Alle inzendingen over beleving

Hoeveel kan een mens aan Hoeveel kun je geven Waarom moest het nou juist zo gaan Misschien is zo het leven Het is meer dan alleen pijn Het zit diep van binnen Misschien hoort het zo te zijn Moet ik vechten om te overwinnen Verlangen naar dat ene moment Hopen dat gene te mogen beleven Misschien dat het ooit, ooit went Dat het er niet inzat…

van een duin en kijk naar de beelden die langzaam voorbijgaan groeiende halmen een vreemde stap in het donker je ziet het niet stapt blind over de duinen nachtblind we lachen de zee achter de duinen lichtjes schitteren op de golven plankton en als onze voeten over het zand gaan zien we het lichten het lijkt een wonder het is samen beleven…

Mijn banden verwisseld mijn bougies zijn bijgesteld mijn olie ververst de snelle er uit de liefste er in Mijn ballen knetteren vuur gelijk een ferrari ik steiger helaas mijn v-snaar weigert Even aanspannen nog dan zal men wat beleven met name the lady Caddillacs zal ik laten beven Ik laat mij waxen ik zal gedichten faxen Herrezen…

Verder gaan is een beleven wat niet klaar is af te geven, pijnlijk te zien wat ongesnoeid bleef aan bomen, vergat de wrange vruchten te plukken die niet rijpten in de dromen gedwongen afstand van het hopen.…

de dag dat dit lijf te kennen gaf zwanger te zijn ging ik het opwaarderen het voelde zo bijzonder fijn een wonder te beheren koestering te geven aan een nieuw begin geen machinaal gebeuren juist een warm proces vol eigen dynamiek in beleving en fysiek een ultieme les eigen grenzen te verleggen tekens van een wil te lezen af te…

dat de liefde zelf haar tijd kiest en zich met open ogen zomaar nestelt in het leven op een avond door de week Kleur dus vanavond maar je lippen en verleid me, verleeg me tot ik overal bloos dan zal ik je huid zacht laten gloeien en je overal kussen, je beminnen tot de ochtend weer dauwt om dan met open ogen het zachte wonder te beleven…

Verbonden in wat leeft en lijdt terugwinnen wat collectief was aan het ik en mij voorbij scheppen is scheiding maken in een wereld die hemel en aarde tegelijk is spel van licht en duisternis denken in regenboogkleuren in plaats van concepten geuren beleven voelbaar maken en weet hebben van het onnoembare mysterie nieuw land ontdekken…

Laat ik de resterende dagen stabiel elk moment beleven met zijn oneindige dimensies: nu, nu nu…. En elk moment verwelkomen met totale oplettendheid, dankbaarheid en respect.…

kunt het, prestatie de drang is er en komt eruit ten koste van alles laat je gaan mijn opdringerigheid kent geen grenzen je verweert je niet kijkt omhoog de ster, die ik ken ligt opgesloten in jouw ideeën goudgekleurd in contrast met de omgeving het zal niet stoppen voortleven en zich verbreiden want intensheid geeft vrucht door beleving…

van verlangen en hunkering onze blote voeten raken elkaar in ’t tedere van de schemernacht jouw mannelijkheid verraad het trouwe schijnen van maanlicht de aanraking van mijn wulpse borsten doet mij huiveren van intens genot je dringt langzaam, sappig, in me als een lenige slang, kronkelend in een geheimzinnige liefdesgenegen grot samen beleven…

Samen beleven we de goede tijden, Bij droevige tijden sta je altijd aan mijn zijde, Elkaar zo ontzettend goed begrijpen, Dat je samen kunt lachen terwijl andere je raar nakijken, We hebben samen kattenkwaad uitgevreten, En samen ontdekken we de geheimen van het leven, Mijn tekortkomingen zijn vergeten, Mijn fouten zijn zo weer vergeven…

Ik zou je graag leven willen geven vol levensechte dromen waarin we mooie dingen beleven genieten waar we aan toekomen eindeloos wandelen over de hei vliegen naar tropische oorden plukken we gezamenlijk bloemen in mei bezegelen ons zijn met de mooiste woorden versmelten we in een nacht vol indigoblauw liefdevol kleurt het zand op je gezicht…

hart verwarmen laat je omarmen je meenemen op vleugels je leiden door onzichtbare teugels geef toe aan je gevoel laat je zweven vergeet alles even je sores en de heleboel ga er op uit eens heel alleen geniet en kijk om je heen een vlinder die dartelt een bloempje dat bloeit een beekje dat klatert een kalfje dat stoeit zoveel moois te beleven…

kroop omhoog Als een difuus licht Dat vocht Voor een vaste vorm De zon won Werd rond en krachtig Wolken wijden uit Gaven ruimte Door juist daarin op te gaan In de middag brak het groen door Nerven waaieren uit In de wind Een omvangrijke tak Van de familie Bloeit Richting de verte Massa wezens Aanwezig en bewegend Dromend en belevend…

