Alle inzendingen over Zon Liefdevol

Ons kickboksduo ging haast over lijken Het is onmenselijk, zulk grof geweld Miljoenen volgden dat. Ik was ontsteld Dat zoveel mensen daarnaar konden kijken! Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

Als het kon zou ik de regenboog gaan zoeken en bij je brengen met zijn warme kleuren zal hij je liefdevol gaan omarmen.…

Zal de zon gaan schijnen ook je weer verwarmen licht zal je liefdevol omarmen.…

in de sluimer kus ik de zon en strijk de lucht blauw vanaf het palet waarop kleuren zich liefdevol vermengen licht nog dieper kleurt dan eergisteren omarmen zonnestralen mij zodra de droom over jou langzaam overgaat in alle dag…

van en zing een vrolijk lied en hoop dan dat de zon je ziet dat maakt je blij en zorgt dat je geniet…

voorzichtig hebben wij elkaar afgetast zacht en liefdevol gepast en genoten geen geheime plekjes vergeten in het volle licht van de warme zon tussen bloemen in de wei wij en het gras waren nog lentegroen en in genotvolle spanningsboog twee kontjes hoog…

Naar waar de zon, de zee, liefdevol kust.…

Gelijkertijd kan zij zien of de mannen van de zon de vrouwen van de aarde en de androgynen van de maan afkomstig zijn van origine. Haar liefste kust haar liefdevol en zwijgt op elke vraag…

Welkom herfst-fee Je zet me in vuur en vlam met je mooie kleurentooi het late zingen van de vogels nog zo mooi Het ruisen van de wind door je bijna naakte takken De wazige zon die mij 's morgens wakker kust liefdevol als een minnaar vervuld van verzengende lust…

jij leeft van de wind danst door de schepping als paradijselijk kind bloeit naar het licht open en gaaf met kleur op je gezicht vangt met stralende ogen zijn warmte die koestert in een liefdevol omarmen zon door de ramen intens gelukkig de mantra pappa en ik eindelijk samen…

terwijl ik naar je kijk leg ik je neer in een bed van aarde is het tijd om je los te laten versieren we jouw graf met verse bloemen die de leegte vertolkt die jij achterlaat plots breekt de zon door alsof Hij zijn armen opent en je liefdevol welkom heet…

Zo simpel is dit, wat jou en mij in z'n macht heeft, zo puur en liefdevol, is de liefde die jij me geeft!…

kleurrijke rozen omarmen jou liefdevol in stralend zonlicht…

roze bloesem op een tak in de boom haar ochtendconcert ten gehore brengt in het licht waardoor we weer tot leven komen dat alles is er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden meer dan ooit voor ondergang door pandemie en dood verlangend naar zijn uitgestrekte armen liefdevol…

Lieverd Bedankt voor jouw liefdevol verbonden vriendschap…

Verbolgen zijn, 't zint me niet dat je heel de dag, de zon pas ziet als ie bijna rusten gaat! De weerman zat er weer eens naast had vast -en zeker weer haast: om voor 't donker thuis te zijn! Verbolgen zit 'k nu dus hier, mist heel de dag, terwijl 'k wenste: da'k de zon, voelde en zag!…

je raakte me je roerde me uitzinnig dat ik eindelijk bemind zou worden ontving ik je liefdevol en mijn kringen weken hoekig en koud viel je dwars door me heen en mijn kringen raakten uiteen moge de zon ze verwarmen een bries ze verkoelen maar hoeden voor die steen die meedogenloos tegen de bodem slaat en nooit meer gaat…

Ontluikende knoppen begroeten me liefdevol ruik de geur weer van het frisse groen Bomen staan zachtjes te wuiven, zon gloort in de vroege morgen omhels de nieuwe lente.…

Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen. Op de foto aan de muur staat een levenslustige meid met zucht naar avontuur nu wordt ze liefdevol verzorgd maar mijn hart dat schreit.…

Bij het ontwaken ogen net geopend lees ik woorden niet lief of zoet maar liefdevol begrip en verbondenheid. Zacht knijp ik mijzelf in de huid het is er echt al is je zlef knijpen misschien niet ideaal. Met ogen weer gesloten dansen beelden in mijn hoofd een vlieger in de lucht die paarsgekleurd is door ondergaande zon.…

In de stilte van de nacht wordt mijn slaap verstoord door fluisteringen van lichaam en geest in verbondenheid heel zacht Dan val ik toch weer in een diepe slaap tot aan het ochtendlicht geen besef van tijd Totdat ik liefdevol door de stralen van de zon wordt wakker gekust en dringt het langzaam tot me door dat ik voor jouw zachte fluisteringen…

Ik haal mijn geluk uit de zonnestralen op mijn gezicht, waarom doe ik dan toch mijn ogen dicht?…

Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid dat men DAN verzucht: Ik wilde dat het wat koeler was...…

Hoe uitgekiend, hoe fenomenaal hoe prachtig de narcissen allemaal hoe blij de gezichten, want: de zon staat hoog aan de hemel. Niemand klaagt, waarom zou je ook? Niemand moppert, o ja, toch eentje de zon schijnt in m'n ogen, waar: is m'n zonnebril?…

We winnen terrein zonder kogels of schieten we zullen het winnen anders zijn we niet te genieten En dat laatste mag je niet vergeten Want de zon schijnt, dat moet je wel weten. Zolang je ‘t gelaat naar haar op kunt heffen haar warmte voelt laat ‘t je beseffen: Het komt goed!…

volkomen kalmte en de nacht mij liefdevol zoent!!…

Leef liefdevol, zachtaardig Een heksenleven waardig Breng licht waar duister woont Want goedheid wordt beloond Begroet de Zon en laat hem gaan Bij het verschijnen van de Maan Houdt sterren steeds in ere Om wijsheden te leren Begin altijd bij het begin Vanuit de schoot van de Godin Alleen daar huist er vrede Van heden en verleden…

waar respect de adem is en zon de mensen koestert met zijn licht…

Zo liefdevol en zo vol van Glinsterend geluk Als een heldere zon aan de blauwe lucht Als ik je ogen lees, zie ik de liefde voor mij In je ogen zie ook de reflectie van mijn ziel Mijn hart behoort aan jou…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…