9691 resultaten.
Zijn zee van zijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 109 Zijn zee van zijn
Wat hij in leven
dacht te zijn
was slechts
een druppel schijn
wat hij in wezen was
was veel méér
oceanen vol meer
nu koester ik
enkel nog
de mooiste
herinneringen
en zijn as…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
- Een dag Parijs -
netgedicht
4.0 met 57 stemmen 868 De dag naar morgen
een enige winterdag in Parijs
stijlvol in combinatie met romantiek
klassiek verveeld, de veel te hoge prijs.
Adembenemend,
de hele dag druk gezocht..…
Op weg naar lente
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 219 Waar was mijn verwondering
al die winterdagen?
Was ze begraven
onder de sneeuw en het ijs?…
Het spoor gevonden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 170 In het vissersdorp
aan de zeekust
beeld met toekomst
alleen intens verlangen
naar gezonde dromen
‘t uitzicht van jouw ogen
alleen, ontroostbaar alleen
in eenzame gloriepijn
’t heldere spoor gevonden
oude voetstappen uitgewist
als jij een winterdag schildert
zonder pijnlijke herinneringen.…
Oorverdovend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 Omdat stilte van nature oorverdovend is,
kun je hier geluiden voelen.
Kleuren kun je zuiver horen.
Gedachten kun je in het water,
rimpelloos gespiegeld zien.
Hier, aan het rimpelende water,
besef ik hoe ik vrijer leven kan.
Zoals een speelse kat die jaagt.
Of het spinnen van een oude kater.…
Lichtend prisma
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 230 Eikenbomen, de lichteters
verkruimelen de winterdag
dofheid distilleert de glans,
schuwen blikken om te wassen
gewogen modder en waterstof,
tijd dompelt lange schaduwen
in een trage schittering van de
aarde, losgelaten uit de matrix
van de zon, in helder prisma van
gekozen kleuren, zaaigoed van
feestende kristallen in het mos.…
Minnekoosluwten
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 35 buiten steelt
koude wind
de warmte uit
kleine zomerse
minnekoosluwten
waar ook
op de winterdag
stilte groeit van
enkele verdwaald
ingepakte passanten
die hun weidse
blik beschaafd
afwenden van
bezigheden door
gewone mensen
onkruid heeft er
altijd welig getierd
oorzaak bemesting
door wind is het
zwerfvuil verwaaid…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
Gedachten dicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 357 Soms moeten de gedachten dicht:
het zijn echte tirannen
en poëzie ooit vederlicht,
wil dus het denken bannen
en laat nu de gevoelend los -
stop eens met al dat vragen;
dan merk je lente in het bos
zelfs al op winterdagen;
dan kan je leven als een kind
en zien met nieuwe ogen
waar je de diepste vreugde vindt
en teder mededogen.…
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 977 Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
voor deze winterdag
al giert de wind
en doet hij de ruiten trillen.
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
voor alle vriendschap
en verbondenheid
al zijn er ook conflicten,
misverstanden...
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
al gaat de zon weer onder
en is een dag voorbij.…
Jij bloemde onvertogen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 325 ik nam je hand
kuste warm je huid
het leek een eerst ontmoeten
maar bomen
en het struikgewas
verkleurden ons begroeten
jij groende in het rood
en geel van herfstkleuren ik rook
lente in dit plotseling gebeuren
zag de zon weer opgaan
in jouw lach en ogen jij bloemde
onvertogen op deze koude winterdag…
Tellen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 83 Zo werkelijk, maar ongrijpbaar,
net als de sterren en de korrels aan de zee.
Tel ze ook niet met je vingers,
je hebt er niet genoeg.
Maar gebruik je hart.
Zie met je hart het groter doel.
Het doel van onze schepper,
die zoveel beter tellen kan.
Ja, hij telde, er ontbrak er geen.…
SNEEUW VOOR ZON...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 We willen
sneeuw
sneeuw op Kerst
in het groen van spar
We wensen
meteen
winter en zon
op een winterdag
We worden
als herboren
na het wandelen
door sneeuw
Spinrag
-tussen takken-
waarin druppels
bevroren
Druppels
die vorst
willen borgen
in bessen rood
Maar
om de dooie dood
van dooi
kunnen we niet heen.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
En toen was ze weg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 337 Op een koude winterdag
Toen iedereen nog sliep
Was er niemand die zag
Hoe zij de leegte inliep.
