1823 resultaten.
Zomerhitte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Het rommelt in de horizon vlakbij,
het zorgt dat de tijd stilstaat,
gemuilkorfd door het spiedende
stof die geen beweging toestaat,
een vertragende hitte waarmee het
zwervend landschap werd overgoten.…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 88 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
houden of houwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 een laatste avondmaal
of zou het zijn wat ik
ervan maak;
een vlinder
in zichtbare seizoenen
zomaar zwervend van steen tot steen…
Zwervend
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 525 Doelloos liep ze door de stad
had huis en haard verlaten
haar kleren kwamen uit een voddenzak
en zaten vol met gaten
Een oude tas met wat spulletjes
droeg ze los over haar schouders
haar grootste schat daarin
was een foto van haar ouders
Ze wist dat ze hen pijn had gedaan
fouten gemaakt, deed alles verkeerd
maar nu na maanden gezworven…
ZWERVEND
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 601 "Ik loop als een schooier
door weer en door wind
tot laat en tot diep in de nacht"
dat was zijn lijf lied
zwervend ging hij door het leven
eenzaam en alleen
niets kon hem nog vreugde geven
niemand wilde hij om zich heen
hij liep over straat te dwalen
niets kon hem nog overhalen
terug te keren naar zijn huis
hij voelde zich daar niet…
TANKA 'S VAN RONDLOPEN EN DENKEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 76 Boven het loofwoud
hangt een grauwe, stille lucht;
tussen de bomen
ruist en klettert welluidend
geurige, oude regen.
's Morgens in het bos:
lange spinragdraden
brengen op stammen,
over grond en varens
schuchter kruipende glanzen.
Genietend fiets ik
over stille landwegen,
langs al wat bestaat,
zie slechts hetgeen even is,
nooit meer…
BOARNSTERHIM ADEMT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 Ochtendnevel rijst uit boerensloten
strekt witte grillige vingers uit
belust om al zoekend te grijpen
de verijlde zwevende dampen
omvatten met zonneglans verblijd
het gaarne bezochte dorp Grou
strijken vluchtig langs strenge muren
waarachter papieren en kunstwerken
verhalen van de geschiedenis
der beminde Friese grond
begeven zich tussen…
Ontheemde kinderen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 zwervende naam in de bries van een bruid
‘t land intens en zacht als ‘t licht binnenvalt
tijdloos hemelblauw boven de rots en ‘t kruid
waar ontheemde kinderen rusten bij de rivier
onder de groene zon en zilveren maan de
bloemengeur waaiert naar vrede in ‘t vizier…
Misbruik
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 342 Onderweg klampten we ons vast aan de oeroude bron
zoals alle zwervende kinderen
van zoveel dagen geleden met
de herinnering aan overgave en vergelding
Wie onderweg zo is gekwetst en denkt daardoor
te zullen sterven verdraagt de belasting niet
als gebruiksvoorwerp voor de maatschappij
te worden ingezet
met het vuil de virussen…
Herders
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 406 Zwervende zielen
over velden en heuvels
bieden bescherming…
Het innerlijke oog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 203 Door de boog van de schepping
te spannen suizen de beelden van
gisteren door het innerlijke oog.
Raakt z’n pijl de roos van het licht
waar de schaduw van de tijd zijn
rug recht in zijn afgesloten kooi.
We zijn een theater van overdadig geluid,
souffleurs van een glorierijk verleden
meningen en stemmingen uit het heden.
Wij zijn slechts…
Schelpen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 313 Getart door de zee
Zwervend op stille stranden
Verdriet aan je oor…
Vondst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 114 Ik hoef niet zwervend
door andermans vuil te gaan;
mijn geluk ligt thuis.…
Droom
gedicht
2.0 met 24 stemmen 9.551 Ik droomde van de zon
hij was een gladde
bol van bloedkoraal
en werd toen op mijn smeken
een gespierde jongeling
in strak zwart trainingspak
met glanzend rode haren.