Maar dan is er het geheim van beleven!’ Hij zou haar een vette knipoog geven, een gebaar dat zij maar amper ziet… Als. Stond hij nu niet achter het raam en kwam zij niet achteloos voorbijgelopen.…

zijn sensuele mond die me doet verlangen naar een zoen en misschien naar nog wel veel meer En als hij me eindelijk zoent zie ik vanaf dat moment het leven door een roze bril hij spreekt van liefde maar ook over alledaagse dingen …ik denk dat ik van hem hou hij heeft een plekje in mijn hart - in mijn leven - hete liefdesnachten beleven we…

Panden die statig burgers bemensen zij vertonen geestdriftige kleuren strelen ogen naar ramen en deuren de talenten beleven cadensen kousen verschillende aangemeten hier vergaat het architecten altijd creaties vernieuwend gelijkertijd hun sporen kronkelen onverbeten effectief ontbreken vaste lijnen droombomen balkoneren uit stenen zodat…

verdriet dan zielenpijn, en jij hebt het dat weet ik uit jouw schrijven toen ik niet thuiskwam lag je in bed met een ander een man zonder naam met een weerloos gezicht wat jouw brief vertelt is het verhaal van een man zonder naam zijn geest lijkt ouder wijzer door ervaring accepteren van verdriet zijn ziel wordt rijper rijker door beleving…

hartendief Gevoelens richting zijn ouders een bekroning van hun liefde voor elkaar dat hij in een warm nest komt is duidelijk en klaar Wat een geluk wat een mooie en gezonde vent Dankbaar en blij zijn we met onze kleinzoon verwend Dankbaar voor dit prille leven dat aan ons is gegeven dat het ons is gegund dat we nog veel van hem mogen beleven…

ik heb wijsheid in een zinkput laten stikken zet nu mijn sluizen open voor alle erbarmen om te stranden waar vloedlijnen mij schikken misschien dat ommuurde trots mij zal omarmen zodat ik schuilen kan in de vesting van geduld waarbuiten zich de werkelijkheid ontvouwt op papier zijn alle dromen nu wel vervuld het gaat toch om de beleving welbeschouwd…

Momenten vliegen voorbij, Ogenblikken duren hooguit een tel, Ook al lijken ze af en toe Eeuwen te duren in de beleving Van hem die de pijn van Het leven ondergaat, In werkelijkheid zijn ze Na een seconde of zo al weer Vervlogen in de tijd - Probeer mezelf te vangen In het moment, roep hardop Maintenant, jetzt, now, En daana Pats…

Goedemorgen nieuwe dag Blij dat ik jou beleven mag Een nieuwe dag in dit leven Wat aan mij is gegeven Goedemorgen nieuwe dag Ik sta op met een lach Een nieuwe kans in het leven Er is me weer een dag gegeven Goedemorgen nieuwe dag Laten we gisteren vergeten Dat is het verleden En jij bent het heden Goedemorgen nieuwe dag Dank je dat…

Krabbels in kriebeltaal, tenminste zij, die het geluk mochten beleven vastgelegd te worden en zo te overleven Woorden, who cares. Ach, je bent het kwijt. Maar op een of andere manier heilig moeten en niet voor de lol.…

Of blijft het in het wereldse geloof beleven iets menselijk stoffelijks dat in het Goddelijke is herrezen? Óh Jeruzalem, het antwoord ligt besloten in ieders hart, wanneer het geloof niet met het zien wordt verward.…

Die verrassing die het midden houdt tussen een groot geluk beleven en het teruggeworpen worden op wat ons leven markeert met domme pech. Verrassingen zijn medailles met twee kanten. Zij vragen ons te kiezen tussen de twee extremen van een menselijk bestaan. De ene zijde zal ons veel voorspoed kunnen geven.…

er bestaan zo van die huizen waar varkens mogen komen ze moeten dan wel verhuizen beleven hun laatste dromen geboren om te sterven want hun leven duurt niet lang de slachters zullen kerven het mes onder hun wang maar wat mij hier erg stoort is brutaliteit in wandelgangen ze schoppen dieren, en dat ontspoort de juiste manier van aanvangen…

Ik had een schouderklopje van mijn muze gekregen, dat de tijd rijp was, om mijn geest ingrijpende momenten te laten beleven. Ik zie een vaag beeld in wording. Een gezichtje van een kind, ja misschien! Of beter een torso, misschien! Ik laat mijn handen hun werk doen, samen met mijn ziel.…

Bepaalde woorden laten mij gevoelens opnieuw beleven het is als een aanraking mijn huid registreert mijn ogen staren in de ruimte zien de schoonheid van het ochtendgloren mijn adem gaat sneller het zijn momenten in dit leven die vastliggen als foto's op reis jij bent er bij betrokken mijn reisleidster op mijn levenspad geef…

Nu ik nog ben wil ik de dood beleven te meer daar hij als waarde niet bestaat, ik pleeg geen roofbouw op een later staat waar ik als ziel of schim subtiel zou zweven.…

Nog lang niet het einde nabij maar opeens daar afscheid nemen Wel eens over gesproken maar nog veel te jong er is nog zoveel te doen nog zoveel te beleven Nog steeds niet laten zien wat de mogelijkheden nog zijn iedere dag is er één er is nog zoveel te genieten Een mensenmens je hoort bij ons je kan niet gaan wij zijn er nog niet aan toe Tegen beter…