Alle inzendingen over band

Zoekend naar de Scheppershanden die zo groot, genieus en sterk en voelen Zijn nauwe, dichte banden al is Hij onzichtbaar aan ’t werk! Dankend voor de zomerweelde, de zonnedagen voor de zachte regen als groeikracht om roze bloesems als vruchten te dragen doorheen het blauwe van de zomernacht!…

hebberigheid van geluk, of wordt op een andere manier beschreven, uit het brein van de hemel van Brusselslof composities uit een evoluerende letterbak verzameling van stof waaruit we zijn gemaakt elke korrel zand herbergt een eigen verliefd verhaal in de beeldspraak van ieders hand herontdekking uit het krijt schept het een bijzondere band…

Een hechte vriendschap heeft geen ander streven, dan verdieping van beider geest, een hoger doel van het leven waarin het goed vertoeven is, een band, die verder reikt dan de openbaring wat eerder is geweest, wordt empirisch spiritueel zonder enige conventies, met als enig doel de lichtheid op te nemen, te laten rijpen.…

Nu wacht ik op hen, het wakker wordend leven, dat slaapdronken, maar toch vroeg uit de veren, mijn dagdromen doet vervagen met hun morgenkus, mijn kinderen, mijn continue band, mijn terminus.…

Geschoren schapen warmen zich in de zon schaduw onder de schuine bomen een badkuip gekanteld tot trog de dijksloot een lint roodalg afgebladderde borden op de grens water en land het kabbelen knabbelt aan het talud langs het kruinpad kraagt gras ik wandel langs het wijde water hier gieren geen banden soms op zuidwester dagen de…

in het wegdek klinkt je stem, hoor je grommen als de banden brommen gierend lachen in de bochten, als we wachten voor het rode licht druk ik snel een kus op je gezicht in mijn blik vooruit zie ik overal je ogen je lichaam nodigt uit een hand die wuift je felle blonde haar gouden krullen zullen altijd je aanwezigheid onthullen een…

De band, die ’t harte bindt Der moeder aan het kind, Gebaard met wee en smarte, Aan hare borst met melk gevoed, Zo lang gedragen onder ’t harte, Verbindt het bloed.…

elkaars dromen vertaalt Voelt wat de ander nodig heeft Een blik, gebaar, een arm om je heen van elkaar weet je het meteen Elkaar steunen als het even niet gaat iets dat als vanzelf ontstaat Dat als je dreigt te verdwalen de ander je komt halen Je de les leest maar daarbij nooit respect vergeet Een verrijking van je leven een diepe band…

We leggen rijgedrag aan banden. De rijschool bezigt deze leus: 'Kom, peuter handsfree in uw neus!' - En hoe u dit realiseert wordt door een knappe vrouw geleerd. We hebben om u klaar te stomen een peuterleidster aangenomen. Als u zich inschrijft, zijn we blij. U staat zo netjes in de rij.…

Banden van de dood hadden mij omvangen, angsten uit het dodenrijk grepen mij aan. Mijn moeder wilde mij niet bewaren, het was met mijn leven gedaan. Uw handen o Here hadden mij gemaakt en toebereid, maar nu, nu is moeder mij kwijt. Oh God Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de moederschoot geweven.…

Je pakt m'n hand en zegt, wat ben je kóud, 'k warm je handen wel... en ál die tijd dat we bij je zijn, zitten we hand in hand, niet omdat ze zolang kóud zijn... we houden de band, tot we weer weggaan, je aandacht verslapt.... tot volgende week?!…

Hij kijkt me aan maar ziet me niet, ik pak zijn oude hand en streel hem maar hij kijkt verbaasd, hij heeft met mij geen band. De man, die ooit zo schrander was, ik zal er nooit aan wennen, dat, elke dag wanneer ik kom, hij mij niet zal herkennen...…

'k Zie ook weer mijn moeder zitten sokken stoppen, of een breiwerk in haar hand 'k heb haar nooit eens "niks" zien doen had met haar een speciale band. 'k Zal die tijd niet licht vergeten of ik terug wil weet ik niet heb veel geluk gekend in het leven maar vergeet daarbij niet het verdriet.…

Een rots was je, in de branding niet te breken, mijn kinderlijke vertrouwen lag veilig in jouw hand, die, hoewel krachteloos onder de ziekenhuisdeken, mij stevig vast bleef houden in de vaderlijke band.…

schepen van geluk Zinken tot de bodem van de hel De eeuwig durende droom is stuk En vormt zonder partner een eenzaam stel Het heilige vuur laait weer op Maar laat zich door de tranen doven De liefde was een strop Om zo je hart te kunnen roven De duivels nemen de overhand En verslaan de goden van het plezier Ze vormen een onzichtbare band…

