318 resultaten.
Bedááángt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 95 De Paus wordt weer bedolven onder bloemen
Die krijgt hij elk jaar gratis uit ons land
Da's op z'n minst 'n tikkeltje genant
Zolang hij zelf z'n zaakjes blijft verbloemen
In Rome wordt de massa vroom gesticht
Hier dooft de laatste katholiek het licht.…
DE STEM VAN DE ZEE
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 316 De stem van de zee
golf over golf over golf
bedolven onder iedere golf
het geluid waait weg
het is het schrapen van het zand
langs de randen van het strand
deze raakt kant noch wal
in de onmetelijke zee
deed hij even mee
een meeuw klapwiekt weg…
Nieuws
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 Ik heb de indruk dat alles fout loopt
Niks meer in de hand
Het is niet meer hetzelfde
Wat is nou nog een krant
Alles is internet van alle kanten
Er is van alles mis
Wie het weet mag het zeggen
Van de kras naar de kris
Ik ben zo lang bedolven
Elk nieuws lijkt een feit
Ik weet niet van alle kanten
Ik weet niet meer van gelijk…
In gedachten.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 555 met de schoenen in
haar hand loopt ze in gedachten
verzonken over ‘t smalle, koude strand
voeten in ’t nat, gezicht gericht
op de brandingsgolven, die keer
op keer het zand bedolven
met daarin de voetstappen en
haar gedachten welke rap verdwenen
in ’t natte zand…
lente
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 ook al klinken woorden
nergens naar, dit
ochtendlicht blijft onderhuids
gedragen, meerstemmig
en zacht herinnerbaar
pastelgeuren,
met ons verbonden
in een zee aan golven
met vredig water
gelijkgericht, onder
prille kleuren bedolven
als magnetische polen
zo innig blij
eindelijk, de zon is
de evenaar voorbij…
Lampion
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 62 Je weet
net als ik
dat het rijmt
op de zee
het lied
van de einde
loze dei
ning van de golven
en als de zon
straks wordt bedolven
dan licht één
een lampion
van duizend
kleurig vermiljoen
maar niemand weet
wat al die tinten
met een ziel
kunnen gaan doen…
En de aarde beefde...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 454 En de aarde beefde
onder
al dat leefde
zo snel
dagelijks leven
veranderd in een hel
niet wetend
wat hen overkwam
daar
in het exotische Bam
dat verre land
door droefheid overmand
bedolven
onder tonnen steen
niet horend
het kermende geween
van hun geliefden
zoekend
wanhopig weinig resultaat
boekend…
men neme een schep
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 981 opnieuw onder zand bedolven
het hoofd vrij, een mens
moet lucht, horen en zien
de oudste maant de jongste
tot voorzichtigheid
als hij zichzelf onderschept
vader troost en zegt
dat hijzelf ook onhandig is
en aan de welwillendheid
der goden is toevertrouwd
waarop de oudste lacht
de vader hulpeloos achterlaat…
Archeoloog
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.726 Hij is niet gelukkig nu langzaam
na jaren voorbereiding zijn handen
de bedolven stad bevrijden.
Kranten en vakbladen
zullen over zijn vondsten juichen -
maar hij is niet gelukkig.…
wist zijn laatste avondmaal
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 434 hij keek ze aan
en wist zijn
laatste avondmaal
één zou er gaan
voordat de haan
drie keer zou kraaien
de anderen zouden
volgen onder hoongelach
en spot bedolven
maar geloofde nog in
zijn messiaszijn ondanks
de kruisiging en pijn
hij had het lot met zijn
herrijzenis beschikt de mens
deelde in God met eigen ik…
Vuoto
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 straten
geven steegjes nog altijd
geen antwoord op vragen die blijven
spoken door mijn hoofd
ook al glimlach ik
ziet alleen de weerspiegeling
mijn echte ik, zij weerkaatst de leegte
die al zolang in mij huist
bladeren heb ik volgeschreven
al verstierven de woorden in de herfst
heb ik ze geprobeerd te vangen
stuk voor stuk, maar werd bedolven…
wat rest van wat het was
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 het huis van zand
spoelde weg
toen handen met
gieters naderden
het schip bracht
zichzelf tot zinken
toen het voor even
de wind zag liggen
het schelpdier werd
een kraal verloren
verhaal toen zand
haar bedolven had
het vloeibaar goud
stolde kreeg de vorm
van een kroon de liefde
die een treurspel werd…
Non Sense
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 8.239 Teveel geschreven
nooit eens serieus
Ook nu niet
Niet eens voor even
Verkeerd begrepen
Onbewust, bewust
Heb geen antwoord klaar
Je zegt het maar
Hoe nu verder
Onder eerlijkheid bedolven
De waarheid moet eruit
Teveel onzin gedolven
Waardering om wat je doet
Sprekend hart vol liefde
Wil je geen pijn doen
Ongewild schreeuwt mijn gevoel…
Eenzaam vertrek
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.380 Als vergeten staan de koffiekopjes
Op een verlaten tafel
De stoelen schuin weggeschoven
Een half uitgedrukte sigaret kringelt
De stoet is halverwege
Linten verwaaien verward
Zojuist gedolven graf omkranst
Met losgelaten bloemen, bedolven
Witte kist, voor altijd gemist
Een lege kamer borrelt na…
Ogen van zand
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 685 Aan het strand ontmoet, bedolven
of ten onder gaan
aan een overvloed van mens
op mens het gevoel van branding.
