Alle inzendingen over achterhalen

Iets in de toekomst voorspellen is gemakkelijker dan te achterhalen in het verleden. Omdat wat je zoekt reeds eerder werd voorspeld!…

bergen beklimmen maar misschien zijn we nu te oud voor in een tent in de kou om de oude boeken te herlezen en hou ik je slechts bij me in een door God vergeten vriendschap om te kunnen dromen over bergen met de taal die we spraken konden we verhalen formuleren maar misschien was het slechts droomtaal droomtaal der bergen om elkaar te achterhalen…

bewegende wind verklaarde dat wat brak verdonkert lag liet me achterhalen hoe het land in zijn diepe sporen leven heeft bewaard het ontbindend doodse stilaan het gelaat van verwachting vertoonde…

het graf is geruimd. er zijn dingen gebeurd, die niemand achterhalen kan. de eeuwen verluchten, de hemel verkleurt. wat lust was, wordt roest. de dader is bekeurd. slijk verdwijnt in de stroom van het slijk en de stroom.…

Precies kan hij het niet meer achterhalen, Was het nu bijna vijf of twee miljoen? ’t Is zoekgeraakt, hij kan er niks aan doen, Je zou in deze witwasdeal verdwalen. In elk geval speelt Ivo altijd quitte, Want het staat vast: 'ministers liegen niet'.…

Hoe kunnen we dat ooit nog achterhalen En bovendien wie zal daar nog om malen Waarschijnlijk wilde hij meer wisselgeld Al riep hij dan iets stoms in ‘t heetst der strijd Toch wil hij voor geen geld die Euro kwijt…

De markt trekt eindelijk een beetje aan Maar de bevolkingsgroei is aan het dalen Gelukkig was het snel te achterhalen Wie ons die nieuwe krimp heeft aangedaan In ’t kabinet: geween en tandgeknars Die AOW’ers liggen weer eens dwars…

Wie in de toekomst nog een stuk wil rijden Zal dat per kilometer gaan betalen De overheid kan daarna achterhalen Waar je geweest bent en op welke tijden Zodat ze heel uitvoerig na kan gaan Hoe lang je in de file hebt gestaan…

Wat geluk is, Vraag je mij, Geluk, gewoon Geluk, zo onbeschrijflijk Dat het op een vreemde Manier realiteit kan zijn, Zo werkelijk dat ik er Zelfs in kan wonen, Soms ver, soms onbereikbaar, Soms niet meer te achterhalen, Maar alleen nog te vangen In de woorden van dit gedicht…

Nodig ben je zondagsdroom tussen de regen onder donkere wolken denk ik aan je het wordt toch niets dan lege ruimte het aantal spiegels blikt hardnekkigheid en achter heimwee groot verlangen ben ik bij je denk ik te kunnen achterhalen, of aanvaarden dat dromen over jou en langzaam ouder worden.…

er aan de hand je bent buiten mijn bereik ik vraag me steeds meer af als ik naar je kijk wat speelt hier een rol wat is er zo belangrijk ik vraag me nog altijd af wat is jouw verdriet laat eindelijk eens iemand toe of wil jij dat niet ik zou je nu willen vragen luister goed naar de signalen en probeer op deze manier de oorzaak te achterhalen…

Hoedt u voor de tijd hij sluimert namelijk niet als u vlinders vangt of beukenhagen snoeit In minuten bent u uren verder, niet meer te achterhalen In adviseer u: sta rechtop, geen spiegels, geen diepzeeduikhorloges Alleen maar kijken Ik garandeer u grote rijkdom maar niet dat u zo een maaltijd krijgt…

Droom intensief En langdurig, Word al slapend Ongedurig over De kwellende vraag Wie ik dan Wel zou zijn - Probeer op het Nippertje mijn Eigen ik te Achterhalen Hoewel dat moeilijk Wordt, telkens Als ik mezelf lijk Aan te raken zit ik Er doorheen, ben ik door Mijzelf heen naar beneden Gevallen…

Probeer de waarheid Te achterhalen, die me In flarden en kronkels Omzeilen wil, wat niet Gebeuren zal - zout leg Ik op staarten van hazen Die er met de waarheid Vandoor gaan; en op slakken, De meeste dan hiervan, Want op alle slakken tegelijk Gaat me wel wat ver - Een mens moet zich niets verbeelden…

ik probeer wel eens het begin van ons denken te achterhalen in wat ik zelf nu nog denk een soort archeologie in je eigen gedachten zo lang geleden maar vreselijk dichtbij besef je de geschiedenis zwaar en licht in je hoofd zoals je danst om het vuur en huilt bij de volle maan…

