inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.991):

Ogen van zand

Aan het strand ontmoet, bedolven
of ten onder gaan
aan een overvloed van mens
op mens het gevoel van branding.

Laat mij de jutter zijn
die de leegte van de rotsen schraapt
dromenvanger van zee
en overblijfselen, het oneindige
begroeten, weer terugspoelen naar de bron.

Dag zon, dag maan, dag mens
ik ga.

Schrijver: Edwin van Rossen, 29 juli 2006


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.4 met 14 stemmen aantal keer bekeken 795

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Gerard Cornielje, 19 jaar geleden
Een heel fraai gedicht.
kerima, 19 jaar geleden
Ik blijf een fan van je. Heel mooi! Genieten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)