Haar laatste woorden waren
Dit is het enige wat ik nog zeg
Waarom ik dit wil is niet te verklaren
En toen... Was ze weg.…
Sneeuwklokjes
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 81 Winterdag met een zeer
koude frontlinie,
je voelt het aan alle
kanten.
De wind maakt het veel kouder,
dan het is.
Even buiten zijn
geeft je nieuwe energie.
Niet te lang,
want de wind snijd echt
door je heen.
Sneeuwklokjes, verlangend
naar een beetje douw.
Het lijkt er voorlopig niet van te
komen.
De vorst houdt nog
even aan.…
Een beetje ouder
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.658 Je lijf een beetje ouder,
je geest soms wat verward.
Maar het zien blijft hetzelfde,
want dat doe je met je hart.…
2015
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 de dagen zijn voorbijgevlogen
ik zag hun vleugels slaan
ik zag een lente fladderen
jouw dood met bakken regen
en zomermaanden gaan
miljoenen bladeren vallen
de herfst in een vogelvlucht
slechts een handvol winterdagen
en deze Kerstmis in een zucht
nog even en de klokken luiden
het aankomend nieuw jaar
met weer hoop op betere…
het was vandaag eerder vrijdag dan gisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 ondertussen is het niet langer
de eerste dag, ook niet de laatste
beviel iemand van een kind
valt er regen, niet eerlijk
maar wel echt en morgen werpt
een visser zijn net uit
is wegens geldgebrek een verloren
portemonnee weer actueel
valt maandag dit jaar op een
ochtend, reiken halzen
naar de zon, schemert het nog
alleen op winterdagen…
Schaduw in de nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 75 Er ligt een stille schaduw
in de uren van de nacht
op de plek waar je zweeg
ik voel me nu zo leeg
misschien kom je ooit terug
op een koude winterdag
om te communiceren
over liefde en waarheid
en de dag dat de lente komt
als een vers in het vooruitzicht
er zwijgt een stille schaduw
op de plek waar ik nu lig
de stilte is onveranderlijk…
VAKANTIE AAN ZEE!
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 189 jongen zegt: "hier aan
de zee, kan je zien tot je
ogen ophouden"…
Hun lentedromen
netgedicht
3.0 met 183 stemmen 86 liet ons
dwalen door
dit sprookjesland
de mooiste vruchten
in je slanke hand
kijkend waar de
smakelijkste hangt
daar waar
de seizoenen
samenkomen
met de producten
van hun lentedromen
is het uitbundig
jaarmarktfeest
de natuur
kleurt bellefleuren
in haar overvloed
toont de veelheid
aan gewassen die
hun krachten geven
voor de winterdag…
De woorden worden plots gedragen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 De woorden worden plots gedragen
door tederheid van wenkend licht,
terwijl de koude winterdagen
de lente houden uit het zicht,
maar onweerstaanbaar zal toch komen,
het voorjaar met het nieuw bericht
dat blaadjes aan de zwarte bomen
gaan groeien als de winter zwicht.…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld…
Voor als de woorden komen...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Als warme trui voor winterdaagse dromen.
Voor als de zinnen zich aaneenrijgen:
proef de klank, het bitterzoet.
Ogen starend in de verte, oren luisteren
naar zoetgevooisd gedachtegoed.
Voor als de tranen komen:
vormgegeven zoutrivier,
gebed in woorden, wier
zilte oevers het hart omzomen.…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.706 zolang de europese wereld leeft
en, bloedend, droomt de roekeloze droom
waarin het kruishout als een wijnstok rankt,
ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee
het lichten van de creatieve geest.'
1939…
gesprek met de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 alleen jij en ik
een dierbaar moment
met jou die mij kent
gedachten razen
aflandige windkracht elf
wandelend met mezelf
ik heb je lief
je biedt perspectief
stelt gerust
alles mag ik achterlaten
je spoelt het weg
als ik je dankbaar gedag zeg
is de wind gaan liggen…
Tijd van leven Kwartet
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 Als ik ooit een keer
echt doorheb hoe te leven,
ben ik er dan nog?
Als ik eindelijk
begrijp hoe het leven gaat,
zal het dan nog gaan?
Wie kan mij zeggen:
Bestaat er tijd van leven
zonder verlangen?
Zal ik weer dansen
als ik het leven liefheb?
Of is dat te laat?…