Alle inzendingen over alleen zijn

zonlicht en nevel zijn een regenboog, echt waar, alleen als ik kijk…

Samen en alleen.…

Jaloezie is een verschrikkelijke ziekte waaraan alleen mislukkelingen lijden.…

dag, ik droom alleen van haar, ga met haar in zee.…

nee, nog geen grijze haren daar ik heb besloten niet meer te verjaren maar alleen nog maar te verjongen…

Je hoort alleen de geur van bloesems samen zingen met de lentewind !…

De velden zijn droog een regenboog buigt alleen voor hemels water.…

Veel liefde delen heeft alleen maar voordelen minder plaats voor haat…

Leven is voelen dat je kwijtraakt wat je krijgt – alleen Goedheid blijft.…

Bij de gedachte dat jij alleen gaat slapen blijf ik klaarwakker…

wij lopen alleen met het licht van een zaklamp een bevende lijn…

Helemaal alleen daarginds zittend in het groen mooiheid om te zien.…

Ook al mag je mij, straks zal ik weer alleen staan -- zodra je mij kent.…

Ieders weerwil wil alleen blijven, ongezien -- niet doen wat jij wilt.…

Fonkeling van ster schittering van het maanlicht ik zie alleen jou…

Ik heb nu de tol betaald in het alleen zijn vertaald. Claire Vanfleteren…

Noch hoor ik reeds rumoer van de straat, alleen mijn stappen zijn te horen, weerklinken als hamerslagen in het lege trapportaal. Nog niet zolang geleden danste ik de zon bij de voordeur tegemoet. Toen jij plots wegviel heb ik zelf die trap gebouwd. Een eenzame bouwvakker weet dan niet van ophouden.…

jij hebt het gevoel dat je er alleen voor staat, dat niemand zich om je bekommert, dat je een mislukking bent en dat je alleen moet vechten.. maar dat kan je niet meer, wil je niet meer... . Maar ergens ver weg en onopgemerkt zit ik, ik denk aan je, zit met je in IK wil niet dat je opgeeft, ik wil niet dat je de moed verliest.…

Alleen maar om bij jou te zijn, verheven boven alle grenzen, Zou ik zonder aarzeling mijn aardse leven willen geven.…

Laat mij maar eventjes alleen en laat mij mijn gang maar gaan ik doe echt geen gekke dingen hoor maar laat me eventjes begaan. Ik wil je even niet kunnen horen of zien maar alleen zijn met m'n eigen gedachten en als je na een tijdje terugkomt zal ik gewoon hier zitten wachten.…

Ze is niet eng, ze is gewoon zoals ieder mens heeft alleen wat moeite met al haar emoties..…

zand onder je voeten naast de pijnen van vertrek ik heb jou eindelijk begrepen bied je mijn hand en hart jij hebt al te lang alleen gezeten…

geen woord vergeten in het slijk geen zon verstaan in de tijd geen woord nog rijp anders is gewoon steen de waarheid is veen waar rook nog niet stijgt is niemand ooit geweest wie leest is eenzaam nooit helemaal alleen in de kamer een kruis is geen uitslapen meer dat meer daar rustig en kalm alleen staat de maan aan de hemel nummer…

wij zijn gezichten wij hebben het licht gestolen van de hoogbrandende ogen of gestolen van de rode bodem ik ben vuur veel vuur golven van vuur vissen die stil zijn als het gezicht dat alleen is ik ben veel van steen en vaag als vissen in watervallen ik ben alleen alleen beenlicht en steendood wij zijn gezichten open en rood zijn wij…

Die klompen waren voor de tuin aan d’ overkant van de straat die ik alleen mocht oversteken als ik zijn hand vasthield. Net zo, met mijn hand in de zijne, stak hij me elke ochtend over, dan mocht ik verder, helemaal alleen, naar school toe gaan.…

Zijn broederschap van mensen Hij stond met zijn Imagine Gelukkig niet alleen 9 december 2020…

Je betreedt thuis, de stille trappen Waar slechts je schaduw wacht van je eigen gemaakte stappen Niemand met je in de nacht Een lege stoel met lege kleren Geen ander spoor dan dat van jouw Het alleen zijn al die keren worgt jou als met onbreekbaar touw…

Ze drinkt haar koffie zwart in ‘t grijs decor van stamcafé blaast rook in de lege holtes van uren Daar droomt zij kaders voor samen alleen aan een tafel voor twee waar tijd in trance verglijdt maar soms net te lang kan duren…

Thuis heb ik jullie om me heen, Hier ben ik soms alleen... Hier mis ik jullie soms heel erg, Ik zie er tegenop als tegen een berg... Maar...na 5/6 dagen... Is het weer te dragen... Ik ben weer thuis... opname 17e chemokuur…

Heb overal narcissen neergezet in de kamer, in de vazen dan: vijftig voor twee vijftig het lijkt wat wijfig omdat zij drie weken met ons kind op rondreis is mij wel en niet alleen voel bedoel, dat ik nu wat van hun liefde om mij heen spoel dat komt omdat zij, trouwens mijn dochter ook, zo van narcissen houdt…