Alle inzendingen over aannemen

It was a hell of a job, die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veeartsen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen…

vrouwelijke stem gezocht om voor te dragen tijdens de theatervoorstelling van het leven zij moet allerlei vormen kunnen aannemen; zoals een glimlach of het stilliggend licht op een heuvel zwijgen als een blad dat tijdens de herfst ademloos ten onder is gegaan koorddansen op de rug van een rivier en een enkele keer overleven tussen…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veeartsen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…

Ik keek naar zijn handen alsof er bloed op zat en verwenste hem Hij bleef rustig en las in mijn ogen de gedaante die hij moest aannemen om mij voor zich te winnen Zijn verliefdheid verlegde grenzen We voerden lange gesprekken en maakten toekomst- plannen voor de wereld zoals die behoorde te worden met ons stralend in het midden als…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen.…

Het teken dat wij allen beloftevol zijn, mogen voelen en aannemen, in een verruimde geest. Het open stellen van ons hart, één worden met de ziel De intentie is er, maak er gebruik van in de boot van uw deinend leven.…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen.…

Over ons land een hangende, dichte mist troosteloos en droevig is de componist Lichtjes door de sluier en het ver-gezicht Donkere dagen voor de kerst zoals gebruikelijk en zoals gewoon een virus nu aannemelijk en bewegelijk is nu niet ongewoon Maar tussen de misere door brandt licht van hoop en kracht omdat eens in duistre…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veeartsen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren…

hou u vast het kan zonder kezen mogelijk was het parthenogenese dat kan nu zonder buitenaards ingrijpen ook zonder wuft gedans naar uwe pijpen ziet Flora vrouw van de komodovaraan - op Flores als draak berucht - die in Chester Zoo te Upton spontaan negen puike eieren heeft voortgebracht uitgegaan zonder haan en toch bevrucht hoe aanneemlijk…

wegens ongemak bied ik vandaag tegen elk aannemelijk bod mijn langgespaarde stappen-plannen veelal gemaakt voor ver met liefde voor de zee voor 't struinen over Drentse hei of pas-ontwaakte alpenweiden de duister-dwaze knapzakroutes in het veen voor mijn gedroomde metgezel mijn huiver en mijn ongeduld gestolen kussen halverwege gelopen…

De Hemelen zijn van een andere orde Veel esoterischer dan ooit verwacht Maar ja, er moest een sfeer worden bedacht Aannemelijk en nodig voor de horde Opdat het volk niet ontevreden morde Over het klerikale goud met macht Na ’t aardse tranendal wachtte de pracht Of Hel waar Lucifer het vuur opporde Nu weet ik er zijn vele werkelijkheden…

Er is zoveel ellende in de wereld er zijn zoveel zieken, ook zonder virus dat we de andere dingen maar voor: gewoon aannemen. Dus: gaat het prima!…

tastend in het donker op zoek naar zekerheid verlies ik mijn vertrouwen in mens en eeuwigheid verdwaal ik in de gangen van elk droomkasteel waarin ik mijn verlangen luchtig met een ander deel verkoop ik mijn gedachten tegen ieder aannemelijk bod waarmee ik zwoele nachten verkwansel met mijn lot vergeet ik mijn bestemming verdoe ik steeds…

De horizon toont grillige stapelwolken die heel even de vorm aannemen van hypermoderne boten, fraai gestroomlijnd. Uitgenodigd laat ik het geraas van vallende zeilen, touw en houtwerk achter, verken de glorende verte, voel een glimlach ontspannen het nu bepalen, mijzelf met beloftevol straks geconfronteerd.…

Eerst als de druk waarneembaar hoog is, dán pas tonen mensen ons hun ware aard. Zo bakt de een met vuur een welkomsttaart, bij ’n ander vliegt de angstvlam in de pan. De ict-branche staat erbij te smullen: migranten gaan de vacatures vullen.…

