Alle inzendingen over benen en vinnen

Haar benen op de grond gezet.…

de vogels ze zijn me lief ik voel wat ze mij zeggen willen zo vroeg in de ochtend en omdat het nu nog donker is omdat de grote, hoge bomen de nacht geluidloos torsen zonder het evenwicht te verliezen wil ik vliegen in het licht dat zal groeien in de regen tussen vleugels en vinnen op de zomer van jouw mond in wel meer dan duizend vluchten…

aard van het beestje Moeder Aarde, herinner mij woordeloos te spreken met dieren, onze broeders, levend en stervend als wij alle beesten zie ik: de wezens met bont, wezens met vinnen, gevederden, vierpotigen, de kruipende wezens ik voel hun grootsheid samen met hen zing ik het lied van de schepping Titelgedicht…

Zoals bloed en munt naar koper geurt breken golven schuimend rood gekleurd tegen vinnen op moeder en baby's rug. Sluiten betraande ogen met een laatste knip. Verdriet en medeleven klinken van mijlenver hoog gehuil echoët in ons bezwaard geweten. Snijden door ijskoud water en pijnlijk vlees wijze antwoorden die nooit meer zijn.…

Kont in de lucht, rug naar de wolken voeten met vinnen, hun gelijke lijken maar hemellichaam blijken in den hoge voor stille vissen, bezig er te zijn glad rond de graten, ogen altijd open en geen benul van het immense droge. ------------------------------- uit: 'Half in de zee', 2012.…

Half in zee, half in de lucht, gedragen een schoorsteen op en naar beneden kijken vragende vingers van de waterplanten Kont in de lucht, rug naar de wolken voeten met vinnen, hun gelijke lijken maar hemellichaam blijken in den hoge voor stille vissen, bezig er een te zijn glad rond de graten, ogen altijd open en geen benut van het immense…

De hete zomer kleedt de meisjes uit, zo mooi -- al die giraffes.…

want er is iets aan de hand Ik zal zoeken naar de juiste woorden en zinnen die er echt toe doen Ik zal wikken en blijven wegen tot er staat wat ik bedoel Ik zal onvermoeibaar horens vatten en trefzeker koppen slaan In zinnen die de lading dekken en de dichterskunst verstaan Dit lied zal potten breken en tintelen door merg en been…

Een man zonder benen in Rome Wou graag twee protheses bekomen Maar toen ie eens las Hoe duur zoiets was Heeft ie heel snel de benen genomen…

Een heftige vrouw uit Terheijden Wou mij met haar benen verleiden Maar 'k zei tegen haar: Doe snel uit elkaar Want risico's wil ik graag spreiden…

Ik denk nog heel vaak aan Marlene Wat had zij een heerlijke benen Doch elk exemplaar En dat was nou naar Had ook van die heel lange tenen…

onbestaand hij weet niet eens wie ooit de muren overschreed hij loopt, zich veilig wanend, richting graf tot peilers worden stukgegooid, tumult en chaos schudden denkpatronen door elkaar, het zelf voelt zich met vrees omhuld in beeldenstorm gaan werelden teloor wie ben ik nog, wiens overgrote schuld dat ik al denkend plots een been…

Twee buitenbenen passen niet bij elkaar, ze lopen zo raar, zei ze onbeheerst gedecideerd. Een buitenbeen verlangt naar een binnenbeen, stabiel en veerbaar. Alleen zo loop ik recht op ‘t pad.…

Als je in je leven, altijd aarzelt een stap te gaan, bemerk je, als je oud en grijs bent… Dat je, je hele leven, op één been hebt gestaan.…

Samen verzwachteld om Het zere been Zijn zij minder bang.…

Manlief heeft niet door, dat er geen speling meer is voor dit soort grappen, mijn been zit geparkeerd tussen twee nummerplaten! Zoonlief begrijpt mijn gil nog net op tijd want het is mijn andere been, wat door de gladheid wegglijdt. Hij komt zijn moeder te hulp gelukkig maar, anders had ik mooi gelegen daar!…

door het water gleed mijn liefste zeemeermin die mij heel verwonderd aankeek van hoe moet ik nu landen op scherpe randen van rotsen met natte zilte handen wij zijn samen opgezwommen naar de uitkijkpost in de haven heb lenteachtig zeewier bedongen om je schoonheid met jeugd te behagen nog spartel je tegen geeft met vinnen…

