Alle inzendingen over auteur prijs

Ik zal hem voordoen wat ik doe: hoofd tussen mijn handen, mond aan lippen, niets ter wereld. Geen gedachte niet aan mij, geen benen om niet op te blijven. Afgesneden als van mij, hoofd dat aan mijn lippen hangt, zal ik het eigen lichaam zijn. Ik doe het voor, ik zeg hem: ik van jou, en zeg hem: zeg mij na. ----------------------------…

Ik maak schaduwen zonder einde handreikend omsluiten zij mijn grenzeloosheid ronder dan de aarde De ruimte binnenin is groter dan ik ben het overstijgt mij hemelhoog dieper dan de zee Vrijheid heeft een prijs ik betaalde de veerman nog steeds achtervolgt zijn hoongelach mijn dromen Ik neem het voor lief…

niet aan te ontkomen valt, het markeert de meridianen van het hart naar de ziel, as van het tijdswiel van de wieg naar gene zijde, belooft het ons voorgehouden paradijs, met een ongeschreven handleiding in de handpalm van een levensreis , vraag blijft, wie gaat er met je mee, naar het nu nog verborgene in onszelf, maar tegen welke prijs…

Nobele duiven vliegen voor de vrede met in hun snavel een maretak. Nobele duiven bepalen voor het heden hoe wij samenleven onder een hemeldak. Nobele duiven maken nimmer ruzie met hen die ijveren voor een bestand. Nobele duiven brengen vrede aan alle burgers van ieder land. Nobele duiven willen welkom heten in hun wereldse duiventil. Nobele…

Dat Gerard reve riepen de brouwers Jeroen toen Willem Frederik Hermans palmen overnam maar de eerste schots van de winter Leon overboord sloeg waarop de zeilen van Roy en Heleen scheurden en hoewel sinds Bern lef tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…

Een prostituee in Versaille tatoeëerde de prijs op haar taille en uit meegevoel had ze ook op haar gat de prijs voor de blinden in braille.…

Auteur: Wil Breuker, december 2007…

Tijd is iets wat vanzelf gaat. je kunt het niet stoppen of vooruit laten gaan. Tijd is iets wat kostbaar is. Je kunt niet terug in de tijd om dingen over te doen. Tijd is iets wat je niet kunt zien. Mensen hebben het te druk om van de tijd te genieten. Tijd is iets wat je niet kunt aanraken. Je moet leren dat je kunt genieten van de tijd…

Laat mij maar struinen door de velden en dwalen door het dichte bos. Waar tere anemonen stralen, wit als sterren op het mos. De beek die in zijn bedding klatert laaft me als ik dorstig ben. Voert me mee naar vreemde plekken die ik alleen uit verhalen ken. En als ik 's avonds moe gelopen liggen ga in het zachte gras, dan heeft het pad…

de dood op een haar na benaderen en daar op dat opperste moment vrede mee kunnen hebben dit is bij het bedrijven der liefde voor even een gegeven... maar ook de zindelijkheid benaderen tot op het scherpst van 'de schede'…

Via de prijs zal men proberen Je in het produkt te interesseren Je wordt in slaap gesust. Eis De juiste prijs.…

Prijs de Heer om Zijn grootheid Het is goed om Hem te prijzen En Hem hulde en eer te bewijzen Nu, vandaag, morgen en altijd. Prijs de Heer want Hij is goed Zijn liefde duurt in eeuwigheid Hij die ons van zonden bevrijdt En ons voor vallen behoedt.…

Grunbergs oeuvre, on- voorspelbaar, -geëvenaard Geenszins soep'le rol Hoekige persoon Met een juiste instelling En een grimmig zwart Het imperfecte Schuilt zeker in iedereen Mephisto Intern…

(Prikkeldraad II) Liet nauwelijks tijd onbenut Schreef prachtige zinnen in boeken, vol Vol met veel mysterie meestal wel en soms niet te doorgronden Raadsels vieren heel vaak hoogtij enigmata zijn hier niet van de lucht het summum van de werken 't toppunt van auteur…

Wat zit er tussen. Tussen iets weten. En vergeten. Tussen het lezen en het voelen... De waarheid…

