8544 resultaten.
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
Schoolplein in de winter
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.750 Jij zit de dooie school te overleven
daar op dat bankje op dat doodleeg plein;
er komen vlokken op je haren sneeuwen
als word je zienderogen oud.…
wij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 845 er waren bergen met witte dorpen
en altijd een weg
die kronkelde naar zee
hoog proefden wij de hanen in stilte
een stoofpot aubergine
eelt op de handen
er waren stranden met rotsen en stenen
het hete zand
wij dronken wijn uit gekoelde glazen
en altijd rook het naar afscheid
op rechte stoelen
aan een tafel
ergens een plein
in een hart…
Het is die ster
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 242 die licht
over de wit bevroren aarde
en klaart
het ganse heelal.
Het is die ster
die vonken van liefde
werpt naar de maan
zodat huizen en straten
en pleinen verlicht staan.
Het is die ster
die over alles en alles
liefde ademt,
die mensen doet gaan
in het holst van een ijskoude nacht
waar hen de warmte
van Het Kindeke wacht.…
Plaza
gedicht
2.0 met 45 stemmen 38.244 Nergens wind. Toch hield een man een vrouw
stevig beet, een vrouw een kind. De beentjes
bewogen zelf. Daarboven aan touw een ballon
als een vis. Daarboven de zon, laaiend.
Het kind hield de vis niet meer. Keek hoe hij
steeg, zwaaide hem na. Wat is er? Wat is er?
De man liet de vrouw los, holde de lucht in,
haalde die helemaal leeg.
-----…
ANTI-REALITY-RETRO
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 2.124 'Het pleintje' wordt nu dagelijks herhaald
Een serie over zo'n gezellig buurtje
Elk deel hieruit toont ons in 'n klein uurtje
Waar de moderne mens niet meer naar taalt
Want van dat lief, saamhorig pleingevoel
Rest hoogstens nog een schone-schijn-gevoel…
geduld
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 310 water polijst steen
het ijs sloopt steile bergen
de druppel holt uit
dwaze moeders op een plein
ze zullen overwinnen…
21 maart
gedicht
2.0 met 24 stemmen 9.289 Op de voorgrond een verzamelplaats
van lege jassen, een teruggekeerd plein
waar in het weekend weer allerhande
hartelijkheden kunnen worden uitgewisseld
iemand kijkt naar wat hij waarschijnlijk
de best gelukte benen vindt, iemand
al plannen aan het smeden slaat maar
de eerste stap nog moet zetten, iemand
even een paar passende woorden…
Leuke jongens
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 398 wij zijn hele leuke jongens
die elke dag op het plein
druk bezig met niets doen
dan zo koel mogelijk zijn
wij zijn leuk met de katjes
en met de ober van het terras
al zou het een stuk gezelliger zijn
als hij net zo vriendelijk was
wij leven van de bedelstaf
maar dat is geen probleem
er is altijd wel een bot of been
of doppertjes met winterpeen…
Een plein in de verf
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 761 het lied bruist
van passie vuur op haar podium
viert kunst hoogtij
mensen zijn blij
op een plein ondersteboven
in de verf
vaart een schip voorbij
de rivier blaast zijn stoom af…
City Lights
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.474 De ruimte van een plein. Het is al nacht.
De hele dag liep ik door nauwe stegen
Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht:
As, stof en zaagsel om bijeen te vegen.
De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt.
Het is het stadsplein van een oude prent.
Tientallen stegen komen er op uit.
Poort, boog en standbeeld, alles is present.…
Bommen
gedicht
3.0 met 10 stemmen 6.673 Geruisloos vallen drie vier bommen op het plein
en drie vier huizen hijsen traag
hun rode vlag.…
Kerkbuurt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 572 en toekomst
daar is nu het plein te groot…
Voorjaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 171 Je hoeft er niet voor te reizen
Op pleinen en in perken
Kan je het bemerken
In eigen straat of plein
Zal de belofte er zijn
De krokussen bloeien
Hoop en verwachting groeien
Geeft fundament voor het leven
De tere twijg wordt weer een tak
voor het oog met het grootste gemak
Knoppen worden tot bloem verheven
wanhoop verandert in hoop voor…
ode aan het Haagse hopje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 491 de lekkernij verdient een schouderklopje
een loflied met een smakelijk refrein
of beter nog ... een standbeeld op het Plein
het wint van chocola, gebak en dropje
al is het slechts een centimeter klein
niets is er groter dan het Haagse hopje…
Het is die ster
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 630 Het is die ster
die licht
over de wit bevroren aarde
en klaart
het ganse heelal.
Het is die ster
die vonken van liefde
werpt naar de maan
zodat huizen en straten
en pleinen verlicht staan.…
Italia piange
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 607 bloemen kleuren het plein
waar duizenden tranen
de stenen verbleken
Italia piange…
ruimtelijke ordening
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 455 is een stad
stad zonder plein
er zit een dakloze op de stoep
er is altijd een dakloze
er zal er altijd een zijn
dit is een stad
een dakloze stad…
Veroordeeld tot het plein
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 3.067 Meesters hebben geen idee
Van het onderhuids gezwel
Dat woekert en onzichtbaar is
Al lopen ze daar wel
Natuurlijk, als er vechten is
Dan zijn ze snel paraat
En wordt er naderhand, in school
Nog lang over gepraat
Maar de wond die in mij brandt
Is van een dieper soort
Smeulend tijdens speelkwartier
Rond half elf aan de poort
In eenzaamheid…
De plataan op het plein
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.044 over een losse veter
Zonnescherm bij ’t zomerfeest
regendruppels vang jij het meest
De plataan op het plein
stil getuige van
de baas of het haasje zijn…
Standbeeld op het plein
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 2.211 Het beeld dat machtig staat te bronzen
bleek waarachtig om de hoek te staan
Zodoende liep ik in gedachten
te oreren over haar bestaan
zouden de stoeptegels nog smachten
naar een kronkel van die grootheidswaan?…
PLEIN DER WONDEREN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 512 Pinokkio hing houterig in de kramen
Bomvol met allerhande souveniertjes
Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes,
Maar wat graag voor de kinderen meenamen
We keken door getinte brillenglazen
En knepen onze oogleden tot kiertjes
Omdat het zout als bijterige miertjes
Op onze arme oogbollen bleef azen
Pisa vormde een schril contrast met…
Keramiekkraampje op het plein
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.288 Vannacht stond ik op het marktplein
in bedriegende gedachten
vergeefs op jou te wachten
zonder daar ook echt te zijn
Mijn hand ging over stapels borden
gestald om aangeraakt te worden
Zachtjes tikte ik er eentje aan
die had moeten blijven staan
Niet al wat breekt wordt ook vermalen
In de helle juni zon
blonk het glazuur er niet minder…
Van straat naar plein
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 211 zacht fluisteren
huizen de woorden
van hun bewoners
opgeslagen
achter raam en deur
mêleren zij hun eigen geur
ontsnappen in vlagen
die door wind van straat
naar plein worden gedragen
waar werk en verkeer
de echte stemmen zingen
in het koor van de grote stad…
De heer Van Splunteren.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 74 Als een vrees verwekkend te groot
plein. Waar de massa hem angst
aanjaagt zonder mededogen.
Hem van het plein afjaagt met
grote ogen.
De heer Van Splunteren
ziet in de wereld klein kwaad.
Zijn buitenwereld maakt angstig.
Als een somtijds agressieve straat.
Waar de massa hem afstoot in een
wederzijdse miskenning.…