Het was onder een perenboom
dat hij mij toen besprong:
een zalige ervaring.…
De lente komt
gedicht
4.0 met 41 stemmen 9.700 De lente komt
we raken bevangen door licht
luisteren gaat in zingen over
kijken in springen
zien
wordt blijheid en ruime adem
het duister blijft achter
zonder groet
als niet
de kleine oude stem
over het bos zou praten
waar bloesem groeit
uit herfsten zonder einde…
Midwinter blues
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 591 zwervend langs de zee
zo hol van binnen
speelt in mijn roes
een meeuw met mondharp
de midwinter blues
mijn vrijheid verloren
mijn liefde gestolen
mijn schoenen versleten
mijn lever verrot
mijn denken bedot
jouw naam vergeten
zwervend langs de zee
zo hol van binnen
speelt in de mousse
een meisje met mondharp
de midwinter blues…
Koningsdochter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 179 Op jouw rug teken ik
een hart dat ik vul met xxx'en
Jouw naaktheid als Eva
die van mij als dat van Adam
Ons bloot zijn en dat van
een prinses
Haar mis ik
en jou wil ik
dus geenszins kwijt
Jij en ik, wij samen
Wij bouwen ons leven om
anderen heen
het plezier van
van elkaars
liefde en gebaren
wij beleven el-
kaar voor
eeuwig hartgrondig…
Wolken van beschaving?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 De meeuwen mengen zich met zwervende gedachten
laverend op de duizelingwekkende toon van de wind
zijn hoon wuift de vooroordelen weg, hij heeft de
gestolen zielen van de wereld ingelijfd,
dan is het verhaal van de ruïnes snel verteld en
jaagt op de overgebleven wolken van beschaving
wat dood leek komt tot een wederkerend leven
er gloeit…
klaa hétteke (klein hartje)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 155 mijn rusteloze
opgejaagde
kinderhart sloot
haar kamers
het kan niet in me
aarden niet bij mij
landen mijn thuisloos
zwervend hart
op de donkerste
onvindbare plek…
ongerichte omzwerving (tanka)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 92 de zwaluw zwalkend
bevliegingen tempeestend
zwervend in het zwerk
snelle vlerken duikvlucht laag
over asfalt en weer weg…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?…
The Burren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Zelfs God
heeft er een handje van
alles op één hoop te gooien
zei de priester tegen de kapelaan
het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon
in al zijn wijsheid
heeft de Eeuwige
de engelen bevolen
het restant van alle
stenen en rotsen
in Ierland te strooien
geloof me maar kapelaan
zo is het echt gegaan…
Monoloog
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 306 Ik ben stemloos
Ik zwijg tegen sterren
Zeg me eens
Waar het huis van de zwervende hond is?
Je had een gouden stem
Fee van de liefde komt
Zij komt straks…
een keer vrij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 achter zwervende wolken
verdwijnt een vogel
met oude veren
in langzame vleugelslag
vindt hij de oneindige tijd
beschermd gesloten en een keer vrij…
Onderste steen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 26 Kraaien mengen zich met zwervende gedachten
laverend op de duizelingwekkende toon van de wind,
zijn hoon wuift alle vooroordelen weg, hij heeft de
gestolen zielen van een illustere wereld ingelijfd,
het verhaal uit de ruïnes van het verleden zijn snel verteld,
het jaagt op de overgebleven wolken van beschaving
wat dood leek komt tot een…
Zwervend liaison
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 652 Gloeiend koper verhit het land
dat gewillig kleurt onder
de hoogste zon
De roep van de natuur
wordt gehoord door hen
die de stilte niet vergeten
en luisteren hoe
akkoorden gedempt sluieren
aan het suizen van een bries
die wapperend strijkt
in ‘t getij van halmenharen
welke ritmisch ruisen wiegen
tot fluistersymfonie
dat…
Zwervend in Paranoia
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 862 Zijn ogen spieden waakzaam rond
in holle, grauwe kassen
sliertige haren, verwarde baard
geen weken zich gewassen
Nergens rust noch veiligheid
hij weet: ze spannen samen
hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit
ze kennen al zijn namen
Steeds weer verschijnt een ander gezicht
hij kent hun syndicaten
vernietiging van heel zijn brein
is 't…
Zwervend geluk
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 897 Zij zwierven als nomaden
met een huifkar door het land
en zochten hun geluk
in rondedansen en gitaren
Ze speelden hun muziek
melancholiek op stuivend zand
en wasten in de meren
nog hun kleren en hun haren
Ze waren met de vogels
en de bomen nog verwant
en zongen uit hun longen
van de liefdevolle jaren
Zo trokken zij de wereld uit
met…
Zwervend Kunstenaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 De glorietijden zijn voorbij
Waarin hij zich bemind kon wanen
Ver boven staat en straat verheven
Geen bloed, geen zweet, geen tranen
Hij schreeuwt vol wrok en woede
Dat Nederland hem nodig heeft
En in protestmars van beschaving
Wordt zijn Waterloo beleefd
Dus bedelt hij aan ’t Binnenhof
Ach Halbe, geef mij brood
In ruil voor staatportret…
ZWERVEND HONKVAST
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 In de dichte nacht hangen boze wolken
over het meer vol rustig wachtend zwart.
Geruis, kabbelklank, zacht door elkaar verward,
willen reeds het komende uur vertolken.
Plots gaat de zware lucht lichtend kolken.
Bolbliksems boven het water schreeuwen hard:
brandende kraanvogels, roepend van smart.
die moeten vluchten, naar vreemde volken.…