Alle inzendingen over bank

vette kippenvleugels en een schaal prei in maïzenasaus en aardappelen werden gezet opa zei dat ik de juslepel dieper door het vet moest halen het donkere is het lekkerste mijn sokken speelden met de barokke houten poten van de tafel volgden de bogen en punten als opa na de fles blanke vla zei dat hij even ging liggen en oma daarna op de bank…

de tuin van toen zie ik, waterton, mijn dikke buik en steeds weer mijn opgeruimde gezicht zelfs net na het bevallen, mijn kindje vol smeer liggend op buik nog aan streng, ze drinken mijn melk, veel liefde zie ik, een lachen, een samen zitten met boekjes, op bank die ik nog heb, en de plastieke teil waarin ik hen baadde nog steeds, wil…

Ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken ik vind vrouwen mooi en aantrekkelijk en sterk ik vond dat ik daarom niet mocht spotten met ze ik kreeg van oorsprong de heren van de Here ik val op mannen maar vrouwen bevallen me ik heb de bevalling meegemaakt van mijn dochter ik ben wel homo maar ik heb ook gewoon zaad ik heb het gedoneerd…

Brussel, waar je nog een glas kan drinken om dan later de weg niet meer te vinden waar je op houten banken nog kunt slapen om dan s ’morgensvroeg wazig te ontwaken. Brussel, de hoofdstad van ons kleine land waar de politiek regeert met slappe hand over ongekende kamikaze zaken waar geen enkel mens nog wijs kan uit geraken.…

Vergrijzing geen probleem meer financieel gezien dan nu de mens nog, de ouderen emotioneel gezien dan!…

Wist ik al niet meer Mooie post op deurmat Met schoonzus naar weggeefwinkeltje, thuiskomen met leren hoed waarop bloem zowel van voren als achterop te dragen Even alleen om af te wassen Komt dochter, tijd om te praten over cliënten, superieuren, haar man en kind Dan zoon en vriendin aan deur, een zitten op de bank, een file was er.…

De zon schijnt blij door het raam En haar straal streelt heel zachtjes de bank Verwarmen, verlichten van binnen Gevoel van berusting en dank Gevoel van intens dat beleven Waarvan ik ontzettend veel hou: Eén zonnestraal, toch zo gewoon, maar Heel eventjes denk ik aan jou Een vogel vliegt hoog in de lucht En draait boven het bos even rond…

Terwijl buiten de nacht wordt bewaakt door de heldere maan slijten wij uren vol romantiek in elkaar's armen op de bank tot we 's ochtends om half negen een keer slapen gaan... En dan lig ik daar de eerste "nacht" naast een vrouw die ik tot vandaag niet hebt gekend waar ik op slag verliefd op werd ze ligt naast me en wacht...…

[Romeinen 8:35 en 38-39] Noch ‘t brullen der ontmensede tyrannen, Noch zwoege dorst, noch snaken naar het brood, Noch lichte vlam, noch zwaard van bloede rood, Noch scherpe bank, noch ketenen gespannen, Noch goedverlies, noch knevelen of bannen, Noch hoge macht, noch diepe waternood Noch tijdsbeloop in leven of in dood Noch wan-geloof…

slapen ben net zo lekker bezig hoewel ik zit te gapen ik heb moeite met de dagelijkse klussen ik doe ze liever niet ‘k ga er eigenlijk ’t liefst vantussen ach, waar heb ik geen problemen mee ik heb moeite met het leven maar wat ik nog wil zeggen heb je nog heel even ik heb geen probleem met het lezen van een boek gewoon lekker op de bank…

Steeds als Henk weer ging verbouwen en met stenen liep te sjouwen voor een muurtje dat hij maken zou dan was hij de sigaar want zijn vrouw die er op toe zag en als sfinx er op de bank lag klaagde meters steen en been en gaf hem zinloos commentaar Zeg Henk, je moet het zelf weten maar je bent een steen vergeten en dus zeg ik het maar even…

onverklaarbaarder wereld dat iemand zei: gij hollanders, ge zijt allemaal hetzelfde terwijl ik toch had betaald en een franse bril op had en een duitse gedichtenbundel op zak en thuis op mijn tafel Anne Sexton's onovertrefbare gedicht 'wanting to die' en luister hoe ik de stoppen vernieuwde en het licht opeens weer brandde en zij op de bank…

Ze waren een voorbeeldig stel Geen kreukje te bespeuren Ze wisten precies hoe het hoort Nee, niets kon hen gebeuren Des zondags altijd naar de kerk Vooraan de eerste banken Hij nette broek, zij stijve rok Geen vlekje of wanklanken Het huis was altijd spik en span Daar at men van de vloeren Er kwam ook alleen chic bezoek Nee…

trek iemand een driedelig kostuum aan hang een stropdas om z’n nek stop hem een sigaar in z’n snufferd en zet hem op een directiestoel bij een bank en hij zet de wereld naar z’n hand als dank trek iemand met veel talent voetbalschoenen aan geef hem mediatraining en zet een prijs op z’n hoofd en al het onmogelijke wordt mogelijk beloofd…

