9064 resultaten.
Even afrekenen
snelsonnet
3.0 met 53 stemmen 3.105 Dat in de wereld van de criminelen
Ook Heineken-ontvoerder Cor van Hout
Is koudgemaakt, laat mij natuurlijk koud;
Zo zijn nu eenmaal daar de rituelen.
Wij burgers wijzen braaf de doodstraf af,
Maar boeven zelf zijn wel voor deze straf.…
Columbia
snelsonnet
3.0 met 40 stemmen 2.190 Het is toch wel een wereld van verschil:
Wanneer wij van een autobotsing horen
Waar zeven man het leven bij verloren
Dan staan wij daar gewoonlijk niet bij stil,
Maar gaat een ruimteshuttle naar de maan
Dan is de hele aardbol aangedaan.…
... maar haar pijn voel ik altijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.158 Je moeder heeft je gevonden
toen je in het trapgat hing
voorzichtig maakte zij je los
en droeg je naar beneden
Wilde je iets uitproberen
misschien, in je spel
of was je levensmoe
de twijfels zullen blijven
Je zou pas twaalf worden
aan het eind van de volgende week
maar niemand zal ooit
je laatste momenten kennen
Vaak kom ik haar tegen…
BIDDEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.783 Bidden is niet enkel knielen;
’t Is in ’t huis van onbeminden
En in grauw mizerie-zielen
Veel verborgen liefde vinden.
Bidden is de bittere dingen
Met een zacht gezeg vergoeden;
’t Is doorheen zijn tranen zingen
En in alles ’t schoon vermoeden.
Bidden is langs donkere paden
Lampen van gevoel doen branden;
Bidden is de schoonste daden…
Moed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 292 het breken van een ei
vraagt niet veel durf
maar welk een warmte en geduld
vereist het broeden
welnee, u bent geen kip
en ik geen kuiken in de dop
ik hou mijn broze kop omhoog
vraag niet mij te behoeden
voor alle tegenslagen
een beetje zachtheid anderzijds
wat mildheid bij het kijken
stel dat ik dát zou vragen…
zou het op moed gelijken…
uit het hart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 elegie des doods
mijn treurzang beklijft jouw nood
het lichaam huivert…
Gewoon gezien op straat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 498 een zakdoek
nat van kindertranen
en hand de andere even kwijt
vertellen ieder hun verhaal
van droefenis of diepe spijt
het tuintje bij een voordeur
verwaarloosd met armoedig groen
panden zijn uit betere tijden
verwaarlozing is niet
met verf te bestrijden
zag je wachtend op de bus
je haar verward
je blik iets schichtig
gewoon wat in…
Het Offerkind (Einde van de winter)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Het is het oude liedje:
'Alles Wordt Nieuw, Alles
Wordt Jong', zo wreed
is de schoonheid van het leven
die volwassenen opoffert
aan hun schuld
hun grote schuld
van veroudering
Ze mogen wel blijven, wijs
en bekwaam of niet
als ze hun plaats afstaan
al vóór ze daar aan toe zijn
Misschien gaan ze dan begrijpen
dat zijzelf ook voordringers…
Mist
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.275 Zo ’s morgens in de mist
Een sluier van zacht wit
Daar kijk ik naar en denk
Aan wat er was en
wat er komen gaat
Wat er nou in verborgen zit
Soms schemert het
Soms waait het hard
Dan regent het weer dat het giet
Dan is er iets van onrust bij de mensen
Een heldere dag
Een openstaand vizier
Begrip en medeleven
Zonder geweld
Als dat eens…
Koper
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.282 Verdriet en medeleven klinken van mijlenver
hoog gehuil echoët in ons bezwaard geweten.
Snijden door ijskoud water en pijnlijk vlees
wijze antwoorden die nooit meer zijn.…
VERWARD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Hij staat er nu alleen voor
dat was niet te verwachten
de glans van het leven
is voor hem verdwenen
hij is een dolende ridder
moederziel alleen zo ineens
hij kreeg geen kans
zijn medeleven te uiten
ook voor excuses was geen tijd meer
hij weet nu dat je het moment moet benutten
iedere aarzeling verbergt een gevaar
in dit geval is er geen…
Condoleance
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 Wat doet het mij toch peilloos veel verdriet
Waarom moest ons dit nou weer overkomen
Abdullah uit dit leven weggenomen
Die gaf wel 1000 stokslagen per tweet
Wij kunnen niet, maar Koning Willie wel
Die condoleert ze, ook namens de Shell.…
HET LEVEN IS.......
