Alle inzendingen over Weg kwijt

Hallo Mam, just dreaming of you 94 nu, wat geweldig wat een wijsheid moet je hebben ik voel wat je mij wilt zeggen oke, ben even de weg kwijt 'k ben nog steeds niet volwassen ik hou niet van de systemen hier you know tell me, moet ik door of kom ik bij jou, hoe is het daarboven? ik hunker naar jouw lach...…

Het is alsof ik mezelf niet meer vind ben de weg kwijt zal de toekomst je van onzekerheid en twijfel bevrijden?…

Er zijn vogeltjes die niet nieuwsgierig zijn, maar door de wind of oriëntatie de weg kwijt zijn en zo is al twee maal in een week, mijn raam doelwit voor een musje. Zijn laatste vlucht eindigde op mijn balkon. Hij klapte tegen het raam, een fatale vlucht, in mijn handen liet hij na en paar stuiptrekkingen de laatste zucht.…

Wat nou, de tijd verandert, de taal eveneens, dus maken we van een prak, een geperste maaltijd en zijn geen van allen de weg kwijt.…

Zien is niet meegemaakt Ervaren is niet van gehoord Goed gemeend is niet geraakt De weg kwijt is niet gestoord De wetenschap is aangeboord De klap in het gezicht vermaakt Ervaring deskundig gestaakt Verdriet verwoordt Mijn ogen zien teveel Door ervaring overspoeld Altijd in het gareel Niet begrepen, onbedoeld Ze zien wat ik beveel…

kwijt raken…

in het gezin waar je in opgroeit jouw loyaliteit immens beter weten doe je niet dit is het nest waarin je geboren bent broer en zus hebt te beschermen want jij bent de oudste al ben je zelf allang de weg kwijt is er maar één iemand die je echt vertrouwt aan haar durf je te vertellen wat er werkelijk speelt al blijkt ook zij…

Ik rook je parfum van kromhout tot elmare, maar raakte de weg kwijt tussen kiezel en herinnering. Krankzinnig lachen om die praktische bezwaren. Een goddelijke komedie, maar was dat juist niet helemaal ons ding? Cupido schoot en liet me hier gewond. Want ik wilde met je leven, maar stierf zacht hier op de grond.…

Gedrag, Dader, Gedachtegoed - zo maar Wat termen uit het Handboek der psychiatrie Die duiding moeten geven Aan wat er in je omging, Mens die zichzelf en ook De weg kwijt was en dingen Deed waarvan je nooit Had gedacht dat ze binnen Jouw bereik zouden liggen, Mens van goede wil die Je altijd geweest bent En nu terechtstaat…

Moeder Natuur huilt Vader Tijd is de weg kwijt kan er nog een kind bij?…

Je vroeg me om je mee te nemen naar het land van de liefde, het land van blindelings vertrouwen en eindeloos verlangen Ik ben er zelf nog nooit geweest maar heb al wel verschillende keren geprobeerd en telkens raakte ik de weg kwijt en kwam ontgoocheld terug Maar samen met jou wil ik terug op reis gaan naar het land van liefde en…

je stapt de helverlichte nacht in, blijft verstoken van dromen die anders zouden komen je voetstappen weerklinken tegen de gevels van de huizen je raakt de weg kwijt in je gedachten je hoort of ziet niets meer, merkt niet eens dat sommigen je aanstaren, dan haastig doorlopen je praat zachtjes in jezelf, gesticuleert met beide handen…

daar ligt ze dan te wachten op haar dood (te smachten al) ik voel dat ik schrik de kleur in haar gelaat en die gelaten blik vredig maar ik ben totaal buiten zinnen de weg kwijt God weet waar het is dat kruid, het mineraal dat haar weer vitaal maakt en haar voorgoed terughaalt als U voor Moeder Natuur de zevende…

soms denk ik dat ik niet meer denk ik denk nog wel dat dit een gevaar is dus ik doe m'n best om te blijven denken stel dat je midden in de nacht opeens de weg kwijt bent en je hebt geen mobiel om iemand te bellen denk dan aan het belangrijkste en ga precies de mistige weg terug naar waar je vandaan kwam en zoek dan opnieuw…