Rank na rank timmer ik wellicht een boomhuis een met een bed en ook met een mooie bank, rust ik daar tot het komen van de avondzon al laat lees en bekijk foto’s, neurie erbij op een mooie maat. Het zijn slechts die kleine vingerafdrukken van verdriet zichtbaar op diverse zaken maar je hoort ze bijna niet.…

den zoomer trots uw blooten bast Waar twintig liter Heineken in past Spuwt geel en groenen fluimen op den vloer En scheldt de spelersvrouwen uit voor hoer Verheugt u in wat Jahweh heeft verbooden En maakt den Amsterdammers uit voor jooden En heeft uw voetbalploeg weer geen succes Dan zwaait u gans vervaerlijk met uw mes U sloopt wat banken…

Dat deze nauwelijks waarneembare momenten ook essentieel zijn kan ik niet onder stoelen of banken steken Denk ook aan het kronkelend water, de energie die door de aderen stroomt of het nest van een charmante zwaluw net zoals eender welke aanwezigheid hier op aarde.…

Eenmaal binnen liep ik zomaar wat, in een bank zat iemand die bad Ineens hoorde ik hemelse klanken, zocht en stuitte tegen een video ging zitten, 't was bekends maar...…

Dat ze zo krachtig zo gedreven is, kan ik niet onder stoelen of banken steken daar ze ook het subtiel spel van kleur en vorm speelt die een voor een tevoorschijn zullen komen en blijven leven gedurende een tijd van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.…

Nee, ik wil hier niet weg De meubels zijn voor hun niks waard De oude eiken kasten die nooit kapot gaan En de muren die mijn gesprekken en mijn gebreken kennen Ik ruik in mijn huis de meubels De sigaretten van mijn man Die nooit meer terug zal komen Maar ik hoor de bank kraken Waar mensen op zaten die bij mij op bezoek kwamen De piano…

een weerbeeld dat in tijden van cholera, oorlog en woningnoodopvangklimaatcrisis de gemiddelde nederlandertaler door de bank genomen niet bepaald tot de verbeelding spreekt... normaal voor de tijd van het jaar…

Hebt u alles ingevuld het Ibannummer van uw bank, de rekening courant, waarmee u dagelijks en 's nachts op elke hotspot die u spot niets over 't hoofd ziende, nonstop met een qr-code hopshopt Naam en toenaam en geboortedatum van uzelf alsmede van uw ouders - tenzij reeds aan gene zij En een waarheidsgetrouwe kopie conform origineel…

De geel-oranje bloemenzee in jouw tuin Je opknapbeurt boven, de gordijnloze badkamer Je schouders die aandacht krijgen na zoveel gedaan Ons praten op de bank over een knuffel piemel Hoe pluche kinderonschuld omhult We uitkijken op vlinders tussen de vlinderstruiken, de vijver die rimpelt door roze visjes, een kikker zien zitten op…

Dat verschillende lagen helder en kleur een enorme aantrekkingskracht uitoefenen op mij, kan ik niet onder stoelen of banken steken waarbij ook haar uitzonderlijk licht en warmte worden opgeslagen in het hart van waaruit verlangens voortvloeien.…

Je hebt ze die niet vatbaar zijn voor wakken. Hoe dun het ijs ook is, ze blijven glijden. Daar gaan ze; arrogant en onbescheiden. Om ginder nog wat lekkers mee te pakken. Ze weten dat ze met hun vette lijven Toch altijd wel weer boven komen drijven…

Straks krijgen we zelfs negatieve rente en nóg een ramp: inflatie is te laag en daarom is voor mij de grote vraag: Waarheen met al mijn zuurverdiende centen? Dat is een typisch vraagje van de rijken Die stinkerds hebben altijd wat te zeiken…

Je speelt en ravot met je ‘grote zus’ en daarna liggen jullie heel knus moe uit te rusten op een kussen op de bank. Vaak klim je op mijn schoot en krauw je dan van genot met je poot. Als je dan zo lekker ligt te spinnen word ik helemaal warm en blij van binnen.…

Samen een afspraak voor een hypotheek bij de bank Na één blik op ons, zagen wij de rug van de medewerker als dank. In de flat wordt een vuilniszak naar je toe gegooid Of weer een wijsneus die zegt dat je je leven vergooit. Altijd worden voorgesteld als goede vriendinnen Zodat de buurt niet weet dat wij elkaar beminnen.…

heeft de tovenares geketend als een illustere, kleurrijke bol vol glitters gesluierd rouwt ze, de mens blaast de hoorn en bedwingt zo als een spiegel haar toorn in een vreemde symbiose verkeren we tussen opvoeding, jachtige honden en speelgoed op de vensterbank zo observeer ik het alledaagse leven achter glas en geraniums, vanaf een bank…

Een lege bank, een vieze ruit. Ik heb een zitplaats, tweede klas. Mensen kijken stom in kranten. De trein gaat, ik rijd achteruit. Soms wordt er een woord gesproken, meestal zwijgen mensen, stil. Nauwelijks wordt er gelachen. 't Is er altijd even kil. Iemand rommelt in zijn tas. Misbruik wordt gestraft, Alkmaar Noord.…