Ze namen hem die ik lief heb mee afgevoerd werd hij als landverrader terwijl hij in wezen goed was met het hart op de juiste plaats gedurende de oorlog begaf hij zich op wegen op de grens van goed en kwaad waar velen niet durfden te gaan wat was het een bizarre tijd het was vrij kort na de bevrijding onze vreugde duurde niet lang want…

en alleen vanwege krankzinnigheid het is vriendelijk aangepakt met een accent op likeur chocola ansjovis en poffertjes en toen ze even niet keek schoot ik haar door het hoofd ze beseft het niet eens ze is dood het is niet vreselijk of afschuwelijk maar daar ligt ze / levenloos ik begrijp alleen niet precies waarom volgt aannemelijk…

Terwijl ik met bloedende huid langs de straten zwalk een joint van een even gekelderde dwaas aanneem hem betalen wil maar dat weigert hij pertinent want hij kijkt me diep in mijn blauwe ogen en maakt het zwijgteken omdat ik me al weken niet geschoren heb vanwege down-zijn lijk ik op een doorgewinterde clochard bemanningslid van een piratenschip…

Niet zal ik meemaken: het opraken van de fossiele brandstoffen, het zo hoog zetten van de planeetthermostaat dat de gevolgen een grootse, groteske, gruwelijke gedaante aannemen. Als een vis door de mazen van het net ben ik ertussen geglipt. Dank. Dank. Dank o godin van het toeval.…

waarom moet het zo moeilijk de zon gaat heus wel op eerst zien en dan geloven waarom is aannemen zo complex en komt het misschien alleen op voelen aan Jezus en zijn moeder Maria het lot van hun beider bestaan anders kan ik het niet omschrijven waarom vangt bij zijn geboorte alleen hun lijden aan ‘k zal droefenis moeten aanvaarden…

Ik zal haar nooit in de bedstee beminnen, want daar is het leeftijdsverschil te groot, maar ze zit liefdevol steeds bij mij binnen, aannemelijk bij deze bejaarde tot aan de dood.…

Met de regenboog als symbool van hoop Kleuren inheemse herdenkingskruisen Voor inheems' kinderen in Canada Kinderen die werden gedwongen tot Het aannemen van westerse waarden Zonder kennis van de windrichtingen In een wereld, zeker niet de hunne Het is een zintuiglijk beeld, vangend zeld- zaam licht, angstaanjagend en symbolisch Dat overheden…

Maar wat ik ook doe en wélke houding ik ook aanneem, je klinkt overal doorheen dit is weer typisch zo’n nacht dat er een startbaan door de slaapkamer loopt Maar dan denk ik, ach, ook aan deze nacht komt een eind?!…

Volledigheid is uit den boze het aannemen daarvan slechts pose. En al heb je ginder eens de koekoek gehoord die dag wellicht een roerdomp het zichtveld verstoort al heb jij honing geproefd en mooie bloemen gezien bij elk moment komt echt een en en nadien.…

Aan zijn diepe wonden Heel stilletjes ben ik zomaar van mezelf vervreemd Mijn hart, zo passievol, was alleen maar uitgeleend Hoop is verloren in een mist van tranen en verdriet En welke pose ik ook aanneem jij ziet het niet..... Als een eenling in niemandsland voel ik me alleen Mijn leven is een doolhof…vertel me waar moet ik heen!…

vreemde te zijn ze nam van niemand afscheid in al lang vergeten aardse steden waar realiteit als niets meer dan noodlottig was gebleken zelfs mijn hond jankte door God verlaten, iedere nacht omdat zij weg was uit mijn leven en ik stelde me voor hoe zij haarzelf aan anderen voorstelde met de ondergang van de wereld inmiddels zeer aannemelijk…

En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen denken het te weten. Maar die komen niet verder dan wat er ogenschijnlijk is.…

wie hoort ever ooit hier nog gewagen van beau monde bon vivant nonvaleur éminence grise crème de la crème tot fine fleur vroeger in den breedte volks gedragen lagen naar wij aannemen voorgoed verdwenen d'n ambras van keuzen kort te sluiten in bewegend heden op voorbij verleden drukt zwaar op kleine minderheden die het surplus parvenu’…