Alle inzendingen over antiek

Als een schilderij was zij met heel veel perspectief en felle kleuren om haar mond een strakke lach gerimpeld als oud linnen wenkbrauwen getekend twee dunne lijntjes licht ovaal en zwart lippen donkerrood dochter van de dood Als een schilderij was zij antiek innovatief een waar gebeuren de morgenstond die de avond zag vevuld van zinnen…

. ----------------------------- Uit: 'Antiek fluweel', 1997.…

Twee scherp knippende scharen, en lange dunne sprieten markeren jouw antieke kop. Een glad en stevig pantser beschermt jouw zachte, weke delen, zachtrose en gemarmerd, blinkend in de zon. Ach jij mooie sterke kreeft, je piept zo machteloos wanneer je sterft in kokend water, omdat ik vind dat jij dan pas zoveel beter smaakt.…

Jij kijkt of jij er ook niets aan kan doen jouw handen gekruist boven je mondige borsten vingers in elkaar gestrengeld smalle zilveren band om de ringvinger van de linkerhand De lol straalt uit jouw ogen je haren blond en zwart Op de achtergrond verzameld porselein voor een spiegelbuffet en rechts contouren van een antiek bed…

de huiveringen van 't geschubd metaal, door 't stijgend maanlicht rimpelend beschenen, waren die nacht op zee het enig teken, dat twintig eeuwen ademloos verstreken en in zijn hart antieke vrede was gedaald.…

Lectori et lectoribus salutem Ik groet u lezer in antieke stijl En breng hierbij de lezeressen heil Wat doe ik hier, u in Latijn te groeten?…

Een foto uit negentienhonderd hij komt uit een antieke doos men oma was toen nog een peuter nu is ze erg oud en heel broos. we kijken samen naar de prenten van vroeger, dat was haar tijd ze kan uren vertellen, genieten ze lijkt weer die kleine meid.…

gedicht-en-dag, de jas gehavend geschouderd, tegenspraak ligt op het leesgebeuren dat zich scharniert in ruime zinnen, het publiek buigt geërgerd en scharrelt door de zaal op zoek naar begeerte bevolken ze de flanken om schuchter de vlamboog van de waarheid te ontduiken gedegenheid is het antiek van zorg en vertrouwen, nu stoffig en schraal…

Bijbels en exotisch en Athene's antiek icoon behoeft de vijg zich geen schaamblad voor te binden; zoals het is vertoont het zich, bloot en buitengewoon.…

In mijn slaapkamer bewaar ik in een antieke lakenkast de verzameling oprecht lieve harten. Onder mijn kussen bewaar ik de droombeminden, die mij vaak met kussengevechten wakker schudden.…

De vogel zit in een antieke kooi Zijn kopje diep verstopt in zwarte veren Zit hij te dutten of te contempleren Hij is nu niet bepaald van laag allooi Helaas is hij zijn felle kleuren kwijt Verloren aan een onbestemd verlangen Zijn zang zit in een dikke keel gevangen Hij wil ontsnappen, vliegen, zijn bevrijd Wil buiten zitten…

Ad Fontes; terug nu naar de bronnen Kom buig je over een antiek geschrift Kaf en koren, bok en schaap geschift Oud terrein wordt hier opnieuw ontgonnen Tolerantiedenken, vroomheid, vrede Ontsluiting van het Nieuwe Testament Zoet is de oorlog voor wie hem niet kent Hij zong van einder, zotheid, goede zede Passio Docendi en Civilité Antibarbari…

Je schreef dat op de plavuizen waar wij de liefde bedreven - jij natuurlijk bovenop - een karaf van antiek Venetiaans kristal uit je handen gevallen was en dat je weken later nog de scherven en de splinters trof op onverwachte plekken Diezelfde avond antwoordde ik met een gedicht over bloeiende oleanders in uitbundig wit, rood…

zachtroze of gelig, brozen puimsteen is alles wat nog rest van Rome's antieke stad, maar voor wie goed luistert, het oor dicht tegen de verweerde muren aangedrukt, ja, die hoort het krachtig fluisterend, sterke, soepele Latijn, gebeeldhouwde zinnen van Cicero en diens trotse medesenatoren, weerkaatst door de muren en stijle zuilen van de…

de vermaarde rozentuin omsluit het antieke tuinpaviljoen met zijn geurige warmte en zijn zachtroze liefde... lijk een middeleeuwse versterkte burcht.…

Antwoorden ontbreken tussen muren die barsten ramen zijn geen schilderijen achter deuren die sluiten bomen hebben meer vragen dan eenzame huizen boven kelders vol boeken de goden verzoeken je brengt het verbloemde hart naar de zomer van de antieke boom bij het bloemengraf in doodse stilte deze warme lentedag in maagdelijke warmte omhelst…