Hij was de weg kwijt Al een lange tijd Was van het padje af geraakt Woonde in een pandje dat hij had gekraakt Maar nu heeft hij de weg weer terug gevonden Volgt al een tijd het juiste pad Nooit meer zie je hem ladderzat Het kraakpand heeft hij verlaten Het gaat met hem nu best wel goed Maar ik hou hem in de gaten Hij mag niet weer van het…

Het is al laat, ik groei maar door, thuis is iedereen ongerust, ik ben niet de weg kwijt maar het doel. -------------------------------------- uit: [1954], december 1999…

Moeder natuur huilt vader tijd is de weg kwijt kan er nog een kind bij? Zonder ruzie te maken rijgen zij de eindjes aan elkaar. Klein, klein kleutertje in een trieste wereld behoudt zijn glimlach. Een meisje stift haar lippen in de zijspiegel van een stilstaande auto.…

Je hebt me gezegd dat ik niet moest huilen Soms lukt het, maar soms ook niet zo goed Je hebt me gezegd: Ga verder met je leven Maar om eerlijk te zijn ben ik een beetje de weg kwijt en leef ik nu tussen twee werelden in, ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe je zoiets doet.…

kwijt, het is mijn schuld het is gewoon in mij.…

jij houdt me aan een touw stil draag je mij verder hoe wij gaan is een raadsel, de dolfijnen springen uit het water en ik ben de weg kwijt jij houdt me aan een touw, mijn hart, omdat het springt voor jou.- (ik ben wat in de war) het gaat om jou, altijd weer om jou, mijn lief- je met fluistermond, met groene ogen en zachte…

Zij aan zij, gedragen door de woorden van een kunstenaarscollectief dat de weg kwijt is, laten daar twee mannen, met handen vol donkere haren, de billen van jonge vrouwen rij aan rij passeren. Afgedrukt als wassenbeelden gaan zij weer twee deuren door de straat op en de sneeuw in.…

kronkelige, dorre takken woelen in mij ze vormen een labyrint ik wil eruit maar ben de weg kwijt muren, langs voor,opzij en achter ze worden steeds hoger takken met scherpe doornen priemen erdoor ze zijn heel talrijk de doornen doen pijn dus blijf ik er af op de doornen heb ik een dikke laag cement gelegd het cement is opgedroogd…

kwijt te raken…

kom licht de horizon op met wat streepjes ik wil voorbij het einde naar beginnen kijken donker achter mij laten en de gaten vullen die gevallen zijn toen de wereld in chaos ontaardde het holle gevoel kwam waarin zelfs echo de weg kwijt was mijn ziel in kou gevangen zijn einde nabij wanhoopt omdat contacten…

Kunnen dan niet, als ontzind en huidloos doordringend verliefde grondstof, tot één zacht vuurtje nu vervloeien mijn de weg kwijt- rakende voortstrompeling en jouw als sneeuw voor de zon ronddwarrelende afwezigheid? ----------------------------- uit: 'Wachtwoorden', 2015.…

Ik ben volkomen in de bonen, ik ben compleet in de war, ik ben helemaal de weg kwijt, is te bezopen is te bizar! Ik ben helemaal hotel de botel ik ben knots en een beetje meer, ik ben het gras doorgekropen en nou zie ik het niet weer.…

kwijt…

kwijt en leek in de leugen verdwaald De donkerbruine stilte kreunde in die donkerblauwe duisternis Doordat geen hem ondersteunde herhaalde zich zijn geschiedenis…

Mijzelf verloren, kwam de dood tegemoet, ook hij scheen de weg kwijt. Bodemloze put te verdrinken in je ogen, niet vanzelfsprekend Overtollig woord ingepakt, weer uitgekleed tot naakte waarheid.…

Het mooiste deel van mijn leven was de geboorte van dit kind dat nu even de weg kwijt is maar het ooit weer terug vindt. Ik heb hem altijd lief gehad ook al geloofd hij het niet ik heb zijn tranen gedroogd in al zijn kinderlijk verdriet.…