9679 resultaten.
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.321 En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…
Harde modder, guur kristal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.528 Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.
In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.…
O zee, die mijne lip doorkeent
poëzie
3.0 met 2 stemmen 479 o Zee, die mijne lip doorkeent met zout-kristallen
waarin het volle licht van alle zonnen breekt;
zand, bij mijn veer'ge zool breed-uitgestraald doorweekt,
waar krijsend iedre tred doet duizend schelpen schallen;
o tuimelende lucht, die brandt mijne ogen toe
maar sluit ze op 't dansen van ontallig-vuur'ge bollen:
ik ben van zee en lucht…
Ik noemde het liefde
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.381 Ik zag het al voor mij, wij tezamen voor de eeuwigheid
Helaas, het mocht niet zijn,
Ik vul mijn dagen nu met zelfbeklag,
Maar ik verzacht de pijn,
Met de herinnering aan die mooie winterdag…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 Adem van de zee
streelt het lichaam en de ziel
je geeft je over in vervoering
de euforie van geluksontroering
heelt door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdwijnt de grens die ik verzon
in oneindigheid
wenkt stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
hier aan de zee
vloeide onze liefde tomeloos…
Valentijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 369 Je haar
je krullen
bijna een jas
Het kwam
me
goed van pas
Op koude winterdagen.…
storm aan zee
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 144 hoog opvliegend zand
verontrusten
mensen op de dijk
wolken zweven snel voorbij
de wind zingt een droevig lied
“waarom geen respect”
versta ik in haar woorden
de middag kleurt
van blauw naar zwart
water klotst nu op het strand
maar het komt niet allemaal
van zee…
de wind start volop met huilen
haar weeën
ze kan ze niet meer…
omhelzing
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 194 het warme zand
omhelst
mijn voeten
als een donsdeken
in de winter
het verwarmt
lichaam en geest
en doet me de
koude winterdagen
vergeten
en
indommelen
op een zomerse dag,
ergens in het zand...…
Charles Baudelaire
gedicht
3.0 met 30 stemmen 9.041 Op winterdagen na een karig maal
zwoer hij de wereld af voor dure plichten
dan schreef hij verzen op een wand van staal
en kerfde zich een weg naar zijn gedichten
waarin hij als fantoom, welhaast rectaal
de klok van onlust luidde in gestichten.…
Nunc dimittis
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.162 Licht van deze winterdag,
zon doorheen de woorden,
laat me vrede vinden.
Licht van nieuw begin
en van tederheden,
schenk me vreugde.
Licht van overgave,
vouw mijn handen samen.
Amen.…
jurk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.198 Luchtig en soepel
op een zomerdag
Warm en zacht
op een winterdag
Zo is mijn hand
een jurk voor jou
Aait je huid
van schouder tot kuit
Volgt je lichaam
teder en zwijgzaam
Kust je overal
waar hij komen zal…
Stormachtige passie
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 585 Zonder jou een koude windvlaag op een winterdag.
Het wordt weer lente, dat voelt goed.
Passie, dat zijn jij en ik!…
Lente vieren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 De tover
van het pril
begin van boom
en tak
waaraan het versieren
van 'n te lang zwijgende winterdag
Wie herkent
niet de schaterlach
.........van specht
Het is lente....
echt
zichtbaar aan
de huid van aarde.…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Een ster
poëzie
4.0 met 7 stemmen 731 De tijd
is als de kille en dorre zee, die zwoegt noch krijt.
Ik ben alleen; ik pers mijn strakke lippen samen
op eenzaam deze grote sterre, die ze bijt.…
Korniche
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 47 De lange strip
Doorheen de chaos en alle zoetigheden
Zie je de waarheid op ieders lip
De waarheid van het licht en kwaad op het verleden
Man vrouw jong en oud willen niks anders dan alle miserie vergeten
Lachen zonder lach en huilen zonder traan
Het leven leeft hier maar het voelt verlaten aan
Iedereen heeft wel wat geklaag
En heeft hier…
In de naakte armen van het leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 255 Je ogen, je lach,
die koude winterdag
zo anders opeens
alsof je even boven jezelf uitsteeg
tussen al
dat maagdelijk wit
toen harmonie de eenzaamheid verdreef
en we even rusten
in de naakte armen van het leven…
't Druipt er vanaf...