We leven in een eigenaardig land Met uiterst vreemde en antieke wetten Die liefdevolle ouders het beletten Hun kind te helpen als het is gestrand Je vult een doos, een tas, een zak of mand Met boodschappen en maakt zo korte metten Met armoede en povere budgetten Het hart dient het te winnen van verstand Helaas we zitten met een Scrooge die…

op zicht ze kijken niet op geld letten nooit op wat er telt in vogelvlucht zie je de lucht tussen de bomen in het statusloze staan aan een onmogelijke laan de voorkant heeft wel stijl ramen ogen hoog en zwart de sponning stevig in de lak aan een avenue met kak de ruiten zijn wat ondoorzichtig in hun spiegeling en trillen bruin antiek…

Steunen is ook dragen vertel je me maar luistert men nu echt naar iemand die droomt dat oma sterft wanneer je er even niet langs zal komen en zat je daarom in de kruiwagen en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord spreek je tot de antieke herinnering waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren dan vloeit de schande sluipend door…

de oude kar kraakt in dezelfde voegen als haar duwer, ze smeekt om nieuw bloed, een laagje lak aan antiek, de toekomst is aan de jeugd, vers hout de zwoegende man vloekt op het weerbarstig hout dat gebarsten wielen blokkeert en zijn geleende schoenen spuwen op zijn verweerde blaren eigen vocht eerst schreeuwt hij en ploetert verder door…

Ik weet nog hoe ik daar mijn ouders bezocht, hoe ze in een antieke woning woonden met een prachtige open haard hoe ik door de straten zwalkte, bij een boekenantiquariaat naar binnen loerde, kruidenlikeur in een ouderwetse slijterij verschalkte.…

Weerkaatste materie gestolde energie druppels dartelen tussen de rimpels van hun waarschijnlijkheid Het niets van Nietzsche lost op in quark gelei maar pas op voor wormgaten in de snaren van de nietigheid Werkelijkheid is pure wiskunde geworden zonder bewijsbare punten met zwier en vrolijkheid als muziek van Bach Pas op en schuw antieke…

Bekijk mijn handen Strijk glad die kreukels Voel de ruwe huid Betast de blauwe aders Dat afgestompte duimpje Die korte vingers De afgekloven nagels Het knokige geheel Niks rank en slank Wel kort en krom Nooit glanzend gelakt Altijd mat antiek gevlekt Ben je teleurgesteld? Zijn dat pianohanden? Wees eerlijk.. ongeloof?…

Deze grond van Commewijne bewaart mijn navelstreng al meer dan een halve eeuw Droomdronken leun ik liggend tegen de tijdgeknaagde amandelboom voor de statige plantagesluis even antiek als die van Maasstroom en Rust en Werk Zachte fluitmuziek van Pak Rebo - de gamelansmid in mijn jeugd - vult de dalen der wolkenparade aan het puur blauwe…

. ---------------------------- uit: 'Antiek fluweel', 1997.…

schelpenhuis aangedaan door tribultyltin gif in aangroei werende verf och die arme waterbeestjes dubbel sex op de scheepshuid opgezouten op een zeeschuit wat doet de mens toch op aard Thyreens purper der Feniciërs Minoïers de roemruchte Kretenzers hadden eerder al purperslak vergaard de verfsoort TBT wordt nu verboden niet als eerbetoon aan antieke…

je voelde weer iets in je stromen een klein blauw water stroompje -waar overheen een antieke brug- je was toen even intens gelukkig, greep zelfs even naar het geheim, dat van het leven voordat je weer onderuit zakte in je zwarte stoel..…

Ze neemt de diepvriesmaaltijd uit een kapotte koelkast en eet de wormen van een kartonnen doos haar nertsmantel met mot, hangt over een antieke stoel die bijna bezwijkt.…

de bedaagde dag zie ik mijn oude moeder in mijn grijsheid ze heeft een glimlach met een waas van de dood op het kastje naast een vaas met gladiolen we zien dat we elkaar in de ogen kijken maar de gevoelens uit het verleden overtreffen de werkelijkheid van het heden alsof het stof van onze wonden herleeft in de hereniging van het oud in antiek…

Bewaakt in een omlijsting met goudblad antiek gevormd belicht door sterren drijft jouw passie nooit weg zoals mijn droom jou markeert met het drijven naar het licht bevestigen contouren van jouw silhouet mijn leven nu wat door jouw respons mijn poëzie illustreert.…