318 resultaten.
de zee en de oude man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 rollende golven
het strand bedolven
onder schuimende koppen
het moet wel kloppen
een oude man
duinpan, het klotst
aan de rand van het strand
de oude man, ziedende zee
een verloren land…
lekken op grote diepte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 BP heeft wel vaker dingen laten lekken
Zelf onder schandalen bedolven
Gooiden ze nog olie op de golven
Het is natuurlijk van de gekken.
Een voordeel voor BP in dit soort zaken
Is, dat ze voor de brand de olie niet hoeven te kraken…
Drie zingende zusjes
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 293 De zusjes hebben menig hart gestolen
en zelf ben ik tot tranen toe geroerd
Hoe gaarne had ik met hen rond getoerd
bedolven onder bosjes gladiolen
M’n hele leven ben ik al een fan
van Emily, Charlotte en van Anne…
Tweestromenland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 Er lag iets diep bedolven onder zand
Met sporen van een zeer recent verleden
Te pijnlijk voor de machthebbers van heden
Het was een kruik uit het Tweestromenland
Hij ging zo lang te water tot hij brak
Met zeventig gelijk, in Noord-Irak…
Duik
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 187 Ook ik was bij de Nieuwjaarsduik present
Al word ik onder kruiend ijs bedolven
Ik stort mij onbekommerd in de golven
Omdat je niet voor niets een bikkel bent
U ziet me op de foto's vast wel staan
Ik draag een muts en heb m'n zwembroek aan.…
Winter
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 790 winterstilte over witte velden
dwaas dwarrelen de vlokken neer
een levend wezen ziet men zelden
het land heeft zelfs geen heer
eenzaamheid is hier bedolven
de witte pracht heerst kil
wolken zijn de golven
wat is de winter stil…
Golven over zee
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.305 Hebben zij mijn lief bedolven?…
VOC, neerlands trots?
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 595 Ervaren ontdekt hij nieuwe landen,
die met nieuwe dingen worden bedolven.
Met angstzweet openen zij hun handen.
Omringd door nederige zwarte pieten,
kunnen wij elk jaar weer gaan genieten!…
Mirakel II
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 204 zeventig lentes
zingend uit bedolven kerk
met Jezus aan haar zij
http://www.ad.nl/ad/nl/2021/Aardbeving-Haiti/article/detail/457771/2010/01/20/Zingende-bejaarde-gered-uit-kathedraal.dhtml…
Rechtop in het gras
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 ik wist dat het glas
van de stormlantaarn zou breken
in de aanwakkerende wind
ook van het schip
dat zou vergaan door het
overslaande water
licht kon niet
langer branden bedolven
door metershoge golven
zag het glas
rechtop in het gras
hoorde nog de zee van vannacht…
De aarde is helder wit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 361 De aarde is helder wit,
De nostalgie van de sneeuw zit,
Overal verwerkt in de natuur,
Ook gebouwen alles is eronder bedolven.
Maar op den duur,
Smelt al dat vlekkeloze weg,
De zuiverheid is dan wat een pech,
Verdwenen, om ooit weer terug te komen.…
woestijnstof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 vluchtgegevens
verdwenen zijn
alles van waarde
bedolven wordt
onder maakbaarheid?
is het een zegen
of een vloek als
we herinneringen
aan licht en donker
verliezen?
vergeten om
elkaar onder
de sterrenhemel
gezelschap
te houden?…
Huilen met de wolven in het bos
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 348 Van privacy komt weinig meer terecht
Je nummerplaat wordt duizendmaal gescand
Je gsm verraadt steeds waar je bent
Je surfgedrag wordt grondig vastgelegd
We worden onder camera's bedolven
Maar dàt lot wacht - zo lees ik - zelfs de wolven…
Tussen Ster en Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 Ster van vuur
Gloeit haar hitte
In de diepten
Van zijn water
Schijnt haar licht
Op toppen van golven
Sinds het eerste uur
Werd zij bedolven
Door zijn kracht
Dansen aan de hemel
Ritmisch door getijden
In vervoering gebracht
Laat zij zich leiden
Tot het nu van later…
Ultra Mare
poëzie
3.0 met 2 stemmen 596 Hier is de wereld niets dan waaiend schuim,
De laatste rotsen zijn bedolven
Na de verwekking uit de golven,
Die breken, stuivend in het ruim.
Het laatste schip wordt weerloos voortgesmeten,
Het zwerk is ingezonken en asgrauw.
