23776 resultaten.
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Memento (N.a.v. de aanslagen in België op 22-03-2016)
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.721 Woorden dreigen te vervallen,
tot een allesvernietigende kracht,
klaar om de aarde verschroeid te maken,
onbruikbaar voor verder leven.
Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd?
maar Die had enkel gezwegen,
slechts de wereld geanalyseerd,
als de beschouwer die Hij gedoemd is te zijn.…
Zingend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 komt nadert mij
met liefdevolle aandacht
wie lezen kan en wil
't zingend hart
in vreugd en smart
dat schone druppels vangen mag
och zie de sombere
bossen
waarom de ranke bomen zwiepen
de vijver bedekt met
mos en waterlelies
in koele gouden dagen
van juichend welbehagen
de stille ongerepte
plekken dat mij rukt uit
bange overheersing…
de offergave
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 de boterlampen
verbannen de duisternis
enig in haar soort…
Avond….
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 49 Een kleurrijk afscheid
van de dag.
Kaal de bomen, het
zicht steeds meer.
De wind houdt nog steeds aan
er lijkt geen einde aan te komen.…
Ode aan de aarde.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 Vandaag is de “ dag van de aarde”
‘k wist niet eens dat ‘t bestond,
onze globe met een fantastische waarde,
waar menig mens het leven vond!
Vandaag, de dag van de aarde
besef ik me eens te meer,
dat de mooie aarde- waarde
niet meer is dan van weleer!…
Pescadora
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Ik sla een bladzij open van mijn flora
En kijk, wat zie ik tot mijn vreugde staan?
Een vogelkers, een ridderspoor, een haan
Ontsnapt uit eldorado
Pescadora
Ik duinde gras, en zag opeens een mees
In 't woud van la foresta
pluviale
Op monterosa grutto's in platanen
En op de allerlaatste bladzij
Kees
'Daar schuilt een adder onder…
Vogels
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.726 Gevlogen vogels
Tussen aarde en heelal
Zoek het hemels licht…
we maken ons lang...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 vanaf deze grond
uitgestrekt reiken, naar licht
wellness mag aarden…
Uit de donkere aarde ...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 958 Uit de donkere aarde
Komt op het licht,
En het Heelal zweeft in het licht
Der Liefde.
Gij ligt in 't licht der Eeuwigheid,
In dat licht, dat zich om ons breidt,
Zweef ik.
O niet van mij het licht,
Dat zich over u breidt,
Het is, het is het licht
Der Eeuwigheid.…
Hij zag het licht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 486 Hij zag het licht
Zij zag het ook
Tot hij het knopje
Ineens bewoog
Lopend in donker
Viel ze over iets heen
Maakte ravage
Deed pijn aan haar been
Licht werd aangeknipt
Man zegt; wat nu
Zij zegt; ik lig op de grond
Wel sodeju
Het licht is die nacht
Niet weer uitgegaan
Zij was bang
Opnieuw onderuit te gaan
De blauwe plekken …
De wilde wingerd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 382 Een krank en schamel hout,
Het minste van het woud,
Door iedre wind geslingerd,
Reikte ik mijn ranken uit,
Weerstaan, maar nooit gestuit,
Een dorre wilde wingerd.
Geen mens die naar mij zag.
Al waar ik kroop of lag,
Mijn groen ging alles dekken.
Tot in dit woest revier
De goede hovenier
Mij wijs kwam stekken!
Hij plantte me in zijn tuin…
Splijt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zon over Aarde
Vurig licht
Liefdesflits
Verwaait
Diepe wateren
Gespleten zijn
Mijn Zijn…
Lichtval
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Soms
valt het licht er
zonder splinters
gruzelementen
Soms
staat het licht
weer op
poetst zich schoon
de aarde
van de duivel
of het stof
van een demon
Soms
valt het licht
samen
met een gedicht
dat zegt iets
van de dichter.…
Een droom van vrede
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 922 Als in een winterlandschap
eensklaps
een zonovergoten deken
de aarde omhelst
heb ik het gevoeld
hoe het zou kunnen zijn
een nieuw begin
opstaan als een sneeuwklokje
lengende dagen
licht
over de bedreigde aarde
een droom van vrede
ik heb het gezien
een zon die blijft schijnen
een witte duif
die opvliegt
en de aarde
die zich…
Voor altijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Niks duurt...
voor altijd
ook al denken
of wensen, wij
mensen, dat
ooit eens!
