Alle inzendingen over Zuurstof

Wie zondag denkt nog iets te gaan bestellen Een pizzalijntje of een ambulance Vergroot die dag bepaald de scoringskansen Door ’s middags vast de oproepdienst te bellen En in de meeste naastgelegen landen Zijn zwaartekracht en zuurstof nog voorhanden…

We moeten bomen in de shredder stoppen Want dat schijnt goed te zijn voor het klimaat Zodat de wereld niet ten onder gaat Aldus veel zeergeleerde groene koppen De bomen die de zuurstof produceren en die kooldioxide consumeren?…

sommige liefdes, verloren, sterven niet blijven tot de dood je zoekt, eindeloos, rusteloos, smachtend in je aderen, je hart en elke ademzucht voedt zuurstof, vuurstof brandend tot het laatste uur tot zelfs ná…

Groeide hoger hoger, nu met bladerdak zo rijk Geeft hij zuurstof en beschutting deze eeuwenoude eik.…

Toen kreeg ik koorts, een hoestje en een piepje, straks sluiten ze bij mij de zuurstof aan. Ach, geef mijn uitgemergelde karkas toch alsjeblieft een bed op een terras.…

Een leven in harmonie met zijn omgeving is pas een volwaardige organieke samenleving; als op de rand van het interne- en externe voortgaan de longblaasjes zuurstof brengen in een circulair bestaan. ( Thema: 'Het zieke kind')…

Je bent mijn zuurstof Mijn h2o Waarom mis ik je nou zo...? Je neemt niet op, als ik je bel Hallo,,? Hallo..? hoor je me wel? Er zit een muur tussen ons Of eigenlijk een scherm Want ik zie je wel Kom er gewoon niet doorheen..…

Verhard door de hardheid van de wereld Ontzield en ijzig koud Bedwelmd door een giftige atmosfeer Verstikt door het gebrek aan emotionele zuurstof Gevangen door een zelfgebouwde muur Vertwijfeld over wat is en wat was Verdwaald in een doolhof van gevoelens Verbannen van het liefdes licht Verloren, maar niet onbegrensd.…

soms is er een vonk die open spat in smeulend vuur uit een stronk die al tijden ligt te roken zich niet wil overgeven maar in warmte toch ontvlamt wist niet dat vocht en ochtendkou haar zo verlamt jaag de liefde aan met zuurstof en de zon we gaan voor deze lente kom…

Philips gaat vierduizend banen schrappen Voor al die mensen is dat vreselijk sneu Een fout in het apparaat voor slaap-apneu Doet Philips nu zelf naar zuurstof happen En ook al kon je het misschien verwachten 't Geeft toch weer heel veel slaap verstoorde nachten…

Zo lang al verbleven Op het vertrouwdste nest, Alles dat eigen is Misschien wel te eigen geworden; Tijd om te veranderen van tableau, Nieuwe zuurstof te inhaleren, Hersens te laven aan nieuw Gedachtengoed, te ontdekken Dat het ook daar goed is Om te verblijven, Home is where the heart is…

Mijn stilte omringt door één ademhaling in een gevangenschap zonder jouw zuurstof die kern beschermde altijd onze uitvlucht wat nu het eindstation heeft bereikt.…

betongrijs kwam na het kantoorgrijs wou hij wegvliegen op reis had hij nergens naar toe te vliegen in dit bureaucratenland zijn aktetasje in de hand zijn paraplu met straalmotor openklappen als om te stuntvliegen wou hij vliegen en ijl in de lucht zonder promotor of vluchtsimulator steeg hij op naar de maan een masker opzettend in de vlucht met zuurstof…

Slaap onbewust onderbroken wakker uit anderland donker buiten binnen kaars vlam van vuur zuurstof en vaste stof licht nacht verzwakt in schaduw verborgen storm stroom door druk hoog naar laag verplaatsing hier is het stil bewegingloze schijn…

Ik hoor je in ieder woord als een zucht van herinnering adem ik het verleden, zuurstof van de overlevering. Jij bent zo onlosmakelijk aan mijn ik verbonden dat ook in het heden jouw stem nog wordt gehoord.…

