inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.693):

Onderste steen?

Kraaien mengen zich met zwervende gedachten
laverend op de duizelingwekkende toon van de wind,
zijn hoon wuift alle vooroordelen weg, hij heeft de
gestolen zielen van een illustere wereld ingelijfd,

het verhaal uit de ruïnes van het verleden zijn snel verteld,
het jaagt op de overgebleven wolken van beschaving
wat dood leek komt tot een wederkerend leven, het kost
geduld, en broeit onbegrip op de bakplaat van het licht,

een fluisterende stem lijkt van gene zijne te komen,
of zit veilig opgeborgen in het brein, hier blijkt de
droom in onszelf te zijn vastgelopen, bovendien al
eerder in een verlaten landschap gezien te zijn geweest,

we worden bestuurd door ingeslepen gewoontes
door blinddoek en doofheid van een onbewuste
verwording tot de onderste steen zich keert en
het betraande gezicht naar boven heeft gekeerd.

... Illustratie: Bron: Dreamstone ...

Schrijver: Pama, 21 april 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 26

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)