Dode vogels vliegen door de zwarte lucht dode witte vogels zonder vleugels met ingehouden teugels paarden zonder ruiter Dode vissen zwemmen door het blauwe water dode zilveren vissen zonder vinnen met afgesneden kieuwen kinderen zonder lippen Dode kinderen lopen tussen holle kraters dode grijze kinderen zonder ogen met afgehakte…

Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast, totdat ik kon begrijpen wat je schreef. Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken. Om te aanvaarden, al wat ons overkomt, in voor- en in tegenspoed. Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn, maar dat we gedachten kunnen leiden, van kwaad naar goed. Je hebt ons geleerd…

Geef me vleugels om te liegen geef me vinnen om te vliegen geef me woorden om in rond te zwemmen en vaste leidsels om mijn fantasie te temmen geef me al omvattend water bij het doorklieven van de lucht en ook ik zal me bedienen van gesnater weerspreek daarmee elk vals gerucht en een ieder zal toch zeggen later hierom was hij immers…

Zie hem zitten staren, naar het vogeltje voor zijn raam. Dat zich door zijn vleugeltjes laat dragen, naar alle plaatsen waar het graag heen wil gaan. Hij kent niet het geluk, dat dit vogeltje geniet. Een traan blinkt in zijn ogen, een traan die niemand ziet. Waarom zit hij tussen deze verharde muren, schreeuwend van verdriet? Waarom…

ik word driest van pittige zinnen het maakt kruidig proeven zoet Ik ben zot op pikante vruchten snedige smaakvol door het vuur hartig schuimend zonder tuchten gepeperd door moesje natuur Ik ben wild met haar te heulen zeezout golvend peilloos roze en haar kuiten langs mijn lippen over mijn tong te laten slippen of haar vinnen…

perzik roze bed prijkt hij kloek tussen de lakens rond zijn zomerbruine borst, kassa krakend wulps gedrapeerd er scheren ohhh’s en ahhhh’s gedempt door meters etalageruit toch uitgegild, boven zijn hoofd: een dame buigt en vraagt of hij wat drinken wil daar zwemt een meermin in zijn glas ze oogt hem wulps voorbij en zwaait met felle vinnen…

Diep gedoken onder de waterspiegel Is alles prachtig en met niets te vergelijken Een wereld vol kleur….In beweging gezet Dit beeld zal mijn leven voor altijd verijken Regenboog aan vissen sierlijke vinnen Groepen die samenscholen eensgezind Een parel ligt te schitteren op de zachte bodem In haar lege oester slaapt een lipviskind Kleine…

Weldra zingen de engelen een triomflied vol vreugde springen vissen uit het water vormen hun vinnen vleugels en vliegen zij ijle hoogtes in. Weldra branden alle duivels een bitter vuur van woedende wrok duiken ze als vogels het water in zonder kieuwen om te zwemmen een stikkende nood verdrinkend.…

Jean-Paul kon heel wat kinderziektes krijgen, Ik noem slechts roodvonk, kinkhoest en de bof. De kinderziekte die hem echter trof Wist hij tot nu succesvol te verzwijgen. Wat helder is -hier past geen welles-nietes -: Boëtius kreeg in zijn jeugd rachitis.…

een oceaan verder in een onbekende taal gillen jonge blauwvissen genade en het klagend besef dat uitsterven niets te maken heeft met sterven maar tranen ziet men niet onder water…

Met brede vinnen als toneelgordijnen stijgt hij omhoog en daalt, valt stil, encore! Wie uit zijn rol valt, heeft niet veel te eten en ziet de toeschouwers gehaast verdwijnen. O ja, ik ben een steen. Even vergeten. --------------------------------------------- uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Zijn vinnen minuscuul, zijn lijf te rond en nog giftig ook. Zo blijft hij onverslonden. Geen vis die zich ooit aan hem overat. Maar hij wordt wel verorberd - in Japan. Door topkoks wordt de fugu schoongemaakt. Het gif van één zo'n vis doodt dertig man.…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…