Alle inzendingen over als twee ogen

Kijk daar een dor blad dat over het voetpad trekt daar dwarrel ik dan Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.…

Wanneer de avond in de nacht verdwijnt sluit ik mijn twee ogen tegelijk dwarrelen mijn gevoelens naar jou die diep en intens mij terugbrengen naar de eerste ontmoeting Stralen van jouw toentertijd uitgezonden licht en warmte zijn nog altijd waarneembaar.…

Dat emoties weer geuit worden in mooie traandruppels die hartverscheurend, meelijwekkend maar ook zeer prikkelend zijn toverend uit twee ogen op hetzelfde moment drukken ineengekrompen flaporen, een plooiende slurf en lange slagtanden hun schaduw af op een herfstgrond.…

spanning viert hoogtij in het voorportaal van de nieuwe toekomst waarbij ons beheerste taalgebruik geen aansluiting meer kan vinden met papierwerk zo ingewikkeld en vol van wetmatigheden scheppen we elk onze wereld van dualisering onafhankelijk van elkaar heeft een scheiding geen toegevoegde waarde in het leven enkel en alleen maar twee…

Licht op in de nacht in rijen van twee ogen beschonken woorden omringd en niet mis te verstaan, het fluisteren van vrienden die laat 's nachts uit elkaar zijn gegaan de houten deur staat nog open op een kier als de laatste kaars flakkert even witte was smelt zacht de maan bewaakt de sterrennacht als de dronken gasten wensen te gaan.…

Hij vertrok in zijn open cabrio zou wat boodschappen doen en zo, ging door regen ook door wind, was warempel net een kind. Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over" maar per abuis, sloeg ie een winkel over, was vergeten! Och arme, nog een keer door dat heerlijke natte regen- en wind weer. Niet gedraald en alsnog het vergetene…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn?…

die dag zag ik pas hoe dwaas ik stamelde in de pas achteruit hij besloeg de ruimte, mat de afstand tussen mij en sterren was nooit zo klein da’s alles wat ik nog weet…

Voor je kijken twee paar nieuwe ogen. Zien ze je? Jij ziet ze. Wegkijken, niets is interessanter. Omkijken naar toen je nog niet keek. Opkijken, de afstand is gekrompen. Een korte blik, afgewend. Nakijken? Wat als je je verkijkt? Toch de volgende weer bereikt.…

Mijn hele leven voelt als los zand ik heb niet leren bouwen verder dan mijn legodoos ben ik eigenlijk niet gekomen Je leven stort dan vaker in mag je alles weer bij elkaar rapen ik geef geen cent voor cement maar krenterig ben ik nooit geweest Ik ben meer van 't plak en knutselwerk het friemelen, 'framelen', knipselen mijn kelderbox…

Ze breide voor ons allen sokken in twee rechten, twee naadjes onderbroeken en borstrokken van grote tot kleine maatjes. Ze breide jurken en truitjes in twee rechten, twee naadjes de halsrand versierd met ruitjes of Franse ajoursteek met gaatjes. Het ondergoed missen we voor geen meter maar is ónze tijd wel echt beter?…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

blindelings vinden ze elkaar in het donker hand in hand hart om hart kloppen twee levens een hechte band twee paar ogen vertellen in gedachten elkaar´s diepste geheimen onuitgesproken gedachten vervullen wensen in stilte… open –ogen- dicht twee paar knipperlichtjes schijnen helder zicht…

Er rotten peren onder de perelaar hoe twee paarden staan te ogen…

Jij zal daar staan met jouw haren in de wind ik herken je aan jouw gestalte ik weet dat ik op jou vertrouwen kan want jij bent de enige van wie ik weet dat jij deze rol voor me innemen zal.…

Twee diepblauwe ogen neem ik met me mee Ik kwam ze zomaar tegen, aan de rand van de zee Tijdens voetje baden met mijn kuiten nog droog Terwijl ik voor een mooie schelp diep voorover boog Blij met het kleinood bewoog ik omhoog En dacht dat mijn zicht mij beloog en bedroog Een veel te mooie man met twee veel te blauwe ogen Staarde mij…

ogen twee stuks kijken me aan zie je me staan? opvallend(d)…

Twee bruine ogen stralen als kleine sterren onze kleindochter…

verdiept in een hoger streven rust vloeit naar aarzelende nachten hemelsblauwe luchten om zacht te betasten mijn hart roept de hoogste tonen spontaan bekoord door jouw onverwachte lach die jij aan mijn schuchtere wereld gaf helende woorden uit een stem ontstaan schoonheid vervult dit innerlijke leven vriendschap nadert een verloren hart twee…

Twee mensen De een is aardig, de ander is aardiger. De een haalt de waarheid boven water, de ander haalt de waarheid boven water en wringt haar uit. De een verbergt zich, de ander verbergt zich en is onvindbaar. De een valt, de ander valt en staat weer op en valt opnieuw.…

ik voel het brandend verweer ik lees verboden krantjes ook al deed het mij geen zeer Ik heb het van horen zeggen een overgeleverd verhaal die twee minuten stilte spreken hun eigen taal…

Het huwelijksbootje vaart rustig door heeft de wind in de zeilen mee een leven van ups en downs dat was het leven van die twee. Ze genieten nu van de mooie tijden die hen nog zijn gegeven ze halen eruit wat erin zit in dit prachtig gegeven leven.…

In de spiegel zie ik twee gezichten met dezelfde ogen Meer dan ik zelf wist werd het verleden nooit gesloten Het heden wordt aan die tijd geknoopt, de stilte werd alleen maar vergroot Mijn ziel bezwijkt door de macht in zijn akelige blik Ik verafschuw mijn eigen reflectie elk verlaten ogenblik Iedere verweerde dag laat…

Jouw handen, gerimpeld en zacht neem ik voorzichtig in de mijne ik streel ze met liefde en leg ze dan in de zijne. Vier handen, gerimpeld en oud hebben altijd liefde gegeven gewerkt tot het eind gezwoegd in het leven. Handen die groot hebben gebracht die met liefde ons streelden handen die tederheid brachten en alles samen deelden.…

Jij en ik zijn als honing en thee. Ik bruis, kook en walm maar al te vaak. Jij verzacht dan kalm die wrange smaak !…

twee minuten laten we stil zijn om oorlog, om haten om hen die gedwongen hun huizen verlaten Endlösung, zuivering het blijft gewoon moorden maar laten we stil zijn 't is te gek voor woorden laten we zwijgen het is toch gebleken dat het geen zin heeft harde woorden te spreken Ghandi, Joes, King het blijft gewoon moorden…

De knul ging heen naar Dieren: naar 't weeshuis met z'n wijf, om Adrie's feest te vieren. Ze gaven hem de vijf. Ze stonden meel te zeven en wachtten toegenegen op Stientje, die nog even een zelfmoord wilde plegen. _____________________ Noot: Dit is een afteldicht. Ga na, dan zie je zelf op rij en goed in zicht de nummers nul tot elf…

Flarden wolken schuiven voor de maan waar ik ga waar je ook bent er is altijd een cadans tussen jouw hart en het mijne ooit, ooit op een dag smelten ze samen…