Laat mij de jutter zijn
die de leegte van de rotsen schraapt
dromenvanger van zee
en overblijfselen, het oneindige
begroeten, weer terugspoelen naar de bron.
Dag zon, dag maan, dag mens
ik ga.…
Schone slaapster
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 725 Bedolven onder een massa spijt
de stilte die ik slechts wegschreeuw
in mijn dromen
en het bedrog een schaduw
die mij volgt tot in de nacht
een slapeloze liefde
die een eeuwigheid wacht.…
zie
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 499 waarheid
kan zij verdraaien
tot de echtheid
die ik zie
duizend woorden
kan ze fluisteren
tegen de maan
maar wie, zeg me wie
zal er luisteren
naar haar pijn
als zinnen vervliegen
woorden versterven
en sterren verwaaien
over de golven
van onze dode zee
de wind neemt ze mee
wie voelt nog de pijn
als al haar gedachten
onder zand bedolven…
Gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Half bedolven in het zand,
in een donker, duister bos.
Ze liggen daar te wachten,
op iemand die ze vindt.
Lang vergeten zwijgende gedachten,
in regen en in wind.…
Een zucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 281 Ooit hoop ik dat een
Eva voor mij naakt,
Venus uit een zucht
van zilte golven
Parelend in
Botticelli's baren
Mijn hart verterend,
God mag mij bewaren,
Mijn ziel verblind
verloren en bedolven
Als zij de slangelust
in mij ontwaakt
Vrouwe Fortuna
engel-wraakgodin,
Berooft zij mij,
een Adam, van mijn zin…
Vangzeil
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 82 Bedolven onder
diepe lagen van
het leven
Voert de pen ons
naar zanderige
verre woorden
Een wolk schuift over
het land als de
weemoed in ons kruipt
Het verstilde wachten
tot sterren in
het vangzeil vallen
Hoe het water
ons laat gaan
hoe we vechten
In zinkende tijd
met verwaaide woorden
naar de lichtste stilte…
st-jean-de-monts
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.382 links van mij de golven
rechts van mij
bedolven onder zand
de krant van dagen terug
boven mij de meeuwen
onder mij
het eeuwenoude land
het strand schuurt zacht mijn rug
achter mij de jaren
voor mij
jouw haren in de wind
verblindt de zon mijn ogen
van mij is de kust
in mij
heerst er rust en vindt
het kind zijn schat en zijn vermogen…
Langs de vloedlijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 609 Licht tipte zand, ogen bogen
en het strand raakte bedolven
onder een lange adem, de oceaan
een nachtsonate van geruis
en wij keerden op onze schreden
over gouden duinen, wuivende palmen
indrukken achterlatend
later dwaalden vingers
tussen schouder en blad
een levensloop van stiltewoorden.…
ZEE VAN RUST
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.389 hectiek bedolven
onder immense golven
ze spoelen mijn gedachten schoon
in een zee van rust
waar euforie grilligheid laat smelten
en vrijheid terugbrengt
naar het diepste van de ziel
een zee van rust
waar liefde tot leven komt
verbeelding ontwaakt
en starre blikken verdwijnen
in een hemelse glimlach…
Hoop
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.135 Soms glijd ik terug,
word ik bedolven
onder het puin
van verdriet en pijn.
Soms ook zie ik de top
in de verte.
Dat geeft mij hoop.
Zo blijf ik vechten,
probeer ik te genieten.
Niet alleen van het uitzicht
naar de top.
Maar ook van de weg
ernaar toe!…
Ademloos dichtbij
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.181 Ademloos dichtbij,
door liefde bedolven.…
zeespiegeling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 301 wat rest van de zomer
is een rechte lijn
oranje rood verlicht
waarop je kunt schrijven
in gedachten verzeild
liefst een gedicht
met vulpen ultra marijn
van gevoelens piekend in golven
bij spetters blinkende lijven
speels onder spatten bedolven
waar je soms nachten mee deelt…
Geveld
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 364 nachtenlang zingen de wolven
hun dodenlied langs wakende uilen
tot de maan verschiet in de rivier
vallende woudreuzen bedolven
verpletterend hun weerloze jongen
nachtenlang huilen de wolven
om hun bloed op stuwende stammen
dat kleeft aan de grondontwikkelaar
vreeemde geurvlaggen geroken
vrezen zij de mens, het dodelijk gevaar…
Het ruige leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 De wilde zee met haar woeste golven
ik zwem maar word er bijna onder bedolven
ik bereik het land, maar zelfs het zand proeft zilt
de zee, zij blijft wild
eenmaal rustig op het land
ver ver weg van het zoute strand
zie ik die stormachtige zee
en ik besef, bijna nam zij mij mee.…
Het boek van Troje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Per ongeluk bedolven
onder een boekenmarkt
besef ik wat ik zoeken moet.
Ik werp de planken van me af
en schud mijn manen.
Koelbloedig paard
is toe aan verstrooiing!
Aangestaard door mensen
snuffel ik ongegeneerd naar
haversmaak en oorlogsvoering.
Stampij, stampij, stampij...
tot het boek verschijnt.…
Een roze tint
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.558 Drijvend op woeste golven
van vurige passie en verlangen
mijn gevoelens worden bedolven
en mijn hart is erdoor gevangen
Wandelend op gouden paden
mijn ogen worden erdoor verblind
alles wordt nu met liefde overladen
het leven is omvangen met een roze tint
Zwevend op prachtige wolken
met de kleuren van heldere lelies
deze ervaring is niet…