snelsonnet
2.0 met 2 stemmen 300 Mistroostigheid en griep gaan hand in hand
Gedurende de late winterdagen
Met om de beurt veel sneeuw en regenvlagen
Aan al dat water hebben wij het land
En wat er ook ter wereld mag gebeuren
Wij voelen nattigheid tot in den treure…
DOODLOPEND..?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 Ik zie je
kijken
in verten
kijken
Het zicht
door ochtendzon
in deze winterdag
gebrand
Op deze weg
zijn wij
-tenslotte-
aangeland
Wij wijken
af van
de kaart,kompas
gebaande wegen
Verlegen
vroeg jij:
'loopt dit pad
niet dood?'…
Aurora
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 806 Ze stapt weer op en gaat
ik zeg nog: pappa komt je toch halen
zij antwoordt: ja, en er verschijnt een lach
ik zie hen beiden als ze komen eten
een lichtpunt op een koude winterdag…
anoniem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.629 winter sluimert over de wereld
traag klinkt de winterhoorn
mystiek in eindeloze nevel
bomen zwarte silhouetten
zweven boven dit witte niets
tegen de vervagende bossen
oergeluid in een lege wereld
weemoedige bezinning
op deze verre stille heide
straks komt het licht
in de diepste winterdag
schreien in een verre stal
zingen d’engelen…
Hot in Holland
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 222 Wie krijgt haar boer en vindt de boer zijn vrouw
Zal Linda ooit nog in maat 40 passen
Gaat Paay nu zelf ook iemand onder plassen
En wat moet Jinek verder zonder Pauw
Is Rokjesdag al officieel begonnen
En heeft Humberto echt iets met Dionne?…
Winterse klanken
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 556 Stille schaduwen,
zo licht,
in winterdagen geborgen.
Kraakheldere nachten,
ijskoud,
maar toch verzachten.
Geen woorden,
geen praten…
Volmaakt is de stilte,
in winterse klanken geschapen.…
Een week
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.549 tot de winterdag
de zondag
alles dicht ging sneeuwen,
liep ik door de
weekse dagen
alles droevig achterlatend.
--------------------------------------
uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2008.…
Waterplas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 is er de zomer door
trek
aan en op 't water
Winters stil
op deze winterdag
geen kijkers, geen spel
de plas verre van in trek.…
warme winterdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 674 de zon is uitgeput enkele
straaltjes ontspringen de hemel
de planten worden stijf
en de bloemen schrompelen
hun seniliteit tegemoet
de bomen zijn moe en kaal
de dag zwakt als maar af
terwijl de nacht sterker wordt
dieren kruipen weg in hun holen
de vorst ontruimt het landschap
het wordt winter en toch
heb ik het warm vandaag…
Op een mooie winterdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Denken aan winter
zowaar een vredige rust
in stilte gehuld
Wind waait door het park
eenden bij winterse plas
delen laatste nieuws
Storm in de vijver
twee woerden zijn zo verliefd
weet niet wie zij kiest…
Een doodgewone winterdag
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 301 Wit glinsterend ligt het sneeuwtapijt er bij.
Kinderen stoeien en gooien sneeuwballen:
rode wangetjes, dikke jasjes, warme handschoentjes
dolle pret, ze voelen zich winters blij.
Wat verder op in 't bos
staan de bomen te rillen van de kou
hun takken zijn zwaar beladen
en hangen naar beneden
kreunend en zuchtend
verlangen ze naar…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
Smelt van nostalgie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 ik speel al weer
met sneeuw
stapel de kristallen
laat zonlicht
uitgekiend
op de facetjes vallen
zo open ik
een winterdag
met witte pracht
maar smelt
van nostalgie als
ik het landschap zie
door koestering
van handen
wordt alles prooi voor dooi
mij resten slechts
de warme tranen
het was te vroeg zo mooi…