11451 resultaten.
Wonderland
gedicht
3.0 met 35 stemmen 20.983 pompstation
bleken acht van de negen
pompen super te leveren
en maar één normaal
Op m'n vraag of het geen
tijd werd de bordjes te ver-
hangen keek de pompbediende
mij niet begrijpend aan
Toen ik later in een
etalage op een bord las
dat men bij aanschaf van
vijf batterijen één
staaflantaarn cadeau gaf
begreep ik dat ik
in de omgekeerde wereld…
Mijn pen als wapen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 Ik schrijf met tranen
tranen van de zee
over hen die in alle vrijheid
leven daar waar
grenzen onzichtbaar in
elkaar overvloeien
waar weelde oeverloos is
en kracht immens
ik schrijf met tranen
tranen van de wereld
over hen die oorlogen
creëren
die kogels gebruiken
in plaats van woorden
om hun verschillen
mee te beslechten
ik…
LITERAIRE MERIDIAAN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 wanneer ik alle gedichten
die ik ooit heb geschreven
in een lint achter
elkaar ga zetten
dan zou ik de wereld
kunnen omvatten met
een literaire meridiaan
maar wie heeft daar
nog baat bij..?…
Dees ganse weerld moest liggen op haar knieën
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.568 Der Godheid toorn is een geducht onweder,
Waarvoor wij allen beven moeten, schoon
Er velen zijn die nimmer als een veder
Bewogen op der wereld wind, die teder
Nooit, neen, vals-fors tiert om de hoogste ceder.
Maar al wie rein blijft, krijgt op 't eind een kroon.…
liefdespaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Een paar waarmee de wereld begint,
waarmee de wereld eindigt
maar dat geen hof meer heeft
geen hof van Eden.…
Hun steile eindigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 heb mijn herinnering begraven
durf mij weer op pad te wagen de
verloren wereld zal ik altijd bij me dragen…
Het torentje.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 475 Ik zit hier op mijn torentje
En zie de wereld draaien,
De mannen pierewaaien,
De vrouwen haaiebaaien,
Als één bewogen mierenhoop,
Met ijv'rig heen en weer geloop.
O, zette nu een reus zijn voet
Op al dat wriemelig gebroed!…
Begripvol.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Die ik er uitlicht en waarmee
mijn gevoelens en gedachten op
de wereld zijn gericht.
Zo hoop ik dat geweld en
onderdrukking niet langer
een kans krijgen.
Mensen begripvol zullen handelen
en zich zelf blijven...…
Tentoonstelling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 151 Het begint in het wonderlijke dorp
de vlucht van de vogel leidt de parade
Op de grond een processie van geel
weg naar het blauw van een vrouw
met gedachten aan Pisa en Siena
Maanstad wacht als een schip op het tij
tovenaarsleerlingen zwaaien uit
behouden vaart naar een vreemde stad
Ver weg door een onbekend land
varen zeilschepen mee met…
Te klein
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 451 De wereld is te klein meneer,
u staat al op mijn erf.
En ik weet waar u op hoopt:
dat ik vandaag nog sterf.
Dat geeft u dan wat ruimte.
Die u verliest weer, op termijn.
Want de wereld is te klein meneer,
de wereld is te klein.…
Mensenkind...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 187 Mensenkind zo klein
wordt bemind in zonneschijn
lacht de wereld toe.…
In groene longen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 308 nog torst atlas
onze wereldbol
maar recht de schouders
zij wordt uitgehold
de motorzagen razen
gieren door het amazoneland
leggen de rivieren bloot
de kaalslag is gigantisch groot
in groene longen
heerst de pest
de bloedsomloop is stopgezet
hun dood historisch vastgelegd
waar atlas torste
met gebogen schouders heeft
de mens zijn wereld…
Afzien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Jamaar afzien is voor mensen
die de wereld in hun handen
willen dragen, tot de wereld
in den ruste wordt verteerd
tot wat wij waren
Waren wij een hoop van zegen, onze
hoofden draaiden door tot iets dat
adem kon benemen en de oorlog tussen geesten
in bloedstollend onrust smoorde
En onverwoekerd raast men door
tot ooit het afzien wordt…
Groene Kerstgedachten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 201 kaarsen flikkeren blauw
kerstgedachten ruiken groen
kaarten met de hand geschreven
er is zoveel te doen
wie haalt de kerststal weer van zolder
en de lichtjes uit de knoop
zilveren slingers, gekleurde ballen
roepen kerstengelen op tot hoop
in december zingen we telkens weer
geloven we nog in vrede op aarde
't lijkt of de wereld meer verhardt…
S.O.S.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 451 De wereld is in rep en roer
Hij kraakt aan alle randen
De krakers lagen op de loer
En breken nu de wanden
De aarde is op zijn retour
De bol begint te stranden
Een kaper lijkt er aan het roer
Geeft hij het nog uit handen?…
Mensen net als mieren
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 176 De mensen zijn net als mieren voor de aarde.