Probeer de waarheid Te achterhalen, De kale werkelijkheid, Zonder daarbij Vooringenomen te zijn - En hoe ik ook kijk, Het enige licht Dat in mijn ogen valt Is het tegenlicht - Wat volgens mijn hersens Licht hoort te zijn is zwart En het gedachte zwarte licht, Ik zie de werkelijkheid Uitsluitend in negatief…

Rondwarend tussen virtuele vellen Achterhaal ik slechts verloren vragen Die ik zelfs aan god zou willen stellen In prevelend gebed begint het plots te dagen Uiterst voorzichtig, bijna stil Stormt mijn boodschap de hemel in Zeg hem dat ik nog niet sterven wil…

De PVV gaat weer in zetels dalen Zo'n peiling is dus voer voor valse hoop De media gaan daarmee op de loop Totdat zulk nieuws zichzelf zal achterhalen Toch is men voor die peilingen beducht Zo blijft het beste nieuws gebakken lucht…

Reis naar de weemoed, Kanaal waarlangs ik Geleidelijk aan mijn Kind zijn heb achtergelaten En terugvind de persoon Die ik geworden ben; Tijd die niet meer Te achterhalen en In zichzelf vergleden is Met aan weerskanten ijsresten Die tot dusver de heetste Zomers nog hebben doorstaan, En waarin de gevoelens van Wie ik ten diepste…

Ze willen alles kunnen achterhalen We krijgen na de sleepwet nu ijskoud Een zwarte doos door onze strot gedouwd Hoeveel moet ik straks voor dat ding betalen Wel honderd euro vroeg me laatst zo’n doos Niet meer dan vijftig zei ik quasi boos…

We sluiten onze ogen niet te lang er is al een bries die zingt over liefde als we genieten van onze dromen en je huppelt tussen bloemen probeert mijn geest te achterhalen over velden van verlangens onder de gunst van de zon zien we luchtspiegelingen verdergaand met leven. *…

ik waai pik je op en waaien samen bruin op stranden waaien bergen passen dalen waaien over landen met elkaar stevig in handen over alle talen zonder oude schepen die verbranden waaien we vrij vol liefde en door niets en niemand te achterhalen…

Razendsnel verspreidt jouw Naam zich over het net - Razendsnel, je kunt jezelf Niet meer achterhalen, en Zonder dat je het ooit hebt Gewild, laat staan dat je er Aan hebt meegedaan, zie je Jezelf op pesterslijstjes staan Van hen die Anass hebben vermoord En hebben pesters weer het laatste woord…

zal ik liefde wezen het voelbaar verlangen in jouw nooit verdwenen lach die intense begeestering van schaduwtranen in het tastbaar gemis van de herinnering waar schimmige zielen verweven door elkaar hun duister verleden achterhalen en zij bevrijdt in zinderend verlangen de eeuwigheid proeven hun laatste kus…

je hebt het voorsnijmes gepakt achterstallig wild gedeeld met wie voorhanden was de feesten zijn voorbij alleen fileermessen proberen nog wat smaak te achterhalen maar in trancheren kiezen wij door adellijk besterven hebben wij de oogst weer kunnen erven en gaan we samen naar een wild begin…

Het bankje stond er nog waar wij best wat verlegen de eerste zoen uitwisselden net voor die bui met regen er stonden nu weliswaar andere namen en initialen maar ik wist die van ons nog feilloos te achterhalen daar waar ik ook vergeefs tijden later op je wachtte hoe kan het nu voorbij zijn blijft nog steeds de gedachte…

Steel niet mijn illusies van achterhaalbare waarheid in de geboorte van jaren die mijn spiegelbeeld verscherpen Laat mij nog wat dromen in dit vergroende veld waar wind boomkruinen streelt en bloemen de aarde benevelen Maar wanneer de vogels zwijgen neem ik jouw vleugels over maak mij dan ademloos in de stilte van één tocht…

wat bewoog de dichter de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn hoe te achterhalen wat de dingen waren voor ze neergeschreven zijn wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels en het trekken van de lijn was het afzien of verstrooiing was er wilskracht deed het pijn waarmee de klanken zijn gevormd trilt wat na in rijm nimmer…

Hoe moeilijk is het Om de ultieme waarheid Te achterhalen, als ik het Met mijn eigen waarheid al Zo moeilijk vinden kan - Waar anderen de horizontale En de verticale lijn volgen En op het snijpunt van beide Hun verhaal baseren, hou ik ervan Om de zaak nog net even Een kwartslag te draaien, Voor het verkrijgen van Een iets andere…

ik spreid mijn vleugels vlieg de manen terug die dit jaar verschenen zijn een gebroken vlucht de wereld op zijn rug in hun reddeloos verloren schijn de existentiële pijn van het onzichtbare bestralen chemo’s die de metastases achterhalen de klauw van kanker is gespreid het verenkleed nieuw aangeregen nu vliegensvlug terug naar het…