9952 resultaten.
Dicht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 221 De zon schijnt
Maar ik voel zwart
Iedereen lacht
Maar ik word getart
Getart
Door verdriet
Langs buiten
Zie je het niet
Het is mijn masker
Ik zoek de kracht
Ik lig ervan wakker
In de nacht
De nacht
Duurt lang
Het zoeken naar woorden
maakt me bang
Ik zoek licht
Tevergeefs
Want vanbinnen
Zit ik dicht…
Ik vertel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 206 Papa
Ik wil zo graag met je praten
Maar je bent er niet
Over de kleine dingen des levens
Leuke anekdotes
Over jouw kleindochter,
Jouw lieve deugniet
Over hoezeer we je missen
Hoe je in alles bij ons bent
Over ons verdriet
Over de schone dingen
Je zou al glimlachend knikken
En zwijgend genieten
Ik weet dat je ons op de een of andere…
Als het verdriet te diep is
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 208 Als het verdriet te diep is
Als de tranen niet meer komen
Dan denk ik in mezelf,
De tijd heeft de pijn doen intomen
Maar niets is minder waar
Ik lig te woelen,
En kan geen slaap vatten
Net daarin sluipt het gevaar
Als de eerste vogels ontwaken
En de onmacht is aan het kolken
Als de ochtendzon schijnt over de daken
Dan zoek ik jou in…
Locked
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 138 De dagen worden lichter
maar ik word zwart
het is hier donker
koud en bar
Ik werd
gekatapulteerd
naar het verleden
het is terug dof
hier in het heden
Ik wil er uit
maar zit zo vast
het zit op slot
het is een last
Ik wil wel huilen
maar het komt er niet uit
alles is locked
het zit onder mijn huid
Het zijn emoties
die het daglicht…
Met vallen en opstaan!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Wanneer een mens,
zijn zelfbeeld moet laten vallen,
dan zit hij bij de scherven neer.
Dan heeft hij zichzelf verloren.
Dan is hij pijnlijk ingestort.
Dan is hij niemand meer.
Wanneer een mens,
de gebroken illusies op durft ruimen,
dan ziet zij gesloten deuren opengaan.
Pas dan kan iemand,
vrij en van zich bewust,
op gaan stáán.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Gebreken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Voorbij is het floreren
Ze is als een spin zo kwaad
Het is de neergang die ze haat
Een God die futloos gadeslaat
Ze weet zich eigenlijk geen raad
Ze is hem kwijt haar rode draad
Haar zelfbeeld demonteren
Niet langer meer creeëren
Is dat wat haar te wachten staat?
Ze weet zich eigenlijk geen raad…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Zelfbeleving
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 212 Ik moet denken: ‘ik kan meer’,
mijn zelfbeeld moet zonder dralen
voortaan het ‘kunnen’ uit gaan stralen…
dan voel ik: kijk, ik ken me weer!…
Mijn liefde
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.688 mijn liefde
een kleurschakering op haar palet van woorden
waaruit haar penseel herinneringen opdiept
die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld
niets weerhoudt mij te beminnen
niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit
niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden
ik
een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed…
angst
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 572 De strijd is hard
De pijn wordt verbeten
Het onbehagen gevangen
In een net van twijfel
De toekomst is somber
Verarmd in zijn geheel
Vernietigend zelfbeeld
Hoewel je het niet ziet
Vertrouwen verloren
Gewoon de mist ingegaan
Zomaar, zonder
Voorafgaande verwittiging
Het blijft maar duren,
Mijn geduld is op
Laat iemand de sluier…
spiegel
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 831 ik heb in de spiegel gekeken
in mijn hoofd mezelf gefotografeerd
aan het beeld getrokken, het gekeerd
en de schaduw weten te breken
in miljarden stukjes licht
deze dan weer gescheiden
of op andere plaatsen gericht
minuten kon ik het beeld berijden
vol hoop en valse edelheid
ik ben er zo diep in gedaald
dat ik niets meer heb behaald
dan…
het ontwaken
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 613 Ik heb me zo vaak afgevraagd
Waarom heb jij me zo geraakt
Jouw verpletterende eerlijkheid
Jouw weergaloze kwetsbaarheid
Jij haalt het kind in mij naar boven
Ik had het nog niet eens gemist
Maar toen ik het wist
Moest ik er aan geloven
Je haalt de mens in mij naar boven
In alles wat jij hebt verteld
Heb jij je kwetsbaar opgesteld
Ik durf…
Kast vol Jassen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Een kast vol jassen
Mogen wij in ons leven passen
De één zit als gegoten
In de ander word je uitgefloten
Je wordt beoordeeld naar de jas die je draagt
Er is bijna niemand die naar de inhoud vraagt
Ga je een keer bloot
Dan schrikken de meesten zich dood
Zien ze je gaan
Zoals je eigenlijk in het leven wilt staan
Incognito is de jas…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
Voor vader
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.592 Jouw stoïcijns zelfvertrouwen
Verscheurde mijn spiegel
Verstrooide mijn zelfbeeld
Over de bodem van mijn ziel
Letterlijk onder de voet gelopen
Je hebt mijn naam geroepen
Getracht de snippers te vormen
Naar jouw evenbeeld
Maar het bleef bedrieglijk
Anders
Genen in je eigen kind
Bleken gemuteerd
Tot daadkrachtig wezen
Ben je bang dat…
Ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 ik was
word ik benieuwd
naar wie ik nog ben
dan kan ik oude foto’s kijken
die nu niet meer zo goed lijken
ik kan dan dieper dalen in tijd
en mijn geheugen met beleid
totaal afpellen tot de kern
van het verstand en het gevoel
met als allerhoogste doel
uiteindelijk te mogen reiken
naar wat ik zou willen lijken
zodat beeld en zelfbeeld…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Herbeschreven waarden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 270 Ik herschrijf de toestand
die buigend zoals het koren
de wind bekroont naar haar kunnen
en die meegaand de regen terug voert
naar een wolkenloze hemel
doch is mijn besef
dat geen zelfbeeld kan bestaan
onder de noemer van pluralisme
waarvan ik de wonderen op
de bladen van een woordenboek kan vinden
ingetogen is het ik naar wie ik
onlangs…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…