zijn schitteringen
al draagt kom jij
in het spetterende…
Leven na de dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 119 Wat is het leven als er nadien niets is
Een nodeloze martelgang vol ellende
Bij verlies geen verdriet of gemis
Slechts een somber troosteloos einde
Waar leven we voor als er niets was nadien
Dat ons naar rust en toekomst doet verlangen
Geen plaats waar we naar uit mogen zien
Door geen aardse schoonheid te vervangen
Dan zou het leven hier…
elfenlicht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.897 in sterlicht vergaan
donkere nachten
de schittering breekt
het duister gevoel
en schaduw verdwijnt
in het licht der elfen
jouw weg te gaan
reikt naar een droom
waar leven sluimert
als een dag zonder eind
onze liefde gegeven
een eeuwigheid blijft…
de ribben zijn van het geraamte
gedicht
3.0 met 12 stemmen 10.489 de ribben zijn van het geraamte
het mooiste onderdeel, ze doen
aan vleugels denken of een soort
accordeon waar leven in- en uitgaat
je ziet ze beter
na de hongersnood of in het massagraf
het zijn de rimpels in het zand
als de zee zich heeft teruggetrokken
het zijn de breekbaarste takken
van de bomen die in open vrachtwagens
worden weggevoerd…
Langzaam maar definitief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 Het standpunt niet feilloos
Een illusie met wortels
Waar leven uit gegroeid is
En waarop het loof steunt.
Definitie vervaagt
De vorm verandert
En inhoud verdwijnt
Zonder stam om het vast te houden.…
Ceremonie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ik voelde mij als een maan
die zichtbaar werd door het
beschijnen van de zon mijn
ware leven ontwaakte sereen
waar zoete melodieën weerklinken
vervlogen op de adem van de wind
jij hebt de fundamenten weggeslagen
het zwarte tot puin geslagen
voel mij gelukkig gegijzeld door
hartstocht een versmelting van
ons beiden en ben blij…
gedoopt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 572 ontdaan
de knotwilg aan de rand
van het kerkhof
hij houdt zijn stand nog op
en het beladen hoofd recht
aangetast
de geweldige kruin
waar leven woont
kreunend in de westenwind
het half gespleten hart
de voet
kronkelt zich in de oever
vast
een teentje is gedoopt
in onbewogen water…
Droom verheven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.504 Tot nalatenschap
van droom verheven
kwam er een vriendschap
die riep het ware leven
tot een geest
voor lange tijd
dood geweest
zag geen kleuren
wezenloos gebeuren
de horizon grijs
emotioneel bewijs
heeft toen een les gelezen
genegenheid is meer dan geld
een sukkel heel vaak een held.…
Leven
hartenkreet
4.0 met 51 stemmen 7.910 Als je soms naar buiten kijkt
De vogels die fluiten en het zonnetje, dat schijnt
De zonnestraal die je huid bereikt
Maar als uiteindelijk alles dan toch verdwijnt
Waar leven we als mensheid?…
de vraag die je hart je stelt
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 795 de stroop die mijn lippen zoet
ontaard in een verstrengeling
van geluk, extreme verlangens
zij zijn zoet als bezegeling
de vraag die je hart je stelt
waar bevrediging toch blijft
eenzaamheid verkropt stilte
je lichaam waar leven in verstijfd
bitter, zoals alleen gal dat kan
vormt zich een wereld vol smaak
met die eerste vriendschap
met…
Deelt wondertjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 jij bloeit
bundels wit
in het groen van leven
niet de
licht verteerbare kost
maar het exceptionele
deelt wondertjes
van laaiend vuur
tot aan de diepste smart
fileert de
dagelijkse zaken
legt excessen snel apart
waar leven bloedt
op het scherpst
van de snede
heb jij in rood
de bloei en dood
in bundels wit beschreven…
vluchten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 976 Vluchten naar een stad
waar leven is
en waar mensen
samen echt zijn
en terug komen tot zichzelf
zonder zelfbedrog
om wie ze werkelijk zijn
of willen zijn.
Echt !
Een stad waar eenzaamheid
waar , verdriet
reëel is .
Zonder de franje van een
verwachte hoop op
beter.…
De roos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.180 Op rozenblaadjes speel ik
een melodie die liefde kent
zo zacht en ook zo warm
misschien zoals je zelf bent
Je hart kent geen genade
ik speel dus geen refrein
want dat is een gevaarlijk goed
en misschien wel niet zo fijn
Ik open slechts mijn rozenhart
daar ik jou liefde wil geven
die roos mag niet verdorren
want nu is dat mijn ware leven…
Als klokken zwijgen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 met minder, waar
dwingende uniformiteit dat verhindert
Wanneer we weten wat we werkelijk willen
verlangen dat klokken zwijgen en de tijd zal stillen
is de hoop op verandering niet verloren en
wordt er weer ruimte voor iets nieuws geboren…
schijnsels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 leven thans nog bloemen ziet…
Nu schraalt herfst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 jij wist
de zomer
ongemerkt
met wat
herfstig rood
te kleuren
door het
intenser
worden van
de geuren
aromatiseerde
de oogst
zelfs je lach
streelde de
volheid van
een lange dag
waar leven
eindeloos was
nog plakken
draden web
restanten
van wat eens
een copieuze
maaltijd was
de overvloed
was overal
nu schraalt herfst…
Een wonder
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 zacht danste
geluid op
golven stilte
hun wisselingen
schreven wat
stukjes atmosfeer
waarvan de
kleuren het uur van
de dag bepaalden
in subtiel
onderscheid waren
zelfs dagen in bereik
daar waar
leven het ritme in
hartslag vertaalde
soms dacht ik
geluiden te zien
maar na analyse
bleek het
niet te verklaren
een wonder misschien…
de dag verlaten
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 839 je zal het met zijn woorden moeten doen
met de beelden door hem
achtergelaten
en ergens op een stille stek
waar leven begint
misschien nog in zichzelf gekeerd
waar de dingen van de dag
je naar de toekomst
zullen wijzen
daar zal hij zijn
en steeds zal hij wederkeren
blijven
wie hij was
in jou zelf, in de sporen van de aardse
dagen…