Alle inzendingen over barrière

mijn geslotenheid ligt niet in sleutelgaten en dikke muren doorzie de barrière je hoeft slechts te openen…

Als vogels in een volière twitteren wij erop los voorbij de ruimtelijke barrière in een vrolijke chaos.…

Moeilijk, want hij wist, eerlijk zijn was zijn grootste barrière.…

Op zoek naar een carrière liep ik tegen een barrière men vond mij te oud 'k dacht dát laat mij koud bleef toen zitten op m'n derrière.…

het grote raadsel dat de wereld in zijn ban brengt waar of niet kitsch of niet maar verdomd je ontkomt niet aan de boodschap van het welbehagen al is het maar een seconde voordat de twijfel weer overneemt de angst voor kwetsbaarheid door het verlies van de veilige barrière van het ongeloof…

Een 70 km weg op Koninginnedag Op de oprit een geel kenteken Neo modern huis in kort gemaaid groen 4 schapen gaan door de barrière Een man frantic er achteraan Een kort moment Zo weer voorbij…

Dan moet ik eerst een barrière slechten, En tegen niet te lezen letters vechten, Waarschijnlijk ter voorkoming van bedrog. Die zeven dronken letters op een rij…. Hoe kom ik die in vredesnaam voorbij….…

hoe mondiaal is het verlangen als éénvoud ten tonele verschijnt en beproevingen uit hun gebeurtenissen worden bevrijd Het empirisch weten waar schijn de werkelijkheid passeert zijn slechts ongenode gasten die ons op valse gedachten trakteert Doch het preken in een taal die grenzen overschrijdt is ook mijn barrière die zorgt dat ik als…

Als afstand geen barrière is. Geen afstand tussen jouw en mij Dan weet ik dat ondanks alles Dat je liefde er zit, in mij.…

(Berlijn, Beijing en Westoever-Barrière*) Evenwijdig toen aan die Muur reed ik in een taxi allang was die reeds gevallen in mijn gedachten niet Grote blokken bekleed beton zowel gekliederd als oprecht poëtisch beschreven met de mooiste woorden Nieuwe opgetrokken muren scheiden de verhalen kotsen op pure poëzie die zich niet opnieuw…

heb de koralen weer gezien nee geen groot barrière rif maar dichterbij ze kleurden leven maar al stromend kwam ook voor hen het dodende beschavingstij zag restanten van de oude steden schepen die hun aards bestaan al eeuwen onder water leden moest omhoog zag zonlicht breken in de kleuren van de regenboog en wist dit is mijn…

Ik schrijf je naam in schemer en kus de inkt, vaarwel schrei lachend tussen laken verhang de plafonnière Afscheid glanst barrière twinkelt atollen aan`t verleden schuift gordijnen over fel ik schrijf je naam in schemer Donkere glazen onaangedaan hoe lang we ook vermeden dat laat zich niet ontkennen Dat laat alleen maar weten het duister…

is vergeleken, anders dan met talenten blootgelegd, kwam de schoonheid met recht tot leven, daar werd de onechtheid uit geboren, waarin de onschuld niet ten onder ging en waar ik me onder verschuil, verruil de paraplu van de verbeelding met minder pijn en minder kwetsbaar dan tevoren, verkeek me over de jaren terug, om de brug met barrière…

Ik bekijk elke barrière tot in z’n voeg, ik lees het verband van ongelijkheid die de naamplaat van mensen droeg, waarmee zijn duistere affiches van afscheiding aangelegd, of door de tijdserosie van het voortschrijdend recht, uiteindelijk zal worden geslecht?…

al in de vierde minuut viel dé goal het was Rafaël waar het gevaar in school nog maar aan het begin van zijn carrière slecht hij voor AJAX al menig barrière met het mooiste doelpunt van het seizoen legde hij vandaag de basis: AJAX KAMPIOEN een voorzet van de lijn naar het doel een snoekduik, hakkie omhoog, wat 'n gevoel de bal schoof…

Grijs groeit de lucht en vloeit zich aaneen met de grijze golven van de zee aaneen tot aan de zichtbaar wolkende horizon door wind bedolven krijsen meeuwen daar in buitelende vlucht kolkend en brekend omwoelt de branding en beukt de barrière van de verzanding veilig brengt de kust voor het volk een teken na de grote misère het…

om de barrière te doorbreken tussen moedig en laf. nu de scherven zijn opgeruimd en mijn bloeden opgehouden. houd ik nog meer van haar want ze wilde mij vertrouwen.…

