Alle inzendingen over Zo boven

Trappen naar boven Trappen naar beneden Decennia Glijden voorbij Er is het nu Het heden En de oorsprong in het verleden Beloftes Vroegere profeten In het toen Veel geweten De oorsprong gaat niet voorbij Maar blijft In het heden Gaat de trap naar boven of naar beneden…

Is dat boven je stand leven?…

Het leven is een strijd maar jij lacht de last kwijt jij weet boven alles uit te stijgen jij bent niet klein te krijgen jij groeit bij iedere kaalslag jij ziet niet de zwarte nacht voor jou alleen een zonnige dag jij alleen bezit die bijzondere kracht om je hoofd boven het maaiveld uit te steken terwijl anderen buigen durf jij je rug te…

Mijn hart doorwond Mijn ziel doorboord Verhef ik me Boven ' t maaiveld Van mijn leven En zie ik Dat ik leef nog - Hoewel 'k zo vaak Al gestorven was…

de trap naar boven slijt aan alle kanten niets blijft heel de leuning blijft wijst de weg naar boven daar waar sterren hun opwachting maken je begroeten zie, de maan lacht terwijl de aarde afscheid neemt…

langzaam kom ik daar op de berg van geluk en op de top daar plant ik mijn ziel lijkt al lang geleden dat ik naar beneden viel maar naar boven ben ik geklommen langs die hele lange weg in mijn eentje zonder kaart en boven kan ik zeggen het was de val meer dan waard…

je duikt uit het water op beeldschoon ik kijk je aan net als boven water ben je onder water alvast even mooi helaas ik zwem niet daarom kijk ik onder water je nooit aan maar met ogen blauw als water kijk ik boven water je als Aphrodite aan.…

Nu eens onder en dan weer boven je het touw, het bezig zijn. de hemel boven je, en als een mantra werkt het. Je denkt nergens meer over na. Maar vóór alles is het leuk (en denk je aan je jeugd). maar ook al is het een vredelievend spelletje je kunt het ook doen als je bokst.-…

Zachtjes luistert ze naar haar meisje mama en papa praten alleen maar ga maar gauw naar boven Het meisje loopt zachtjes naar boven een traan glinstert in haar gezicht Ze weet het het koude huis weet het maar iedereen.... sssssst Zwijgt…

"Er gaat niets boven Groningen" maar ook niets onder Groningen en ook niets meer in Groningen Stad en land zakken langzaam weg in de wezenlijke belangstelling die deze prachtige provincie verdient Maar aan Groningen wordt meer verdient buiten Groningen, dan in Groningen 'laat staan' boven Groningen!!!…

Waarom zoekt hij het nooit eens boven Want daar moeten we geloven Wacht vaak het verwachte wonder. Door in één geheel te geloven Komt het onderste boven.…

weet je - vroeg ze zacht hoe laat de meeuwen wakker worden hij dacht na terwijl het antwoord groeide als een paal boven water torende het machtig uit boven het witte schuim en diep in de buik van de zee bruiste verlangen nu... fluisterde zij…

neerkomend water van boven naar beneden wat een waterkracht…

Stel je toch eens voor die irri advertenties niet boven je naam…

boven alles uit ademt mijn verbondenheid de wereld is mooi…

Kraanvogels zijn het een afschuwelijk lawaai boven de Loire…

schaapjes in het blauw boven schaapjes in het groen…

het beste naar boven halen wie het beste naar boven wil halen mag nooit te vlug tonen dat hij, en hij alleen weet, waar abraham de mosterd haalt. wie dan met een te scherpe tong oordeelt over te botte mensen geven die hem zelfs met hoge rente meer dan het dubbele pond.…

regen kleurt gras weer groener dan het was geeft geur en glans aan blad en bloem als een milde zegen van boven over gras zo mals zo groen…

Een paar dagen geleden stond de maansikkel pal boven de Venusster. Ik had dat nooit eerder gezien en de goden tipten me. Dat was een goed teken, wist ik, harmonie uitstralend. Ik had er nog een foto van willen maken, maar ik had zo veel wel.…

Boven op de kerktoren kijk ik op de huizen neer. En draai op mijn hoge plekje in de rondte telkens weer. Veel mensen zie ik lopen in de straten her en der. En ik zie ook andere torens aan de horizon heel ver. Ik waai met alle winden Maar ach, tot mijn groot verdriet, ook al ben ik dan een vogel, vliegen kan ik helaas niet.…

eigenlijk zou ik vogels moeten schilderen en geen vlinders in een blauwe lucht en waarom willen ze over water vliegen en niet boven een veld met bloemen waarom niet de bloemen óp het water en daar boven dan de vogels die -als uit de dood herrezen- zich zouden wreken op de vlinders…

je hangt nu boven mijn tafel in de vorm van een traan maar vol gaatjes in het koper en zilver denk ik aan al het kloppen van die gaatjes in Cairo op koper en zilver en wij die daar wat liepen zoveel later een lamp boven je tafel daarvandaan en het licht nu op mijn muren…

oh zo mooi sta jij daar boven op een berg boven allen verheven wordt jij benijd was ik maar, zoals jij oh zo lelijk sta jij daar onder in een afgrond van alles verwijderd wat jij wil eenzaam was ik maar niet, zoals jij zoals jij…

Wat klink je luid uit kleine keel jij zwarte vogel Over mijn hoofd gaan er zo veel In flarden waaien zij hoog over Ik sta omringd door wintertint en zing naar boven…

Ik dicht tegen beter weten in ik duik onder en elke keer als een bliksemschicht kom ik boven en dan zwijg ik weer maar ik kan niet stil zijn met die dichterspijn luctor et emergo dat is nu eenmaal zo.…

De maar gelaten kamer lijkt altijd groter dan ooit, net als het op rommelmarkt afgeboden gordijn, gehangen in het kleine venster boven het begijn en de nauwe keuken, tooit zonnestrepen op ruw gebeitste planken, verzet tegen alles en - de met jazzportretten – beplakt behang, stille klanken in een kleine leegte, vol doortrokken van idealen…

Toren boven stadsverkeer, Madurodam van kleine mensen; wolkenspiegeling in het glas, blauw gemengd, met gifgroen gras. Puik gebouw,oneindig licht, horizon met vergezicht; boven zeespiegel stijgt de toren, wolkenkrabbend, uit 't oog verloren.…

een vlakte leeg op gras na er boven zweeft de monoliet zwart als fallische vingerwijzing ver weg dichtbij van hoog dalen vogels om de wijsheid onder naar boven groeit de streng raakt niet geen afdruk wel een eenzame bloem weerspiegeld in het donker…

het hert geadeld door de jonker neergesabeld boven de schoorsteen…