Alle inzendingen over alsof

ze zeggen zo vaak van de doden niets dan goeds dan ga ik je vast na het sterven liefhebben alleen weet ik nog niet of het jouw of mijn dood wordt…

Zwart-wit blaft hij zei je schor en hees alsof hij altijd al een speelgoed- hondje is geweest…

een reactie geen reactie een vier voor de moeite ik ontwaar dames en heren die denken te presteren maar vooral doen alsof dit menneke gaat voor zeker en vast dit menneke gaat en is u niet meer tot last…

plaats is voor de ander we onze woorden niet ombuigen taal kreuk- en strijkvrij in de kasten ligt we doen alsof we eeuwig leven…

Is het tij te keren door ons te vaccineren door de intimiteit te weren? Of moeten we leren minder te consumeren minder te begeren de bio industrie af te zweren minder winsten uit te keren aan wellustiger heren Gelijkwaardigheid te waarderen en de natuur te eren. Laten we daarvoor demonstreren…

, kringen zingen in troebel water, rusten in onvrede, alsof het leven is.…

Ben ik, niet goed genoeg meer voor je, merkte ik hoe goed je je gedroeg die keer naar me was duidelijk dat je niet meer vroeg naar mijn zeer door jou.…

je ziet er wat bleekjes uit vandaag ik zie het wel hoor die glimlach van jou die door wil breken alsof je ’t niet uithoudt zo onbeweeglijk stil te liggen elk moment gaat knipogen overeind wilt schieten proestend van de lach het is maar een grap je bent zo mooi zoals je bent zoals je meer dan ooit naar bloemen ruikt…

Wat is geloven anders dan doen alsof het zeker is dat dit of dat zo is, hoewel je 't niet kan bewijzen. Wat is geloven anders dan doen alsof de liefde zeker wint, al is er haat en ergernis, twijfel en vergrijzen. Wat is geloven anders dan doen alsof dit grote, machtige bestaan ten dode ten slotte toch nog zal verrijzen.…

het leek alsof wij spraken van dingen die wij waren in heldere overvloed woord minus moed ik wende mij tot jou en jij veranderde en toch beken je dagelijks jou tot mij en ik zeg ja - zoals het altijd was - alsof ‘t een alledaagse gauwheid en wat jij mij betekent al die jaren en in jouw toverondertoon vlieg ik met de gevleugelden de…

Alsof we het geloven. Wisten we hoe ons geprezen grijs goed in een oogwenk met kracht door neus en oor - we zouden de woorden wegvegen, voor altijd zwijgen, als we konden. ---------------------------------- uit: Parmentier, jrg. 12 nr. 1.…

er valt van alles uit mijn hoofd de tafel ligt vol met vragen op geen enkel heb ik antwoord ik veeg ze op en slik ze door nee, mij hoor je niet klagen…

In het hart van een bloem vond ik een nieuw verhaal het sprak een taal die niemand kon verstaan alsof het langzaam zocht naar woorden van betekenis werd de wereld een waaier vol letters van liefde waar zoveel onzeker is mag morgen nog dromen in een dal tussen bergen of vangen bomen dan teveel wind?…

is slechts een hartenkreet zoals de topless foto's van een prinses het is er wel, maar ook gewoon alsof je eens iets denkt en het weer vergeet waar dacht ik alweer aan ik weet het niet…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

en ìk doe net alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Dat is het ook, dat is zo Petra, het is nu eenmaal zo: het ìs jou gegeven... en je hebt erover te waken, vanuit heel jouw elementen doe je dit eigenlijk al, zo lang zo lang zonder bang te zijn.…

dood dier is fantasie realiteit kan zijn liefde toch alles overwint alles met alles samen hangt tijd alle wonden geneest kunnen we het simpel houden want we doen graag alsof realiteit is immers erg genoeg…

als we nu doen alsof en teruglopen naar het prille begin naar de rode heuvel met kale boom en eerste melktanden hoeveel hadden we dan kunnen drinken zonder in slaap te vallen hoeveel hadden we gehouden van, mocht het ooit zo zijn…

Alsof zij het kleine meisje is die de teerlingen werpt in een rokershol vol gokkende en keurige heren Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine meisje is die de waarheid geweld zou aandoen en de leugen decoreert met een glimlach Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine…

Ik breek elke avond het sterrenstof alsof het mogelijk is want wat je overhoudt is gewoon stof dat met een zuchtje wind op alle meubels springt alsof.…

Mensen die goed doen alsof.…

het is een oefening te leven als ware men gestorven en elke dag de vrucht van eigen erfenis te plukken geen afscheid geen rouwende geliefden want enkel de bagage is verstuurd de dood waar anderen zo bang voor zijn bespelen als ware het een feest en als het dan in ’t echt gebeurt te kunnen zeggen hier ben ik al geweest…

we doen zo vaak alsof we doen alsof we blij zijn terwijl we het niet zijn we doen alsof we luisteren terwijl we ergens anders aan denken we doen alsof we het leuk vinden terwijl we er niets aan vinden we willen niemand kwetsen dus we doen alsof maar ons verdriet is echt onze pijn ook ons eenzame gevoel is echt onze angst ook…

Alsof ik een nieuw kind worden kan, dacht ik even door zoveel massages in dat donkere hol op koude tafel maar door stevige handen doorbloed en gekoesterd. Warme olie als strelend mijn voorhoofd, mijn denken, me zacht makend waardoor ‘k weg even.…

Het is niet zoet  Het is zuur Het is goedkoop  En niet duur…

Het verlangen zo dichtbij, alsof ik het zou kunnen grijpen, maar zover, zover verwijdert, van mijn klein bestaan. Ik kijk en luister, verlangend, terwijl ik daar doodstil sta. En eindelijk, hoor ik ijl maar duidelijk. De klanken van een mondharmonica.…

groen Alsof het leeft -Zie mij hier nu staan Tevergeefs wat ik zal doen…

Die duisendjarige ryk so troosryk en fiktief dui onweerlegbaar aan Iemand het ons lief... Ons aardbewoners aap genade en almag na wat geen beskeidenheid of feitendwang verdra: die twee-en-sestigjarige Mafia-voorman weet hy mag nou honderd jaar lang tronkspagghetti eet. En jy en ek? Ons laat ons oë en hande raak asof die melkwegstoet…

wit zoals het onschuldig lichaam van de winter, mijn lot in het weten blaas ik zachtjes sneeuw naar het verleden mijn verhaal alsof niets meer ontkend kan worden zoals die eerste schreeuw of een onvervuld verlangen terwijl het buiten langzaam donker wordt een wenken waarin duisternis zwijgt om de waarheid te vieren, het bloed zo…

O, kon ik mijzelf eens vanuit mijn bank zien naderen, een blik werpen op de man die vanaf het trottoir naar me zwaait alsof hij gelukkig huiswaarts keert. -------------------------------------------------------- uit: 'Reislust in ommezien, gedichten 2008-1983', 2008.…