6082 resultaten.
Afscheid
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Bah
snelsonnet
3.4 met 11 stemmen 1.014 Partijen komen met hun mooie plannen
Als opmaat naar een goed gekozen stem
‘We gaan erop vooruit!’, zo klinkt met klem
Het zal er op verkiezingsdag om spannen
‘Het zoet komt’, zo zegt elk Haags creatuur
Ik krijg daarvan spontaan vier jaar het zuur…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 103 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
´Polderexpress´ *
gedicht
3.2 met 28 stemmen 12.690 De trein reed als een lang lint door
kant ene de van slingerde en bergen de
van de berg naar de andere kant.
,denken je zou hand de aan Niks
maar bergen horen in een polderland niet thuis
.slingeren te niet ook dan behoren treinen en
Bij nader inzien waren er geen bergen,
trein een altijd nog er was wel maar
die aan de bergen deed denken.…
Brommen
snelsonnet
2.9 met 19 stemmen 1.846 Met vijftien jaar aan 't brommen, wat niet mag.
Oranje-plaat en geen WA. Agenten
bezorgden hem met recht een zestal prenten.
Ook namen zij de brommer in beslag.
Ze zeiden nog: 'Geluk is met de dommen:
je hoeft niet in de cel. Je mag niet brommen.'…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.764 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 327 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten
Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…
Zonnedraagster
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 86 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…
Duwen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…
Veranderlijk
hartenkreet
4.3 met 7 stemmen 428 En al achteruitlopend die berg op
Die berg van principes
Draaide de wind
En ik
Ik draaide mee…
Alpe d’Huez
hartenkreet
4.3 met 12 stemmen 999 Een berg is een berg.
Het beklimmen valt wel mee.
Afdalen is erg.…
Ruw neergezet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 Ik bezoek je in
Je atelier waar
Wanorde de boventoon
Voert, maar waar
Wel intens geleefd
Wordt - een hok
Van een kleine
Twaalf vierkante meter
Met je opklapbed
Te midden van je
Kunstwerken op doek,
Paneel en papier -
Honderden voltooide
Werken neem ik waar,
Allemaal in ruwe
Olie opgezet -
Jij wijst mij
Mijn plek en…
Afscheid nemen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 903 Voor hoe lang
Zal het afscheid duren
Voor hoe lang
Zal het afscheid zijn
Afscheid nemen
Maakt verdrietig
Afscheid nemen
Doet zo'n pijn...…
vriend
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Geen man meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 909 Er was één man,
die alleen thuis zat, al jaren.
Hij keek, naar de vele anderen
die zó gelukkig waren...
en zei: "Ik heb het niet getroffen!"
Ik dacht, als jij
geen risico tot waarlijk leven
mét liefde aandurft...
ben jij geen man meer
maar één groot klaagzang!…
afscheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 285 Het is een jaar van afscheid nemen
en water dragen naar het land
Het is een jaar van tegemoetkomen
en handen reiken naar het heelal
Het is een jaar van last verlichten
en ruggen rechten voor wat komt
Het is een jaar van richting kiezen
en voeten plaatsen op gevoel
Het is een jaar van gas terugnemen
en stil staan bij wat telt
Vrienden, moeders…
Tranen van geluk - 1
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 122 wanneer in het duister
mijn tranen treuren
dringen de herinneringen
van de momenten samen
als zonnestraaltjes daar doorheen…
De dubbelganger
netgedicht
4.2 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
storm
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 517 Wind suist over land
gluurt door spleten
in grote groene bergen
met zilveren toppen
snel fluistert de zucht
door hoge ruwe bomen
geplant aan voeten
van begroeide heuvels
stenen grauw van kleur
verplaatsen door storm
naar lager gelegen delen
richting blauwe zeeën…
TROMPE L'OEUIL
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 548 ik was een visser in een ander leven
en wierp mijn aas uit in het koele meer
of nee, een veerman en voer heen en weer
van oost naar west, was eindeloos omgeven
door bergen die als hooggeëerd publiek
op spiegelingen staarden van het water
hun hoofd op hol gebracht door zacht geklater
dat tegelijk applaus was en muziek
de vakjes blauw verschoten…
Klem
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 355 die openspatten nu het koeler is
in dansend schuim vol blinkend lakvernis
en drijven op een aarden kruikje wijn
en laten we ook springen in de schijn
van schepen niets en nergens vrijdag vis
want 'zou en zal' ruikt 's avonds niet meer fris
kom laten we een gat zijn in een brein
want denken sterft en voelen eveneens
net als een berg…
uitgeklede berg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 492 Sporen trekkend in het lager gelegen sneeuwdek,
voelend aan het gelaat van de berg.
Dat er nu uitziet als uitgeslepen merg,
steen wordt langzaam zichtbaar.
Koud, hard en uitgekleed,
staat hij daar.
Wachtend op zijn nieuwe pak,
jaar na jaar.…
Het bergmeer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 287 Ik blijf ze dragen : vage beelden van
die vlucht met U, de dagen uit en hoog
omhoog een windzucht door, de tijd bewoog
niet meer,ik scheerde door de lucht en dan
zo ver de wolken in, dat ik niet kan
beschrijven hoe, verrezen in een boog
de witte spitsen van een berg.…
De andere kant
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 539 Een andere wereld achter de berg.
Nooit gezien,
Want ik ben nooit over de top geweest.
Dit keer ben ik vast besloten.
Verliezen doe ik niet meer.
Hoe uitgeput ik ook zal zijn.
Al branden mijn benen nog zo erg.
Ik heb de kracht, ik heb de wil.
Het vuur brandt in mijn hart.
Ik ga naar de andere kant van de berg.…
Rondtrekken
hartenkreet
3.5 met 6 stemmen 1.137 Zacht, teder en warm schijnt de zon
net de liefde die toen pas begon
een trein, die pas begint te rijden
zo begon het ook, met jullie beiden.
Het ontdekken van plaatsjes, dorpen nog onbekend
ook het reizen per trein, je zult zien het went
het is zeker, dat je vast van zo'n reis echt geniet
van al dat moois dat je onderweg allemaal ziet!…