Alle inzendingen over Ze is niet meer

Kampioenen Kok en Jutta Femke en Leerdam Koninginnen Op de schaats De jongste aan de stam IJsprinsessen Snel en jong - Wat snel komt is ook goed Stiefmoederlijk Bedeeld geenszins De schaats zit in het bloed Want Kok jut Jutta Op en Jutta Haalt sportief haar gram Ich habe nur Die eine kampioen Noch nicht geküßt Ik ben…

de deur van het paviljoen gaat van het slot de kleine jongen onrustig hart waar is mama? gespitste oortjes waarom is het zo stil? tasten naar geluid kleine voeten schuifelen aarzelend het laatste stukje van zijn vogelvrije leven in stil opgesloten is mama boos? in zijn laatste kamer de moeder wacht uur na hartverscheurend…

De Duitser wil in onze zee gaan graven Maar eerst moet hij nog een Erlaubnis holen Inmiddels draait de ambtelijke molen Die wat van wie is eerst zal moeten staven Is het dan nooit genoeg? (hier zit oud zeer) Klopt, zegt de Duitser, ‘k wil geen See maar Meer!…

Als ik jouw vriend was als ik dichtbij je stond omdat ik je aardig vond en ik kwam je opzoeken wegens ziek zijn mocht ik, dan éven bij je zijn, blijven om in jouw ogen te schrijven... van jou te houden, jou te willen behoeden van pijn jouw hand fijn te knijpen om je nooit te laten gaan zolang onze aardse band blijft bestaan Mocht ik…

Krolse katers op een kluitje in de tuin. Poot opgeheven kop wat schuin. Ze bakkeleien heel wat af. Vallen aan intimideren, en druipen weer af. Dit alles om ons poesje Te kunnen beminnen. Maar helaas heren, er is bij haar íets mis van binnen. Het is al zó vaak geprobeerd, maar ons katje is gesteriliseerd. Dus ga alsjeblieft, ergens anders…

De mensheid denkt meester te zijn. Meester boven de natuur. Dieren die eetbaar zijn vangen we. Dieren die we kunnen houden, misbruiken we als vee. We kappen regenwouden. Dieren die aaibaar zijn knechten we. Die mogen ons gezelschap houden. Dieren die het beter doen dan wij, ervaren we als ongedierte. Superplanten noemen we onkruid. Superplanten…

achteraf bezien moet je leren knipogen voor schone ogen leren knipogen tegen het strooien van zand tegen uitdrogen achteraf bezien voor de weerspiegelingen en herken je mij leren knipogen voor de ernst van de lichtheid onverwacht geluk achteraf bezien het echte knipogen doe je op het land…

Veel kan ik beslist hebben Van hartritmestoornissen Een coma, tot zowel baan- als Geliefdeverlies 'k Laat mij beslist niet (zo heel snel) kennen, want Tijd pauzeert echt niet De klok immer door, daar Een oude klok, ervaren Hangend of mooi staand Tikt met nooit tijd vergetend…

Er ligt een speelplaats in mijn hoofd braakliggende grond met verse aarde. De korrels roepen: heb plezier plant een zaadje, schilder de tijd. Heb erg in de tonen en noten bij deuntjes die repeteren herken je de instrumenten laat niets het geheel om zeep helpen. Beelden, niets is zo wonderlijk bomen worden heldere sterren kledingstukken…

Bent u verrukt van vormvaste gedichten? Welaan dan, pak op deze site de kans Om puntig, in acht regels, met cadans Uzelf tot toegewijd publiek te richten Ik kan u dicht- en puzzelpret beloven De versvorm staat – door metrumdwang - hierboven…

Het was leuk Het was theater Het was spektakel Tineke Schouten Ik heb moeten lachen Spontaan en ad-hoc Typetjes om te proesten Maar om nu te zeggen Dubbel gelegen of te Schuddebuiken Neen ik zat niet te schuddebuiken Tineke Schouten Het was ook kennismaken Met haar monoloog Die voelde als een dialoog Ze sprak, ze zei veel goeds…

wat is dat toch met het Groninger Hoogeland die weidse polders of dat Zeeuwse platteland soms maakt iemand uit het Friese woud gelokt door een gewilde baan en door ambities overmand een kapitale fout hij denkt er goed aan te doen er voor het vinden van geluk maar heen te gaan maar wat ontbreekt er aan dat unheimisch voelend…

De foetus die ik was werd, wie ik nu nog ben, hoewel, geen cel is dezelfde meer. Alleen mijn oude namen bleven, die ik van mijn beide ouders kreeg. Als vrucht kon ik drijven. Denken kon ik niet. Ik kon niet lopen. Ik kon niet staan. Een schoolkind ben ik niet meer, want ik zit niet meer op school. De studentenfeitjes die ik wist, ben…

