Alle inzendingen over beeld OR werk OR schilderij

de kamer lijkt zwaarbewolkt het licht is spaarzaam waar schaduwen lijken te verspringen ik dans over de muren en verdwijn in de vloer van mijn gedachten geen beeld is dromeriger dan kleur gedoopt in inkt het handschrift dat fantaseren heet schilderij in schilderij het beweegt tot acrobatisch woordgespeel ik dep mijn kwast in een zomermeer…

Eerst dacht ik bij het woordje kunst alleen aan schilderijen, die stilletjes gevangen zijn in lijsten aan de wand. Ik vond dat zielig en ik wou een schilderij bevrij'en, maar ach, ik mocht het zelfs niet eens beroeren met mijn hand.…

Wat hij ziet zegt hij weer te geven Een kleurenmix en wazige mist Met een bepaalde tint doorweven Ook dat de realist zich vergist Mensen zien geen heldere beelden Illusie maakt het zichtbare compleet Badend in zelf bedachte weelde Viert men het leven dat zichzelf vergeet Hij heeft zich ten slotte verscholen In impressies, op het schilderij…

keer je rug niet toe wend je blik niet af laat de beelden werken het zal je wellicht sterken in de overtuiging dat goed en slecht bestaat en het respect voor leven vernietigd wordt door haat…

het lijkt op een sprookje fantasie, toverij de helft van de hemel één groot schilderij 't is het werk van de zonneschijn die glanst en danst de zon die de regen in elk druppeltje raakt en van tien miljoen druppels één regenboog maakt…

Vastberaden gaf ze me het beeld en ik keek op en zag de vrouw weer verdwijnen in een meisje op het schilderij. die zei: "Het leven wordt geen moment langer of korter. Het zijn onze herinneringen die bloeien en verdorren."…

ver weg is de poging tot een lyrisch epos anders dan eerst weekt het beeld niet langer los de derivaten werken in als klanken zonder geluid, een omfloerste ziel het brein, uitgezaaide ranken broos en immobiel…

Helaas lukte het hem niet om het me uit te leggen Hij gleed weg, langzaam snel In Rouen zag ik een schilderij met geel licht: twee jongens in een boot, een kaars aan hun voeten lamgesneden en verbonden Hun verhaal is een beeld van sterven geworden: de overtocht de geest verliest zijn scherpte vervluchtigt in nevels over het water…

alsof ik mesde met cement het is de avondzon die diepte geeft dat zijn de kleuren die ik wilde horen dan spreekt het schilderij de woorden die jou ook bekoren…

Meer werk, lang leven, meer tevredenheid! Een aantal kleine pijnpuntjes ten spijt: Er is een stijging op de ‘happymeter’! Ook over twee jaar wordt dit beeld bereikt, Wanneer je met de oertijd vergelijkt.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Jouw ogen vingeren huidvluchtig door de stille ruimte. Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

Gebroken beelden: vergane eeuwen leven opnieuw in mijn brein. Onder gewelven scheppen muurtekeningen en schilderijen het vloeiende samen-zijn van oude en nieuwe kunst.…

helling zindert zomer druiven bollen zon loof wordt geel en slomer takken bruinen houtig krom ranken hadden lente vastgezet in het bloeien tot een vrucht hun werk is al neergelegd de wijngaard oogst in rust licht maakt nu een schilderij met wolken als een schaduw bomen staan er wat verlaten bij in de lucht een boerenzwaluw…

Zoals ik je daar zie op de bedauwde aarde je ogen dansend op de grens van vaag vertakte bomen zie ik een flauwe lach Zoals ik je daar zie kent eenzaamheid zijn waarde verwrongen vingers van een mens een trieste vuist vol dromen gevuld met zelfbeklag Zoals ik je daar zie de knieen opgetrokken vanuit het zachte groen verschijnt een ander…

Ze…

, want je nooit tegen zult komen in een museum of galerij, maar mocht je dat prachtige levenswerk toch zien hangen, blijf dan staan en verwonder je, om dat mooie werk wat mijn leven behelst, het heeft de mooiste lijst die er te vinden was het hangt op de prachtigste plek op aarde.…

Het schilderij heeft een magnetische Uitstraling, het neemt je op in een Hypnose, die hypnose heeft te maken Met de gele sterren en de halve Maan, de sterren zelf zijn net Lichtgevende Draaikolken, dit alles boven een klein dorpje.…

Iets verderop een groot en zwaarder beeld: De somber zwarte bomen steken als verticalen recht omhoog. Diezelfde zachte rode avond streep fluistert er nog net door heen, en volgt die wazig blauwe bergen.…

ik zet mijn liefje weer eens op het doek met het verzenboek dat op de arm rust dat ze prachtig is ben ik mij van bewust wat mij betreft hoort ze in die ene hoek de rok die ze draagt kleur ik met geel in omdat het prima bij het tafelkleed past ondertussen doe ik wat verf op de kwast die moet zorgen voor een prachtig begin vanaf mijn kruk…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik heb mijn beelden neergezet maatschappelijk en als ouder gehouwd in jaren werk met liefde en restanten kerk zij staan nog als een huis gerestaureerd in goed herinneren maar ik ben niet meer thuis in die sculpturen van de kinderen er is een tweede leven in een snelle tijd die alle vroegere belemmeringen met reële argumenten bestrijdt…

De mensen zijn werks en braaf Maar ik pijnig me met het beeld van kersenbloesem Onwaarschijnlijk en grotesk Gulzige vlokken die in het zonlicht dansen Bestaat er een groter verlangen? Dan dit beeld dat uit de winter opwelt Als een luchtbel uit een donker water.…

ze liep door de gangen rechtdoor, linksaf rechtsaf, weer rechtdoor het voelde als een doolhof ze wist het niet meer toch was ze hier eerder geweest kon toen de weg wel vinden dat wist ze zeker de weg naar dat schilderij dat schilderij van haar met haar kinderen een jongen en een meisje de kinderen die ze nooit meer zag alleen…

Zij aan zij schilderen we samen een beeld van een man en een vrouw: naakt, als wij. Dat schaamteloos vrije, dat veilig en blije gevoel hoort bij ons allebei. We zorgen er samen vol passie voor, dat dit grauwgrijze beeld wordt betoverd tot een surrealistisch bizar object als ons blauw deze sombere kilte verovert.…

Werk ik me van oud af en breek de lagen van het beeld dat me werkelijk raakt. Gepolijste hoop ligt voor het oprapen maar de onzichtbaarheid van dingen weet ik niet te missen. Ik ben uit mijn lichaam gesprongen heb mijn natuur blootgelegd om vervolgens uitgebraakt, versteend: los gelaten.…