Alle inzendingen over beknotten

Nu keek zij even op, haar blik vol spot - wat kende zij hem goed; zij zou hem schragen bij wat hem heel zijn leven had beknot. Met blijde blik, in innig welbehagen zag hij haar aan – zijn liefste levenslot. Hij wist. Nooit zou haar liefde haar mishagen.…

Alwetende Oppergod beslist eenzijdig wetten en gebod leugenachtig onpartijdig vrede weer verbrod troepen bloeddorstig strijdend vooruitgang beknot Goddelijke zegening geofferd bloed brutale geweldpleging andersdenkenden beboet pompeuze belegering almachtige gloed Zin vervliegt verbloemde aanblik media bedriegt chirurgische prik…

aan de rol en zo verdwijnt het kleintje de lak aan de regels de vrijheid onder ieders zon gesmoord in een rechts hof waar iedereen kan wieden wat een ander heeft gezaaid lik daar maar een stukje aan en laat het dichten over aan de mensen met een hart voor wat scheef dreigt te gaan en dient gesignaleerd zo helpe geen enkele wet ter beknotting…

eitjes die nooit kuiken worden laat staan een gouden kip maar in de kern zo kansrijk zijn dat mijn geluk steeds groter wordt ik neem geen woord terug want dan verandert alles zo dat het wel ergens wringt de voortgang danig hindert en het insteken verzinkt pak telkens nieuwe draden op brei die mee in mijn patronen tot hun lengte mij beknot…

Welten vindt dat hij door Ter Horst van Binnenlandse Zaken en de Amsterdamse burgemeester Job Cohen wordt beknot in zijn werkzaamheden.…

achtervolgt door tegenpolen, als speelbal in een labyrint, tevens als begin - en eindpunt, raak de kern van het droomschip maar langzaam kwijt, verstrikt in de verkorte zaligheid van een fictieve zekerheid van wederkerigheid tussen beide uitersten waaruit onze behoeften werden gewonnen, anderzijds als dat handvat breekt , beknot…

De bedachtzame wijze vereerders weten hoe 't vele en 't weinige baat: uitbreiden mét beknotten bewaart de toom.…

honing soms de smaak van azijn, de hemel rijkt maar tot mijn kruin anderen vlochten wortels om uit de leem van as op te staan in wat we dachten te delen in de nectar en de ambrozijn door de adem van de deelzaamheid heemtuin onder een wereldstolp in de loten van de boom waar de stam zich vertakt, de wonden zich dichten, geen beknotting…

Om mijn magere hals hangt de loper van een onderhuidse wereld, waar de ongekuiste dromen stromen,soms door euforie en door meridianen wijd geopend, door nivellering gedijt in een opkomend en afnemend getij, waarin ik de tijd wil bedotten in het gloeiende as tussen van zwart en wit waarin ik uit het zelf, de emoties moet beknotten, die…

Hoe lang reeds waart uw geest fragiel in uw cocon, fysiek beknot in amors zinverlangen, schijn van eros' avontuur kristallen water van azuur aquamarijn licht transparant Wie gij zocht, zocht niet u die ideale op het witte paard gezeten ridder die ware chevalier een dwaallicht in terra incognita kennemerland Maar waar is híj…

ideologieën maken ons doorzichtig, het onbenoemd geheim huist tussen aarde en de zon, hoop lijkt soms hol, geeft de honing soms de smaak van azijn, vooroordeel en mythen rijken tot mijn kruin anderen vlochten wortels om uit de leem van as weer op te staan, een heemtuin onder een wereldstolp zijn de loten aan de boom waar de stam is beknot…

Een onderdaan die dat niet kon -hij werd door jicht beknot- bekocht dat met zijn leven, door de bijl op het schavot. Die barre tijd lijkt nu voorbij, ik zeg met opzet lijkt, want als je in de politiek de hiërarchie bekijkt, verwachten de ministers met de president voorop, dat ieder die wat lager staat hen toe neigt met de kop.…

overbleef steeds verder van hun horizon vandaan de luchten hangen er laag de zonnestralen worden langzaam in krijgswolken verwoord en belast, om in ander zand te aarden aan hun wil vast te klampen door de geest van de toekomt begeleid in de delta’s van het waterlanden, en over opvangkampen verspreid, soms ongewild in stad en dorpen, beknotte…