Je kijkt naar me Je ogen vragen De vraag haalt nooit je mond Je staart langs me heen Je ogen ver weg Over de barrière van je lichaam heen Je houding star Je ogen lachen Ondanks de banden om je armen Je drinkt uit een rietje Je ogen dankbaar Je handicap negerend Je zwelgt in aandacht Je ogen schitteren Je kleine wereld groter…

Gestapelde dromen ontwaken Mijn leven gaat weer beginnen Gedachtegoed vol van verlangen Om jou te koesteren te minnen Emoties kleuren in teerblauw Breken door elke barrière heen Steeds meer en meer voel ik jou Mijn lach smelt voor jou alleen Harten versmolten in tederheid Toen het lot… ons samenbracht Jij mijn ziel volpompte met liefde…

ode aan de vreugde in friezen drijven vrouwen langs de wand negende van Beethoven komt tot stand Secession waarin men zich verheugde Hij laat er zijn gouden kus versieren Welk schoon aftast langs de Belverdere waar ooit hypocrisie wist te tieren hoeren ontpoppen uit hun derrière tonen er weldadig hun borstspieren feministen staan op de barrière…

Er is geen barrière, want de taal der liefde blijkt weer internationaal. Ze juicht, daar zij gemeenschap hebben kan des draadloos vlezes met die lieve man.…

strak vastbind Mijn verbeelding sleurt ons mee ik weet zelf niet waarheen Ze trekt banen in het ijle Jagend op dat ene die enkele klank die alles verklaart De vraag dient zich aan Keuze uit een rij loten Ik trek er maar aan een Ik zeg wat van je haren en plots hemel je op Compact als een atoom krijs je nu rond mijn ruimte Door die barrière…

tussen donkere haren schemert vrolijkheid uit ogen een staalblauw kijken ondoorgrondelijk diep als barrière eenzaamheid blikt zonder erbarmen tot in mijn ziel niet wetend dat ook de mijne slagbomen van mijn ego zijn zachtmoedigheid straalt van je huid en zorgeloos kijken lachend rode lippen omrand door ’t wit van sneeuw in ‘t diepste van…

Ik wandel door de bossen ruik de geur van vrijheid ik mis niets, ik ben gelukkig Ik loop langs een tuin zo mooi als een paradijs ik mis iets…dit paradijs Ik zie mensen naar me kijken lach hen vriendelijk toe tranen stromen over hun gezicht Ik blijf staan voor het hek de barrière tussen hen en mij ik wil bij hen horen Ik voel een…

slik Sorry dat ik niet fit in Met plezier leest men deze zin In het leven In de taal Gegeven Zoals een verhaal Gelukkig zijn brengt weinig woorden Weinig problemen Weinig zonde Lees eens wat langer geleden In de verleden tijd Veel lezers weinig wonden Zijn volwassener geworden Maar de dichter nooit niet rijp Wil je door die barrière…

En als de steen niet wijken wil Breekt hier dadelijk mijn verzet Open in een stroom die zich Over elke barrière In geur, woord en gebaar Naar jouw natte lippen tilt En dan … Stil me maar ……

Als de steen niet wijken wil breekt hier dadelijk mijn verzet open in een stroom die zich over elke barrière in geur, woord en gebaar naar jouw natte lippen tilt en dan … stil me maar…

Wij willen voeling, want Laten wij toch eerlijk zijn: Weliswaar door een barrière Enigszins ver van elkaar, begrijpen Wij elkander; kennen de ge- neugten, maar ook het gevaar. Deze vaak kolkende stroom, rijksweg Voor vele schepen. Op weg naar en ván Onze zeehaven Rotterdam Ronkende motoren.…

krolse Franse zangers En zuigt z'n boest na stopsporing vol gas Een sotsji knalt in glorievol ornaat Het tombolagebeuren van opzij Zamboni's trompetteren averij Dan slaat de trom Bourgonje uit de maat Akwasi moppert kwaad rond in z'n kamer Bakt zoetehemelpoezen om te bidden Maar slaat een varken met een tang doormidden Dwars door de barrière…

Een in nevelen gehulde berg onscherp in de verte achter een stad en omliggende dorpen als een onregelmatige streep stenen na een drooggevallen estuarium en een drukke rotonde als uitzicht voor Een stel openstaande deuren naast een zwaarbeladen kast met een immer melodieuze radiozender tegenover een belegen bank waarnaast een slaapkamer…