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.109 Hun medeleven is maar schijn
ze vragen het uit goed fatsoen
alleen je echte vrienden
die zouden het nooit zo doen.…
Jouw bestaan ( J. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 278 Jouw luisteren, jouw vrijheid tot medeleven:
voor een héél leven lang!…
aarde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 388 Moeder natuur, geef mijn leven weer zin,
ik ben de aarde op deze planeet
sinds mensenheugenis,
vanaf het prille begin.…
De aarde
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 627 De bal is rond,
de aarde ook.
De bal wordt
gétrapt, de
aarde vértrapt!…
De aarde aaien
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 3.208 De vogels fluiten
Ik zit buiten in de vrolijke zon
En aai heel zacht en heel voorzichtig
De aarde; met mijn voeten het gazon…
aarde
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.032 met vallen en opstaan
verankert beetje bij beetje
elk voetspoor mijn gehechtheid
bij elke stap de gedachte
hoe duizelingwekkend je
aardigheidjes mij aantrekken
met spreidarmen vang ik je walswind
je stof uit rulle grond gewaaid
poedert mijn gezicht
onontkoombaar is de terugkeer
naar mijn gang van kruipen
met opstand en verval
beetje…
Tot moeder aarde,
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 482 Maar kunnen zon en wind
een menselijk hart ooit uit zijn boei bevrijden,
Dan, Moeder aarde,
Ben ik weer uw kind!…
Aarde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 684 Mijn vingers beroeren de aarde.
Witgekleurd drinkt mijn huid van
het zuivere water,
zoals het verdorde blad,
verdwaald op haar levenspad.
Mijn handen wiegen de zon.
Verkleumd verwarmt mijn huid zich in
het pure licht,
zoals een gesloten roos,
gevlekt en oh zo kleurloos.
Mijn armen openen in de wind.…
t(er)reuraarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 790 ijselijk gepolijst
dan weer doordrenkt haar windzang
de broze stilte met twinkelend refrein
ze spreekt niet, stelt geen vragen, maar
ze beeft, ze breekt
als verdoken broosheid
apocalyptische woede vonkt
tot zij drachtig van vuur
grommend uit haar voegen barst
ze spreekt niet, stelt geen vragen maar
gekweld door geweld
drijven mens en aarde…
De aarde
gedicht
2.0 met 63 stemmen 15.661 Ik heb de aarde in
Twee hutten verdeeld: een
Voor mij
En een voor mij zelf.
Als een rivier voeten
Loop ik naar de monding
Mijn woorden
Over verbrande akkers.
Het trage zilver van mijn spoor
Bevlagt de dagen tot waar
Zij heimelijk gaan:
De echo van geluidloze paarden.
------------------------------
uit: Winterrunen, 1967.…
Depressie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 851 Ik zie eerst in dit vale licht hoe zwaar de
Ziel moet zijn waaruit dit lied ontstaat,
Hoe droef lig ik geketend aan de aarde.…
geëgd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 332 aarde is geëgd
de akker effen gelegd
winter voor de deur…
Mijn kleine wereld
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.353 voor Gijs
Er komen dieren binnen,
die blijven om wat eten
en een warme plek
ze hebben geen hobby's
en hun leven is kort
ze klagen nooit
en sterven dicht tegen de aarde,
die verzoent
steeds omhelzen wil -…
ochtendgloren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 985 De aarde rust onder een
deken van mist
en is voor even uitgewist
voorzichtige zonnestralen
spelen een spel en
laat alles zweven
contouren komen
langzaam tot leven
dan ontwaakt de aarde
uit de donkere nacht
als een blad
gedragen door de wind
komt zij tot volle glorie
in al haar pracht
als een nieuwe dag
weer begint…
Terras
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 549 Wat is een terras
't heeft aarde onder de
voeten dus heel wat…
Tot stof
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.415 Gladgestreken aarde
met alleen een steen
en een hart eromheen
onuitwisbaar
waar in stilte
en in rust
de zon jouw graf
zacht kust
waar het lijden
niet meer is
slechts herinnering
en gemis…
in eigen sporen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 153 weet dat zij mij
in haar aards zuchten
verder dan ooit
laat gaan
zoveel wereldrijker
in eigen sporen
naar mezelf
terugleidt…
De aarde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 427 van die mooie planeet, die
gewoon aarde heet.…