Wat is er nodig om een vallende ster te ontdekken en een wens te mogen doen Wat is er nodig om zelfs de openingen in de wolken te zien De zee je de tij laat volgen Je soms verder moet lopen Geduld is er nodig Om eruit te komen zul je er altijd doorheen moeten…

Zoete nectar. Niet te weerstaan. Twee vlinders die beide dezelfde smaak wilde proeven Zo verstandig als ze waren zochten ze ieder hun eigen plekje. Verbonden in het leven. Niet echt samen. Soms heel even. Fladderend naar een net ontluikte bloem. Midden in het hart. In het hart. Niet voor even. Maar voor ..Altijd…

Ochtend mist Daarin wij lopen Een web vol parels voorbij gelopen…

Ik werd pas wijs Toen ik ging zoeken naar de prijs Dat was een hele hoop. De prijs was zo’n contrast, Daar hou je je hart bij vast.…

Gewoon bij die lieden Flink van de prijs afbieden Je kunt het altijd proberen. Want betaal je de volle prijs, Dan ben je echt niet goed wijs.…

brandbommen vallen als roofvogels uit de lucht een sissend geluid het klinkt als ruw ijzer dat over stenen schuurt het snijdt door merg en been een hoog geluid de opengesperde mond van mijn moeder haar Schreeuw een kind springt in het riviertje buigt het hoofd onder water het wacht op stilte een bamboe rietje steekt…

Prijs de Heer, want Hij is goed Zijn liefde duurt in eeuwigheid Dat allen Hem eren, wijd en zijd Voor al het goede dat Hij doet. Prijs de Heer, Hij geeft ons kracht Laten we Hem loven met een lied Voor de zekerheid die Hij ons biedt Alles heeft Hij voor ons volbracht.…

Omdat wegens de daling van de prijs Het aanbod ruim is en de handel schaars Verkopen wij als arme makelaars De woningen nog enkel paarsgewijs. Dus hebben wij (maar deze week alleen) Voor u twee huizen voor de prijs van één.…

Ik prijs zelden de bekwamen Ik prijs ze niet er zou na-ijver domweg na-ijver kunnen ontstaan Ik hecht aan het zeldzame Het unieke opdat een hart opent Een ziel spiegelt en weerkaatst. ©16-5-1991…

Hij zou de duurste hardloopschoenen kopen, Waar hij voorheen ging voor de laagste prijs. Maar er ligt wetenschappelijk bewijs: Hij zal er niet gezonder door gaan lopen. Want welke prijs de schoen heeft aan zijn poot, Een hardloper loopt zich toch altijd dood.…

(bij een literaire kennismaking met Noorse auteurs) 'voor een volk getekend door lange winters die niet onopgemerkt aan hen zijn voorbijgegaan' in de verhalen van Noorse schrijvers proef ik melancholie zwaartekracht maar ook wreedheid huivering en pijn soms iets van tederheid en dan opeens als je het niet verwacht…

1992: zeer kort verblijf in Lochem. Fietsen door de Achterhoek. Misschien wel langs de boerderij van A.L. Snijders, me toen totaal onbekend. Vorig weekend las ik in De Standaard der Letteren, wat gisterochtend zijn laatste zkv bleek te zullen zijn. 'Verdrongen verleden' was de titel. In zijn stukje een opsteltitel van 56 jaar geleden…

De titel, de naam van de auteur, de broeierige foto op de achterkant betekenen niets. Rood boek op zwart Grijs boek op bruin, hij bouwt een toren. Hoe hoger hij wordt, hoe groter zijn grijns. Jij, die om advies vroeg, luister: als de toren omvalt, wees dan als dat kind.…

een rimpelend maïsveld op een stille onbewolkte dag de zachte stilte de herinnering zakt weg uit de man zijn gezicht een masker ogen twee putten zonder glans die de gloed van het vuur niet weerkaatsen als iets wat dood is gaat leven gaat het pijn doen de waarheid wiegt als een vogelverschrikker…

ik leef bij de rivier ik slenter daags de glooiing langs onder dak van zon en wolk bruggen zijn m’n vrienden ik slaap met hun gespannen bogen hun kruizen van geklonken staal ik duld het dreunen van hun dek voel des nachts hun draden trillen mijn beste vriend is een betonnen viaduct dat voortdurend onder spanning staat het wiegen van…