Alle inzendingen over angst OR geliefde OR sterven

Heer, als ik eenmaal sterven moet Wanneer weet niemand, maar op Uw tijd O, Heer, maak mij dan hiertoe bereid Om U te ontmoeten, dan is het goed. Heer, als ik hier niet meer zal zijn Wilt U dan aan mijn geliefden denken En aan hen Uw zorg en liefde schenken? Wilt u voor hen de “Vaste Rots”zijn?…

Gij geliefde die ik naar ons bruidsbed tilde waar ook rozen lagen met hun doornen lange nachten kozen niet altijd vrijen tot in eeuwigheid als wij sterven liefste gaan wij in hetzelfde bed in onze eigen armen mag het niet zo zijn prevel ik met laatste adem: het was zo fijn in ons domein…

kan een gedachte sterven kan zij iets doen branden of een vuur doen oplaaien kan zij leven waaien over belemmeringen heen tot een echo worden de wachter bereiken de zoeker of de geliefde jagen op lusten die reeds begraven waren op lippen die eens rood lonkten kan een gedachte terugkeren tot mij die haar uitvond en tot de dingen die…

Waar de geliefden vreemdelingen zijn in oude schaduwen van bittere wonden van nijd en angst is de tijd wat ik wens en niet meer zal vragen als de dood mijn laatste vriend is en alleen een geboren droom mij nog zal laten ontwaken in het licht waarin alles zonder levenskracht bestaat…

Kan het ook niet zo direct verhelpen mijn allerliefste schat Even de twintig gepasseerd dus er hapert helaas wat. Orders van dokter - wat gas terug nemen - kalmpjes aan doen Op de bank wat hangen turen gluren, hemeltergend, ben ik een oen? Uren wegsoezen dus relax total wat werd beoogd vast goed gepland Dromend je vacht besnuffelend en in je…

metafoor uit het ongerijmde woorden op een leeg blad een niet brandend licht majesteit der angst onverwachte zekerheid laatste slaapliedje plaats ruimen voor nieuw leven einde van het sterven…

Groter is mijn heimwee dan de angst voor pijn en rouw, naar het land dat mij beloofd werd, waar beloften nu verwaaid zijn, in het zand van 't graf geschreven. Meer nog dan mijn woede heb ik heimwee naar dat zand, over 't graf van mijn geliefde, waar de liefde nu vergaan is, die die pijn en rouw verteerden.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

zachtjes kabbelt het rustende water dansende golfjes roepen zijn naam roodomrande gestorven ogen smeken verbitterd om verlossing het jonge verleden toont slechts verdriet aan het sterfbed van zijn geliefde ...voetstappen slepen op gerimpeld zand lopen verloren in het water "lieveling, doet sterven pijn?" eugeen…

Bang om die ene stap te zetten, al die onzekerheid, om een ziekte, al die angst, om een ziekte Je bent bang, bang om te sterven...................…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

"Geliefd"…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…

de voorlaatste bladzij, papier met gebruinde vlekken kleeft ook nu aan mijn hand ik las het duizendmaal op een rij noch mijn gemoed noch mijn vinger willen verder trekken ik bezweer het einde ontken een mogelijk afscheid berust liever in het onvolledig zijnde wil mijn verbeelde geliefde bewaren eer zij mogelijk naar de stilte…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Waar de rivieren ontstaan beloften van aarde aan de hemel stromend het licht tegemoet wij keren daar terug naar het verborgene vaderland en moedergronden elkaar grijpend in begrip hoe de zuchten 't gevoel vertalen en woorden van verstand vervreemd net als een zuigzoen kleven aan onze lippen onnozele vragen waar was je tien jaar geleden…

Ik heb geliefd met het alinnigst wezen Van mijne ziel zovele lange jaren Lang, al wat daar heerlijk hoogschoon gerezen Naast mij en om mij trok door het stage staren Van mijn uitdromende ogen naar ’t rondwaren Van schoonheid om mij, of niet een van dezen De alenige onvolprezene zou wezen, Die mijn zou zijn in de ongeboren jaren.…

Ik schrik wakker bij de buis uit de keuken komt vaatgeruis een kopje stoot een schotel aan je stem neuriet met het gaan Buiten bewegen bomen heen en weer door het raam klinkt het verkeer We waren jong, de geest oudsher we tellen nog steeds elke ster Het verlangen is een nacht heelal gevat in kristallicht met jouw ogen op mij…

Jij bent de zee, sprak zij nee, zei hij, ik ben het zoete water dat de aarde bevrucht de druivenranken doet groeien zowel rozen als gardenia's doet bloeien de mensen de drank geeft om te leven nee, zei ze weer, jij bent de zee jij golft, spoelt aan trekt je terug alsof het een spel is kijk maar, duinen verwachten je ieder moment zoals…

Zij keken elkaar aan betastten elkaar spraken geen woord liefde heeft zo weinig nodig een aanraking een glimlach zij vonden troost in een harde tijd ze konden een wereld en nog meer aan ze kropen in elkaars lichaam teder, zonder dwang en sloten zich voor buiten af.…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

verborgen achter lijkwades verklaren ze les amants elkaar de liefde intieme vreemden neergestreken op een verstild beeld patina op een oud verhaal niet zomaar een verhaal altijd meer geliefden zonder woorden…

Een bloementuiltje voor jou geplukt uit de tuin van mijn hart met trouw en tederheid verrijkt voor jij die mijn allerliefste zijt mogen ze jou levenslang sieren om ieder jaar op Valentijn nog lang ons liefdesgeluk te vieren!…

Voorzichtige aanraking, tedere streling, speels verkennend voelen, raakpunten zoeken; naakte huid op huid, overal vingers, lippen, als liefde en lust innig verstrengelen; grenzen vallen weg, jij en ik versmelten in èèn vloeiende beweging tot èèn kloppend hart. En de engel zag dat het goed was.…

Laat mij de trotse groene boom in jouw lucide dromen zijn om onze droomgeheimen te delen met zuurstof en zonnestralen laat me de maan in jouw verhaal zijn als de donkere nacht jouw droom bezoekt met ademlucht en sprookjeszinnen liederen die verhalen over beminnen ik wil je kussen in het duister het stille donker van de liefde soms…

Mag ik sterven in jouw gedachten, mij koesteren in de herinnering van jouw liefde? Alles omvattend in teder- en geborgenheid, verscholen in diepe dalen waar alles bloeien zal in geuren en kleuren. Die alles overtreffen, waar mijn hart de rust mag vinden tussen mijn geliefden en beminden.…

alleen voor jou wil ik naar honing ruiken wil ik bloeien als jasmijn en zingend door margrieten perken jouw geliefde muze zijn uitgelaten in de regen met het stromend water een blote voeten in de plassen dansend door het leven heen wil ik je lieven alle jaren in omarming die beklijft alle dingen zullen sterven alleen de lieve liefde blijft…