Zal ik nu eindelijk, vergaan, vergeten,
Verlost zijn van verlangen en berouw?…
De vogels op de golven
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 272 Onder een spaarzaam licht
om te flirten met de regen
de hoofdweg afgeslagen
waarschijnlijk van de maan
die aanstond boven het water,
zag ik de vogels op de golven
door emoties reeds bedolven
nam ik aanstoot tot de toekomst
in twijfel steeds verzonken
in de nacht, en licht beschonken.…
Universum
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 Een explosie van kleuren
spat van het schilderij
je wordt bedolven door
het rood, geel, groen
in de hoek zit een klein insect verscholen
hij voelt zich niet thuis tussen dat kleurrijk lawaai
laat hem maar rustig zijn blaadje eten
in zijn eigen universum is hij hoorbaar.…
over gaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 de mens
gaat over
niets hooguit
per ongeluk
over alles
aan deze of
gene zijde
van het heelal
de taal
met stomheid
geslagen
gekist abrupt
bedolven
verbrand en
verlaten gaat
over niets
hooguit
per ongeluk
over alles
als zij het
afscheid vertraagt
en ik je omarm
om je los te
kunnen laten…
Maarten
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 114 Je wordt bedolven onder huldeblijken.
Één stug bestuur toont jou de Friese aard:
je tocht blijkt géén elfstedenkruisje waard.…
Drenkeling
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.733 Ik was aan boord op je schip
Geweldige koersen gevaren
Maar opeens had je besloten
Om me achter te laten
Ik dreef op zee
Bedwelmend in je golven
Tranen niet zichtbaar
Door zeewater bedolven
Al happend naar adem
Spoelde ik aan op land
Jij was de horizon al voorbij
Al in een andere haven gestrand…
Bezoek aan Riga 1972 (T.S.)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 869 je had een dam gebouwd
je waande je veilig
hij verdween - onttroond -
van de aardbodem
jij bleef achter je dam
toen zocht en vond je hem
ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde
daar sta je - ongekroond -
een bosje bloemen bungelt
hulpeloos in je koude handen…
IJswerk
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 502 Zo’n bikkel, voor wie 't pas goed begint
Wanneer-ie door de koude wordt bedolven
In grijze, bijna halfbevroren golven
Die hoopt maar dat-ie straks een duikplek vindt
Maar al is het waterschap nu dan wat vlakker
Zo’n ijsgat maakt je nog veel beter wakker…
Veren in de wind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 onder veren
kussen dons
bedolven liefde
sneeuwt om ons
en drijft
tussen de lakens
in bed, kasteel
verover mij
je silhouet
danst schaduwen
en ik streel
een glimlach
uit de nacht
wacht
op het ontwaken
van de dag, dan
verdwijnen wij
alleen
de wind weet waarheen…
Onderdaan
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 944 Morgen en dan pas overmorgen:
Bedolven onder ontredderde gebaren.
Nodeloos zwelgen in het zweet
Dat mijn rug laat rillen.
Het antwoord weigeren
Tot het bijt in mijn geheugen.…
Zee der lusten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 839 Ik luister naar de golven
terwijl wolken uitrusten
mijn zorgen zijn bedolven
in deze zee der lusten
Ik voel de koele wind
ze verfrist mijn ziel
de zon die verblindt
een ster die nooit viel
Ik aanschouw het ritueel
van water en macht
het is bijna spiritueel
en de zee...die lacht…
wolkbreuk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 de hemel brak
en huilde als een kind
een lange stoet vloeide
richting jouw laatste rustplaats
toen hebben ze jou bedolven
onder honderden rozen
door jou gekozen
wij zagen ze komen en gaan
moesten daar staan
om toe te kijken
hoe je langzaam verdween…
Het regent tranen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 En aan het strand,
beuken de oliegolven,
’t land wordt bedolven,
door de vooruitgang overmand.
Het regent tranen,
over het teloorgegane.…
Zandkasteel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 296 Dacht sterk genoeg te zijn
maar reeds bij de eerste vloed
verdween het als illusie
in het wilde water
bedolven door de golven
mijn zandkasteel
Wacht nu samen met de wind
op het moment van stilte
tot dan leef ik tijdloos verder
met een half oog
gericht op het teken
van mijn zandloper
om weer te starten met de bouw…
Heilige Vrouwe
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 666 in die stille, sobere kapel
trof mij haar toegewende blik
onder flakkerend licht bedolven
vloeide iets van heimwee
naar oude geuren en vrome
gezangen
hier, op het grazige boerenland
tussen zwijgzame dorpen aan
de glimmende rivier
vermoedde ik mijn vaderhuis
en moederschoot, droomde ik
mij ooit geborgen…
verzonken verhaal
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.474 hoe het oude verhaal onder klater-
goud en neonlicht bedolven lijkt
hoe het ons nog wakker streelt
zich in ieder mens ontvouwen wil
wanneer in een schamele stal het licht
ontstoken wordt, het verzonken verhaal
zich weer vertellen laat
rond de kribbe en ’t pas geboren kind…