Er is er 1 jarig hoera, hoera Dat kan je wel zien dat is…wie? Want hij, mijn man viert z’n verjaardag 4-10-65 niet Zoals ook ik, zijn man mijn verjaardag (12-2-52) niet vier Dat vinden wij wel zo prettig ja, ja, maar zij, de relaties niet daarom laten we wel het e.e.a. tegen ons aanleunen Zoals ik graag leun op hem En daarom zingen wij blij…

Weinig licht: één kaars verwelkomt de Schaduwen – van onze Liefde.…

Wie is Willem Engel Dat vroeg ik mij af Na zijn optreden bij op1 Hij vond het heerlijk Om aan die tafel te zitten En sprak gevraagd en ongevraagd Ik respecteer die man Willem En ook zijn gedachtengoed, maar daar houdt het wel voor mij mee op Ze zijn gek op die man, die Engel De volgelingen, de aanhangers En vooral de vele, vele vrouwen…

Stil valt de avond om mij heen. Het daglicht taant nog om te gaan. De huizen aan de overkant tekenen zich, zodat ze zwart in de schemeravond staan. Net zoals ik nog weifel om naar bed te gaan. Iets doet mij daar voor het venster staan. Een onbestemd verlangen... naar iets dat voorbij is gegaan. Het verlangen zo dichtbij, alsof ik het zou…

Soms mis je iemand al na een uur Soms pas na een dag of week Maar onvermijdelijk komt die steek recht in het hart, op de dag dat het jaargetijde is Een dag van ongekend gemis.…

Ik weet het wel, het is een cliché en meestal doe ik daar niet graag aan mee maar nu moet me toch iets van het hart vind me gerust sentimenteel, van mijn part: er ligt toch zoiets moois in het ledikant het is een wonder, het moet in de krant ik kan niet stoppen met ernaar te staren kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren ja, het is een wolk…

Het bos was dit jaar vroeg van de partij Eind maart stonden de bomen reeds te meien De sneeuwklok was met krokus aan het vrijen En vogels maakten al een hoop stampei Nu valt het blad, zo gaan gewoon die dingen Al bijna tijd om 'Autumn Leaves' te zingen.…

de zon een onophoudelijke aanzezigheid…

Jawel, het speet die school uit Nunspeet zeer, maar regels zijn er om te respecteren. En ach, na slechts een jaartje vlijtig leren slaagt zij dan vast en zeker in één keer. Door dit gebrek aan goed beleid en tact is deze school zélf grenzenloos gezakt!…

De superaarde komt tot ons dit kroonjaar Slechts afgeleid uit banen sterrenlicht Als dát geen voer is voor een snel gedicht En dan is-ie misschien ook nog bewoonbaar Op 20 lichtjaar flonkert de smaragd Dus maandag wordt daar vast nog niet gevlagd…

Een dominee in Katwijk die verkondigt Dat je er best op los mag rammen Wanneer je kind loopt door te drammen Of op een and’re zware wijze zondigt Ach zijn Hervormde Kerk is al Hersteld Maar of dat straks ook voor die kind’ren geldt?…

De Rooms-Katholieke kerk u weet wel die van Rome die van 'The Pope' en zijn cast laat ik u dit zeggen pure Poppenkast! en voor 75% uit onderzoek gebleken pure pottenkast pure potenkast en wat niet mag, dat is zo lekker!…

De winter is de zachtste ooit gemeten De broeikas brandt en gloeit onder de korst Eén dag met sneeuw en 15 dagen vorst Maar toch hoorden wij veel van weerprofeten Die gaven met hun wijze sterke arm Voor ieder vlokje sneeuw een weeralarm…

De weerspiegeling in mijn hart verdween in het niets. Verloren zijn de teugels, die zo strak waren aangespannen. Stenen werden opgebouwd tot een stevige burcht. De funderingen waren lucht en dreven als wolken weg. De wijzers van de tijd stonden met de seconde juist. Nu is er een wijzer weg onherstelbaar gebroken. Het prachtige weer…

ik link zwart niet aan sterven de kleur die geurt naar lijken. ook zielen kunnen zwerven in 't wit, dat zal hieronder blijken. want zwart als achtergrond, bepaalt hoe andere kleuren zich manifesteren in en rond het heelal, een schitterend en waar gebeuren. bekijk het zwarte van de nacht, verlicht door flitsende meteoren de zieltjes van…

Eens was ik jong, eens in een ver verleden. Nu ben ik oud, stijf en stram in al mijn leden. Soms kun je fantaseren: hoe zou het zijn, het om te keren. Ik was oud, nu ben ik jong, of: Met wat ik nu weet, in een jong lichaam te wonen. Dom om zoiets te beweren. Het is geen tijd om te dromen, maar om in leven te blijven. Dat kost al je energie…

Zijn overdenkingen besloegen dagen, Maar toen kwam Omtzigt tóch in het geweer. Hij doet meteen iets voor de eerste keer, Iets wat wij in Den Haag niet eerder zagen: De eerste man die voor een zetel gaat, En liever lager in de peiling staat.…