Kleine dieren die zien te overleven.
Ze zoeken eten, water en wat van waarde.
Iets waar je je echt voor moet inleven.
De mensen zijn net als mieren.
Ze proberen een oplossing te vinden voor een probleem.
We moeten zo nu en dan rond tieren.
Maar wat is dan de oplossing van dit systeem?…
DE HEMEL
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 744 mijn vaardigheden en talenten gebruiken
goede liefde en goed werk
vroeger was het alleen overleven
ontsnappen aan de wereld
mijn verbeelding verder ontwikkelen
tolerantie is begrip, liefde en harmonie
herhaling is een bijproduct
mijn nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht
zijn toonbeelden van vooruitgang
bewezen, je bent meerdere identiteiten…
Ergens Staat Ineens Een wereld Stil.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 120 Ergens staat ineens een wereld stil;
Niet langer van zin, wat de mens van hem wil.…
Verjaardag (1 juni)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.136 De wereld oogt veel te druk
in een wenk kan ze je verbazen
bekoringen springen in 't oog
laten zintuigen overuren draaien..
maar kunnen je ook zomaar verlaten
ogen die zien, speuren rond en kijken om
naar het hart dat langzaam weer open bloeit,
de vele gelukkige jaren achter mij
laten meer nog in het verschiet.…
vroegte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 wij denken ons vrij, als
we dwalen door weer een
een uitnodiging te aanvaarden
om deze dag te boetseren
naar het model dat tot de avond leidt
met wat was in de handen
voelt de kilheid van de zwaartekracht
iets zachter aan, er is strijd in deze
achtergebleven tijd waar wonderen
weigeren zich te vertonen
langzaam trekt ontboezeming
een…
een woord, een blik: een kijk op de wereld
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 Woorden spelen om haar lippen
Rood en vol van vlees en bloed
Doch laten ieder effect verdwijnen
Wanneer zij enkel met haar ogen kijkt
En haar blik
Haar blik die alles wat nog over was
beinvloed
Tot het universum
Op haar afkomt
Te groots, te overweldigend
Voor het menselijke brein
En haar ziel enkel blootlegt
Zonder een verschil te zijn…
Zorg-rijk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 189 Zon aan de hemel
man en vrouw de oogst het land
twee in groots geheel.…
Goud
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 40 Je waant je toch even in
een andere wereld.…
Vanmorgen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 in een ontwakende tram wordt
een vrolijk groetende hond
op de foto gezet
een andere zit op schoot
bij het stoplicht staat een moeder
met kinderwagen
en een mobieltje in haar hand
een schrikbarend tijdsbeeld
langzaam ontwaakt de stad
en sla dit alles gade
op een manier
die anders is dan gisteren…
Hongaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 Hij die naar Hongarije is gevlucht
Is daar niet welkom en dat zal hij weten.
Hij steekt naar het hem toegegooide eten
Zijn hongerige handen in de lucht.
Wie niet goed vangen kan is dus de klos,
Hongaren zijn – zo lijkt het – van God los.…
Een echte man
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 497 Hij houdt niet van de mooiste vrouw van de wereld
Echte schoonheid die zie je niet aan de buitenkant, dat zit van binnen
Het is het totaalplaatje dat hij ziet, het is de binnenkant die door haar ogen naar buiten straalt
Een echte man houdt van de vrouw die zijn wereld het mooist maakt
Zijn wederhelft, zijn tweeling ziel, zijn zielsverwant
Hij…
Universum
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 Een explosie van kleuren
spat van het schilderij
je wordt bedolven door
het rood, geel, groen
in de hoek zit een klein insect verscholen
hij voelt zich niet thuis tussen dat kleurrijk lawaai
laat hem maar rustig zijn blaadje eten
in zijn eigen universum is hij hoorbaar.…
Gelukkig wakker geworden
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.875 Gelukkig wakker geworden, meteen al
in tongen gezongen van raadselwater, veer
gehikt en zo meer.
Vanuit haar serre kijk ik de hemel
recht in haar vrijheid.
Tussen de bomen schittert de zee.
Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik,
spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen
moet men een woordje uitwerpen.
Hé, zwaan kleef maar aan,…
Hoor je de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 Wanneer ik bij mijn
moeders ouders
kwam, lag
daar in de kast,
tussen verre werelden,
een grote schelp.
Hij was oranje en
opa leerde me
"aan je oor
hoor je
het golven",
en het ruisen
nam me mee.
Al jaren ligt die schelp
nu hier,
in mijn kast,
hoewel
wat stoffig,
immer ruist
daar nog opa
en zijn zee.…
Festijnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 Een woestijn van woorden
waar iedere korrel anders uitgesproken wordt
ze liggen daar, hoe kan het ook anders,
als los zand aan elkaar
ze worden ieder de wereld ingeblazen
zullen zelfstandig verder razen
en maken de mooiste refreinen
op allerlei dubieuze dan weer reuze festijnen.…