Niets is voor altijd
alleen het land
waar altijd alles
is, is voor altijd!…
Firmament
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 142 Daar boven aan de avondhemel,
zit een persoon,
die daar niet zit om doodgewoon
te zitten en te wijzen, neen,
Daar boven aan de lucht,
zit een persoon die NU verzucht,
Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen,
met het scheppen
van de aarde,
alles lijkt van nul- en generlei waarde.…
Strandleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 Mensen leven als egootjes,
op een eenzaam bolletje,
waarvan er meer zijn,
dan zandkorrels,
van een strand.
Mensen denken onvoorstelbaar.
Zo kunnen we gaan denken,
dat we erg eenzaam zijn.
Dieren denken dat niet,
denkt een dichter.
De dichter ligt nu in bed.
Hij waant zich eenzaam.
Alleen, vannacht.
Onbegrepen.
Hij denkt na.
Hij schrijft…
Lichte liedjes van de lente
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 463 Lichtblauw
Lichtgroen
Geel licht
Wit licht
Voorjaarsgezicht
De aarde geurig
Meisjes en jongens kleurig
Warm van binnen
en van buiten
Vogels fluiten
LENTE…
Nieuwe aarde
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 874 De superaarde komt tot ons dit kroonjaar
Slechts afgeleid uit banen sterrenlicht
Als dát geen voer is voor een snel gedicht
En dan is-ie misschien ook nog bewoonbaar
Op 20 lichtjaar flonkert de smaragd
Dus maandag wordt daar vast nog niet gevlagd…
onvervaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 we ademden
helderheid uit
toen we woorden
schilderden in
aardse tinten
we zagen de
weerkaatsing van
het licht op de
veren van de
strandleeuwerik
niets was meer
hetzelfde in een
zee van licht na
een onvervaard
vaarwel…
Waar de sterren van liefde bloeien
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 409 verwarmen
en de weg lichten die wij moeten gaan
om ieder eenzame liefdevol te omarmen
dat niemand alleen op d’ aarde zou staan.…
Licht der liefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 419 Er schijnt een teder liefdeslicht
over mijn tintelende zielenlichaam
mijn stoffelijke deel hier op aarde
is voor het licht der liefde gezwicht.…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.280 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
Gedachten jagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Als onweerswolken
Vol donder en bliksem,
Dreigend zwart getooid met
Verraderlijk zilveren rand,
Jagen oncontroleerbare
Gedachten door mijn brein -
Ze gaan er met mijzelf vandoor,
Zonder dat ik ook maar een moment
Boven mezelf word uitgetild -
Gedachten jagen,
Gedachten jagen,
En laten mij dingen doen
Die ik van mijn leven…
Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Het is de nacht
die luister geeft
aan het gefluister
wat zacht
wijkt naar ruimte
en zwicht
voor de druk
van het ochtendlicht…
Levenslied
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 532 gedichten gedichten gedichten richten
richten richten wichten richten lichten
lichten dichten lichten lichten betichten
betichten betichten betichten gewichten
aarde aarde aarde gaarde
gaarde gaarde baarde gaarde waarde
waarde geaarde waarde waarde spaarde
spaarde spaarde spaarde baarde
lopen lopen lopen slopen
slopen slopen kopen slopen…
Het ritme van de aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 Het ritme van de aarde
Balanceert op een
Uniek evenwicht
Van licht, lucht en leven,
Van eb en vloed
Van zon en maan
Van dag en nacht.
We hebben maar één aarde,
Die op dit moment
Naar de Filistijnen
Wordt geholpen
Door het mensbeest
Met zijn onstilbare honger
Naar meer, meer, meer.…
Zonsondergang
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 als rode wijn
boven de aarde uit
gloeit de zon
daar branden de wolken
in nevel en licht
drinkend uit de bron
de wortels
van de wijnstok
nog voor de ondergang
een glas vol zon
dan wentelt de aarde
zwaar en donker
duisternis…