Een ziel die het hadden heeft moeten kluizen, en in zijn verlangen wordt beknot en gekooid. Soms, voor even mag de starheid vergruizen; als de volwassenheid door zijn kindertijd wordt ontdooid.…

De veiligheid wordt,zegt men, hierdoor beter Een kaart om je nek aan een touwtje of veter Toen zei men ausweiss nu pas of kaart In je vrijheid beknot, in razende vaart.…

Een nieuw wetje hier en een nieuwe regel daar, dit alles om de bevolking méér te beknotten. En dat stemmende volk laat zich mak bedotten, blind en doof voor het Grijze Muizen gevaar. Men stemt over anti-roken en te snel rijden, over u, over mij, over witte-boorden criminelen.…

De vlier staat mij nader toe in onnadenkendheid, zijn aimabele bloemschaal ruist door ons heen in ieder zuchtje wind beslaat z’n eigen taal, de wortels uit het verleden onverbiddelijk torsen we zijn beknotte zerk.…

In een woestenij van leven En op prairies van de tijd Blijven die post-its aan me kleven Die ik toch zo graag vermijd Rijzend uit het zand der dagen Tot op het kunstgras van mijn lot Blijft hij aan mijn poten knagen, Zodat m’n vrijheid wordt beknot; Gister mijn wijze uit het oosten, Mijn raadgever; in alles heilig Die me kon redden en…

De olm staat mij nader toe in zijn nadenkendheid, een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd, met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk, onverbiddelijk torsen we samen het beknotte werk.…

De vlier staat mij nader toe in zijn nadenkendheid, een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd, met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk, onverbiddelijk torsen we het beknotte werk.…

De innovatieve beloning lijkt dé nieuwe ideologische openbaring het onzichtbare zichtbaar te maken op elk pad dat we betreden, de toekomst in lijnen uitzet naar een hemels genot van ruimte maar tevens in wordt beknot het lijkt te zijn voorbestemd, een ‘mindset’ dat elke stap en gedachte is uitgedrukt in cijfers, elke voetprint is een…

om hun Fenix te laten herrijzen, een metafoor om toch weer op te staan in wat we delen, verzamelen we de nectar en ambrozijn in een adem van de deelbaarheid leidt tot een speeltuin onder één wereldstolp uit de loten van de boom waar de stam zich vertakt, hars de wonden dichten laat, terwijl haar littekens zichtbaar blijven, geen beknotting…

nu stilletjes jou de jaren van jong naar volwassen groeien lonkt in mistige nevel waar jij vijftien wordt wervelend de toekomst die jij veroveren wil ouder wordend herinner jij je de angst en onzekerheid nu bij elk van jouw keuzes de wens ook van vrijheid naast de keten van beknotting ouder wordend herinner jij je de verwachtingen…

zie dan, erbarmelijke en temporeel beknotte wanstaltigen, hoe deze dagen die u prijzen zou als futiele barcodes plichten en doven. beluister het doffe ruisen van gindse stroken marmer één seconde na duizenden millennia van absolute stilte, het doffe stof ploft in stof.…

Als slachtoffers tam achter slot Ontwaren wij nu het hek van de dam Garen wat mordicus fnuikend beknot Onze handel en wandel overkwam…

grootheidswaanzin en arrogantie Zitten we al vast tot na de paasvakantie Ondertussen tezamen koortsachtig op zoek Naar een remedie of een vaccin voor de vloek Over alle landsgrenzen heen dient iedereen De handen in elkaar te slaan Om t’ontsnappen aan deze waan De ganse wereld gaat op slot Voor die letale golf van snot Elkeens vrijheid zeer strak beknot…

knagende last wat het hart doet verkillen en de zon doopt in smart zie mijn glimlach door de nevel heen en mijn ziel u schouwen het legt de band als bij getrouwen in een veilig land: waarop men liefde mag verbouwen oh, ik mens op houten botten hoe moeilijk is het buigen om vruchten te rapen, zacht gemoed op te zuigen, jouw sterven te beknotten…