Ik wandel met hem aan mijn hand, we hebben een innige band. “Papa slaapt overdag” zegt hij plots, “en in de nacht praat hij tegen mij” verteld hij trots. Ik kijk hem verbijsterd aan, me afvragend, heb ik dit goed verstaan. “Dan kan ik hem ook zien” vervolgt hij blij “moet wel goed kijken hoor” dat zeggend kruipt hij dichterbij.…

de jaguar kauwt kilometers een koets van licht kreukvrij staal op het derde rijvak keurig binnen de stipellijnen het profiel van zijn banden de oliestand, het onderstel, de dimlampjes van het boordpaneel gisteren nog gekeurd geen knip in mijn kaart dan pink ik en wijk uit naar het klaverblad hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale…

De ogen geloken; de banden verbroken… aan ’t leven ontrukt getild van de aarde, als iets van geen waarde de dood ingedrukt. Doch voorwaarts gedreven op ’t ritme van ’t leven bezield door de stof.…

een weg met een haakse bocht uiteraard de haakweg ga rechtsaf sla de eerste afslag links - het bonnenpad - over neem wel de tweede de bonnenweg loop naar de hoeve met de bomen er wacht u een zesjarige dame die door twee glaasjes kijkt zij vraagt komt u voor leen zegt u ja dan zegt zij neem niet het eerste paadje van het zand naar de banden…

lang maar gedreven door de leuze “arbeit macht frei” zeiden zijn ouders gesteund door de plaatselijke arts meer werken dat moet je doen ze dreven hem verder daar waar mensen die vermoeid en verslagen door politiek steeds voorgelogen met stille angst op hun einde zaten te wachten in een wanhopige wraak staken ze de banden…

dreamswiet treurjen ûnrêst yn beevjende drôvens bannen ferbrutsen yn hertstochtme fan ûnwil yn mingeling fan wédom en seine seach ik dyn takomst skûmbekjend lâns komme Oersetting/Vertaling : gebroken jouw kleuren die op sterven liggen in dromen van teerheid o,dat gewetenloze licht in droomzoet treuren onrust in bevende droefenis banden…

Mensen zijn lelijk, met hun lijf mismaakt Door 't zwoegen, 't droevig kleed en de eeuw'ge ziekten; Hun geest is laf, of zij voor 't leven schrikten, 't Ondoofbare, dat rond uw schijn-zijn waakt, Verkracht smartvlees, dat nooit de banden braakt Waarin u wevers van de dood verstrikten Uit duistre nacht!…

Gebroken was hierdoor het ijs: het schiep meteen een band. Hij zei: 'Ik wil met jou op reis' en vroeg 'r om d'r hand. Hun huw'lijksvlucht ging naar Japan. Ze zaten naast elkaar. Ze was gelukkig met d'r man. Hij was het ook met haar. De twee genoten levenslang na beider trouwbelofte. Hoog boven Rusland klonk er 'Pang!'…

Geen zorgen geen lusten geen lasten of behoefte om te betasten Vergif in kleur en naamrijk varia het geestdodend gif anti-depressivia Populair zijn Prozac en Remmeron schooltje gepekelde haringen in beton Gelijk snoekbaars glazen ogen verdoofd word de maatschappij van geest beroofd Iedereen in lijn op een lopende band ongelijken…

De oude boom ..hij telt zijn vruchten grijs zijn wijsheid, diepgroen het rijpe band. Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren. Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet nazomers sterven, herfstbladeren dansen ballet.…

slot van staal dat herinneringen beschut tegen beroven ze zijn als mijn opgebouwd geheugen iedere ruimte gevuld met ontweesde dracht ongeacht de kleine waarheid of grote leugen veel is naar een gistend onbewuste gebracht de toren draagt een kroon van ronde randen laag op laag uitgedijd tot een hemels dak bovenop ligt de verstilde tijd aan banden…

Het beeld daarvan in mij is verinwendiging, grenzeloos band van beeld en denkwerk: dioraam. De naam een ding ook, daarvan de onaanraakbaarheid, tot van de naam het beeld met beeld en beeld verbindt, en taal het al in strengen vangt van labyrinth.…

Nu zetten onder mij hardrubber banden remmend in de steenweg hun tanden en tolt een wijzer mij wat franken kwijt; dan ik al weer verder en ik drijf pijlsnel in een hobokoncert langs witte meren fluitekruid met eilanden van eeuwenoude stammen.…

Banden die dieper gaan, dan zand onder hun voeten. Op de wurft, verhalen, oud als de branding. “Hier, waar de vuurbaek waakt begon et.” Generaties die hard werkten. Hun blik vaak gericht op de zee, waar familie soms bleef. Verhalen over voorvaderen die de zee trotseerden voor het avondmaal.…

Waar elke vluchtweg wordt ontnomen, zet ik de stomende auto aan de kant; naast ons zie ik nog een rookpluim komen, zoveel ellende, …dat schept een band. Eindelijk het bordje - strand - van een parkeerplaats kunnen we alleen maar dromen, wij vinden nog geen plekje voor een krant.…