Alle inzendingen over autisme OR Groet

die uit de mensheid werd geperst voordat de aardjuwelen zichtbaar werden helder vonkten ze al tussen het stervend rood waar zij weerkaatsen in afnemend vurige licht van de exploderende zon het restant van wat eens de machtige mens was geweest is nu geslagen met de zeven plagen leeg gebloed in een immens inferno zonder laatste groet…

Groet me deze morgen want ik houd lente nog even verborgen Groet me deze middag want ik lach om winter... die uit zal blijven vorst.... die niet toekomt aan regeren.…

In de pijnkamer van onthechting overgave deint en dreint alles weten om niets te weten lessen vergeten alles opnieuw van te voren kleine roofridder hard als staal adieu…

Begroeten doe ik lente het beetje meer zon Het briesje dat takken met jong groen in beweging brengt De stoel die ik van binnen naar buiten draag om het zachte pastel van bollen beter waar te nemen Het is voor mij .....geen vraag naar het zingen van die ene merel.…

Het land van kaarsen, koeien en gedoe, Heb ik maar even achter mij gelaten, Men zal nog wel een tijd erover praten, Maar ik doe er vandaag het zwijgen toe. Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

niemand om me heen Die om me geeft, Bezoek vandaag voor het eerst Het hondenparadijs - Zie je voor het eerst, En meteen is er een click Je legt je kop vol vertrouwen Tegen de dij van mijn rechterbeen En op slag ben ik verkocht - Je bent vast een hond Met een rugzakje, anders Zat je hier niet - Maar wat je euvel ook is, Autisme…

ik hoop een manier te vinden als ik groter en sterker word om te zeggen wat ik denk en denken kan wat ik voel ik kan het beter doen als jij denkt dat ik het kan maar vergeet niet het mij weer te laten zien ik doe mijn best hoef niet gerepareerd help me en leer me accepteer me en koester mij…

zoveel kiezen moeten het maakt mij boos zoals het mij aanraken mij ook vreselijk kan zijn zeg dus wat u zegt eenvoudig en duidelijk ik begrijp alleen precies wat ik hoor als ik de juiste woorden niet vinden kan om jou te antwoorden kijk dan wat ik doe al die woorden staan mij in de weg ik leer het beste door steeds weer…

ik zie de dingen niet hetzelfde als jij wat ik een bos zie zie jij een boom als ik de wind hoor lucht krachtig waaiend hoor jij een briesje dat zacht voorbij trekt anders dan de jouwe is mijn geur en smaak zoals ook het licht mij donker kan zijn…

het is moeilijk ja als ik wil spelen om stil te zitten zonder te bewegen als ik opgewonden raak houd ik mijzelf bezig met springen en draaien ook al word ik duizelig overal spelen zij mijn handen en vingers het is wat ik nodig heb om schuil te vinden aan het einde van de dag als ik moe ben zal ik net als jij gewoon de ogen sluiten…

alles altijd hetzelfde mijn eten en speelgoed is voor mij niet saai ik vind het leuk zoals op tenen draaiend steeds het ritme ook rond en rondgaand mij tot kalmte brengt luister ik geluiden die ik niet horen wil dan met beide handen bedek ik mijn oren als wij praten moeten wees dan niet verrast als ik jou niet kijk zoals jij…

meestal dan toch ben ik gelukkig lach ik naar iedereen die ik vinden kan als ik pijn heb of verdrietig soms ben zal jij het misschien gewoon niet horen als ik niet begrijp huil ik gemakkelijk al kan ik niet vertellen dat ik weet waarom als jij spreekt niet zeker weet ook wat je zeggen wil dan lijk ik doof…

ik hou mezelf stil als een muis rust doet mij goed in het grote huis dat toch de wereld voor mij steeds is mij hindert het leven in een grote menigte bij het winkelen ook als het geluid daarvan als nooit stoppend altijd overal stormt al zou ik het willen ik weet gewoon niet hoe haar te stoppen ook begrijp ik niet waar wat mij verschrikt…

En nee, autisme dekt de lading ook niet of dacht je soms van wel? Denk je me daarmee soms te kunnen vangen? Get real, graftak! Of denk je soms dat er door mij geen krokussen meer bloeien? Terwijl ik nota bene de ambassadeur van sneeuwklokjes ben! Ook al ben ik een slak, ik ben wel een betrouwbare slak met het hart op de juiste plek.…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

Zo moeilijk Te vertellen wat je denkt Wat je voelt Anderen te laten weten Wie je écht bent Wat er in jou omgaat Is als zoeken Naar de woorden In een leeg boek Maar Je houding Hoe je kijkt en je gedrag Vertellen duizend dingen Zo heeft dat lege boek Toch zijn eigen verhaal…

Ik ben anders dan anderen, ik tover bloemen op sombere gelaten, ik maak mensen kwaad omdat ik te dichtbij kom met mijn waarnemingen en orale uitingen. Soms zou ik ook wel voor altijd willen zwijgen, zoals de massa, maar dat is mij te gemakkelijk, te braaf en te laf. Een dichter is geen dichter als hij zwijgt als een sfinx, als het graf, nee,…

onverwachte dingen als de dood Toch komt het eens op je pad bij jezelf of bij een ander Het zet je aan het denken keer op keer, Wat wil ik in mijn leven gaan bereiken als nuchtere Nederlander Een baan, relatie, kinderen en nog veel meer Maar wat als dat niet zo vanzelfsprekend is Het lijkt zo simpel, maar bekijk het eens vanuit een ander, Autisme…

Anders De wereld zonder overzicht Een gebrek aan logica Onduidelijkheid heerst Vreemden babbelen Vrienden lachen Geliefde delen Normaal Anders Chaos in waarnemen Verwarring in voelen Vermoeiend om te zijn Mensen doen De natuur is De wereld draait Normaal Anders Voor altijd Diep van binnen Anders…

hoeveel ik van je hou je schouder leen voor steun hoe graag ik schrijf voor jou hoe veel ik op je leun als wij er niet meer zijn -laat dat nog even duren- zal ik je dan in hemelsblauw mijn groeten blijven sturen?…

Ik stuur je daarom nu een groet en wil je dankbaar zeggen dat ik je mooi vind, onbekend, ik kan 't niet uit gaan leggen....…

paarsberookt mijn lucht zijn afgeschenen podium de sliert die gedag als verwelkende boterbloemen zegt aan de nachtegalen ruiselaars van leeglekkend wilgenhout aan de haren van moeder aarde waar vissen zweven en wolken heiligschennis zijn aan de uitgeschoten mensenknollen, hen laat hij hun betraliede winterkoppen houden, hen laat hij…

wat down in de vroege morgen maakte jouw glimlach me weer lichtvoetig in een vluchtig elkaar passeren jij naar je werk ik aan de wandel jouw morgengroet klonk als een belofte ineens fluisterde er een zonnige glans aan mijn horizon…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord.…

Dus voor ik spijt krijg van iets dergelijks is mijn vaste tred naar die van jou, groet ik je, ga ik slapen, zonder dat ik zeggen zou: ik ga nooit heen zonder te groeten, maar mocht ik verzaken of anderszins, fluit me dan terug omdat ik nooit mag gaan, zonder te groeten!…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Van hoogmoedigheid tot autisme lijken buitenstaanders te beweren. Doch het leven kan een mens onthechten en hartgrondig bezeren. Zo'n mens moet zijn evenwicht zien te hervinden in de krachtbron die wijzer wordt als alle pijn slijt. Om dan de weg naar buiten te vinden als het hart zich van alle beklemmingen heeft bevrijd.…