Nu de poorten sluiten Moeten wij gaan Er wacht een wereld buiten Zwevend in je baan Volgende ronde Pak het beet Anders is het zo zonde Het zand wordt heet Onder je voeten Daar begint je reis opnieuw Je moet het voelen Zuurstof door je kieuw Heen Zoals dit levende Wezen…

de vlam was gedoofd de zuurstof was op jouw liefde geroofd door een egoistische snob. Ik zag je in de stad mijn hart vatte vlam het doofde direct toen ik zag met wie je kwam. ik zei je gedag je keek me vreemd aan Het was om haar dat je mij liet staan ik liep door met een gloeiend hart en wacht op jou met smart.…

dronken van je geuren lurk ik met mijn lippen aan de zuurstof van je lijf de vuurstof van je zenen mijn longen zwemmen in jouw heerlijke zee de kieuwen die je buik plooien naar mijn kust samen brandende adem verwoest al wat was we plagen de golven in wild deinende roes tot puurstof ons zwelt…

Al in de schemering, Een bosuil gleed stiller dan messen door zuurstof boven ons, streek neer aan de rand van de wei en schikte het bruin van een boom om zich heen. En steeds als we dachten: is hij er nog? schudde hij nee. En dan zagen we hem. ---------------------------------------- Uit: 'Het lied dat mijn moeder zong', 2003.…

Nachtmaan schenkt even macht wonderbaarlijk ademkracht mijn kus tongen vast blaas mijn adem in jouw prachtig lijf -blijf verspreidt mijn gevoel zuurstof adem ons naar èèn orgasme knallend vallende bloemenvuren elkaar bespelen voelen beleven overgeven aan niets -geen reden.…

Bloemen waar je niet van hield beklemmen je het adem halen daar waar zuurstof je toch al niet meer redden kan. De foto geeft wel prijs dat je inmiddels veranderd bent dat de lach die jou zo sierde voor altijd verleden tijd is.…

rondom witte muren staat een engelen wacht steriele mondkapjes in vriendelijke gezichten met in hun handen glinsterend metaal zuurstof maskers het barmhartige verhaal doet ons denken aan hemelse geschenken zoete druiven trossen van de wijnstok liefde vormen die niet wijken maar als torens prijken…

de schepping was voltooid overal waren de klokken gaan tikken op het uur nul omdat de mensen anders zouden stikken zonder zuurstof bomen zon en natuur het raderwerk was universeel onvervangbaar door de mens waren er ongewenste haperingen waarna verval was ingezet met kains ezels kakebeen dat abel had neergelegd…

In dank schenk ik zuurstof aan alles dat ik mij heen zie en als dan de herfst valt krijg ik er een ringetje bij.…

het glas was zwart beroet door de walm van een kaars die te weinig zuurstof had het bacchanaal liep ten einde hoewel de gordijnen de dag nog buitensloten gebroken glas gevallen flessen geknoeide drank in de stank van asbakken en bier nee ik was niet hier maar zie het mensonterend tafereel van veel te veel doe niet mee aan dit vertier…

Als zuurstof in de Iucht zijn wij altijd voor elkaar beschikbaar. Als Iucht en warmte zijn wij supplementair aan elkaar. Als jij en ik staan wij altijd voor elkaar klaar.…

Het was de donkere nacht die mijn muren onderbrak het meeslepende dromenland door grenzeloze avonturen in het groene rivierengebied waar wilde dieren dansten het was in adembenemend duister waar mijn droom tot leven kwam ik zuurstof hapte uit jouw hart omdat jij zwierig door het leven ging op weg naar mijn onbewust verlangen.…

Ja, ik weet van wie ik stam nooit voldaan zoals een vlam waaraan ik mij gloeiend bezeer vuur, zuurstof en dikke teer Licht wordt alles dat ik pak tot brandstof word ik in een zak door warmte naar de maan gedreven Ik ben waarlijk een gestage vlam vuur geworden om te verbranden dood een vonk die woedt in de ingewanden…

je keek me aan ik zag dat jij besefte wat mijn woorden betekenden in de wens van waarheid die vlamde in angst die wanhoop zuchtte zonder zuurstof stikte in verdwenen verten en opgeloste horizonnen die gedaan hadden met leugens en goede wil die niets meer om handen zal krijgen in een tijd waarin wij nooit meer achterom durven te…

De zuurstof naar je hoofdje had gefaald. Je leeft als een teer plantje maar je bent hier bij mij, mijn kind Je leeft, je hebt het gehaald.…